‘We kunnen migratiestromen beter faciliteren dan proberen te stoppen’
Wie niet sterk is, moet slim zijn. Wij Nederlanders grijpen vaak terug naar dit devies, maar ook Costa Rica gebruikt het motto om op te vallen. Op verschillende vlakken komen we met de Costa Ricanen overeen, merken we in een exclusief gesprek met de Costa Ricaanse president Luis Guillermo Solís.
Hard slaat Luis Guillermo Solís (59) op zijn knieën. “We zijn allemaal mensen en we hebben allemaal benen,” zegt de president van Costa Rica gepassioneerd wanneer we in de executive lounge van het Haagse Marriott Hotel de migratiestromen naar zijn land bespreken. Het is een van de mondiale kwesties die ook in het Midden-Amerikaanse land spelen. Het laatste jaar gebruiken opvallend veel Afrikanen en Aziaten, maar ook Cubanen en Haïtianen, het land als doorreisroute richting de Verenigde Staten.
Het lot van deze migranten ligt Solís aan het hart. Met energie voor twee deelt de president zijn visie en zijn oplossingen voor problemen van deze aard, terwijl hij toch om 4.00 uur uit Madrid is vertrokken voor een tweedaags werkbezoek aan ons land.
Onbekend
Na aankomst op Schiphol is hij meteen naar de havens van Rotterdam en Amsterdam getrokken met zijn handelsmissie, die in het teken staat van het versterken van de banden tussen Nederland en Costa Rica. Beide landen onderhouden al meer dan 170 jaar warme contacten. Die worden op de eerste dag van het bezoek beklonken met een diner met demissionair minister-president Mark Rutte in het Catshuis, tegenover het Marriott.
Solís is sinds zijn klinkende zege in 2014 president van het voor het grote publiek onbekende Costa Rica. Verder dan de heldendaden van Tim Krul op het WK-voetbal van 2014 in de kwartfinale komen we niet. Geheel onterecht, want Nederland is exportland nummer drie in de Europese Unie voor Costa Rica. Daarnaast hebben we volgens Solís veel gemeen en kunnen we veel leren van elkaar.
Klimaat
Costa Rica draait bijvoorbeeld volledig op duurzame energie. Het vertrouwt daarbij op bronnen als zonne-energie en warmte van de vulkanen die het land rijk is, maar het heeft ook de grootste hydrodam van Centraal-Amerika. Solís: “Zowel Nederland als Costa Rica staat volledig achter het klimaatakkoord van Parijs en we moeten als middelgrote landen de principes eruit verdedigen en andere landen meekrijgen. Het is onze plicht terugkrabbelaars als Amerika en China te overtuigen.”
We creëren anders namelijk een groot migratieprobleem, vindt de president. “Den Haag kan door een stijgende zeespiegel volledig in zee verdwijnen. Hetzelfde kan gebeuren bij eilanden in de Cariben en de Stille Oceaan. Dan zullen miljoenen mensen hun huis en hun eiland verliezen, met veel migranten tot gevolg.”
Migratie
Costa Rica wordt nu al gebruikt als doorreisland richting rijkere oorden. “Eén ding weet ik zeker: we moeten bedenken dat migratiestromen sociale fenomenen zijn. Ze gebeuren gewoon, of dat nu in de Middeleeuwen was of nu. Wij moeten de mensenrechten van de migrerende mensen respecteren,” stelt hij refererend naar de mondiale vluchtelingencrisis. “Ik denk dat iedereen een land zou mogen verlaten als ze hun familie willen beschermen of als ze een beter leven zoeken. We zijn allemaal mensen en we hebben benen. We kunnen het beter faciliteren dan proberen te stoppen.”
Dit doet de Costa Ricaanse regering door migranten op doorreis een tijdelijk visum te schenken, waarmee migranten van opvangplaats naar opvangplaats kunnen reizen. Het werkt. Solís: “We kunnen families volgen.” Zo weet het land ook de mensensmokkelaars te omzeilen.
Al werd het plan tijdelijk gedwarsboomd, doordat buurland Nicaragua de grenzen dichthield, tot teleurstelling van Solís en zijn regering. “Ik respecteer de wensen en het beleid van andere landen. We hebben ook last van economische migranten vanuit Nicaragua. Er gaan stemmen op dat ze ons sociale systeem overbelasten, maar dit zie ik als een fact of life. Mensen reizen, trekken rond en we kunnen allemaal gebruikmaken van de voordelen. Onze economie profiteert van arbeiders die vanuit Nicaragua naar Costa Rica emigreren, net zoals de Amerikanen profiteren van arbeiders uit Latijns-Amerika en Europa van mensen uit het oosten.”
Waar een klein land met slechts 4,3 miljoen inwoners niet groot in kan zijn.
