Voor je het weet ben je een modelul m/v
Wekelijks neemt Alexandra Besuijen op deze website de wereld voor mode en trends kritisch onder de loep. Deze week: babypumps, modelullen en een nieuwe vorm van Lego.
Lelijk, maar wel goed getimed
Wat lijkt het me ontzettend vermoeiend om tegenwoordig modieus hip te zijn. Of hoe dat heet. Ik bedoel niet zo zeer om wát je moet aantrekken, maar meer wannéér. Sla de streetstyle foto’s op Instagram er maar eens op na en neem bijvoorbeeld de afgeknipte spijkerbroek met rafels. Eh…pardon…raw hem. En dan afgeknipt op de meest onflatteuze hoogwaterlengte, liefst nog met een hele hap eruit.
De blouses met mouwen tot halverwege je dij, de asielzoekerstassen in peperdure designuitvoering en niet te vergeten de trutschoen Mephisto Rainbow die helemaal hippiedepippie is, want verkrijgbaar bij Patta, dé sneakerboer du saison. Van die dingen.
Even afgezien van mooi, lelijk of gewoon stom – ik heb zelf Crocs én Birkenstocks, dus waar lul ik over ? – de scheidslijn tussen spot on en belachelijk is zo ontzettend dún…
Knipte je vorige lente je broek af of liep je een half jaar geleden op die rare schoenen, werd je genadeloos uitgesliept. Loop je er volgend jaar nóg mee, ben je ook de modelul m/v. Maar nu, nét nu, ben je helemaal en vogue. Denk ik dan, hè. Want het kan net zo goed vanochtend om 11.23 uur weer helemaal veranderd zijn. Dat je opeens je mouwen moet afknippen of zo. Lijkt me trouwens reuze handig als je met je Starbucks lattecontrupio over straat wandelt. Of kan dat inmiddels ook niet meer? #dtv Er is trouwens een erg fijn boek dat hier een beetje over gaat. Aanradertje, al is het een paar jaar oud. Maar bij boeken geeft dat gelukkig niks.
Baby in pumps
Het gebeurt niet vaak, maar soms lees of zie ik iets dat mijn innerlijke rozegemutste feministe wakker maakt. Wat ik helemaal niet wil, maar het gebeurt toch. Zoals bijvoorbeeld deze waanzin, pumps voor baby’s. Pumps. Voor baby’s. I kid you not. Maar waarom? Waarom word ik daar boos om? Hmm…. goede vraag *peinzend door denkbeeldige sik aaiend*.
Het is toch niet serieus, ze hoeven er toch niet op te lopen, het is toch alleen voor de foto… Ja. Dat is waar. Maar alleen al van die wervingstekst krijg ik eczeem: make your little princess the belle of the ball… Brrrrrrr! Ik haat al die prinsessenshit! Kleine meisjes hebben over het algemeen een notoire slechte smaak – Roze! Glitters! Nog meer roze! – dat moet je niet faciliteren.
Ik vind kale meisjesbaby’s met zo’n haarband al gruwelijk, laat staan deze opgedirkte stakkertjes, al is het maar alleen voor de foto. Want echt hoor, zo’n halfnaakte halfjarige in zwarte kanten slip en met zwarte pumps… Kom op zeg! Wat denk je dat daar voor griezels op afkomen? Vooral lekker je kleine prinses zo op Facebook zetten. Staat ze tot het einde der tijden op het Darknet. Goed ouderschap, nee écht.
En bovendien, uit modisch standpunt: het ziet er niet uit. Het sexy element van hoge hakken is nu eenmaal de gebogen wreef en juist dat doen baby’s (gelukkig) nog niet. Dus steekt de hak naar voren als de poot van een melkkrukje onder de kont van de boerin. Een overall en een boerenzakdoek erbij en we hebbende eerste kandidaten voor Boer zoekt Baby. Nee maar zonder dollen, wat een malligheid.
Plaklego
In de categorie ‘Hoe komen ze erop?’ deze week: het legoplakband.
Van die dingen waarvan je niet wist dat ze bestonden, maar die je nu je het wel weet, beslist MOET hebben! Legotape! Herbruikbaar plakband waarop je lego kunt bevestigen! Hoe fijn is dat! Nimuno loops hecht zich op elk oppervlak en op elke vorm. De mogelijkheden zijn eindeloos en echt niet alleen voor kinderen. Nu nog in de crowdfundingsfase, maar dat zal niet lang meer duren.
Kijk dan, dan kan je dit doen! Zonder lijm en troep! Ook leuk als babyhaarband…
