Spring naar de content

De laatste transfergeruchten: ‘Ze schrijven van alles’

‘Frank, helemaal bezweet, mooi dat je zo snel bij ons kon komen. Je komt net achter je laptop vandaan. Lekker geschreven?’
‘Het ging in elk geval niet verkeerd, ik denk dat iedereen dat heeft kunnen lezen.’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Heinen

‘Nou! Je schrijft een pracht van een column, een soort fictief interview, heel verrassend, dat moet een lekker gevoel geven.’
‘Het belangrijkste is dat de hele site van HP/De Tijd goed presteert. Maar als ik dan degene ben die het mag afmaken met een kort, komisch stukje, dan is dat natuurlijk heel erg prettig. Maar het belangrijkste is de site als geheel.’

‘Het is mooi dat je dat zegt, maar de vraag is: schrijf jij na 1 september nog voor HP?’
‘Ik weet niet wat je bedoelt.’
‘Er speelt veel rond jouw persoon.’
‘Het belangrijkste is in de focus blijven. En op tijd saven, dat ook.’
‘Hoe moeilijk is het om geconcentreerd te blijven als er zo aan je getrokken wordt.’
‘Sorry?’
‘Je leest toch wel kranten?’
‘Ja. Wat heet: ik schrijf ze vol.’
‘En?’
‘Ja, we schrijven van alles. Ik bedoel: ze schrijven van alles.’
‘Dan lees je dus ook dat er veel belangstelling voor je is.’
‘Ik lees van alles. De gekste dingen. Laatst nog over een bananenziekte waar je geel en krom van kunt worden. Bestaat dat echt, denk je?’

‘Heeft nrc.next al gebeld? De Volkskrant?’
‘Dat moet je aan HP vragen.’
‘Jij weet van niks?’
‘Het enige wat ik weet is dat ze daar een rotatiesysteem hebben, en dat ik ritme nodig heb. Kijk, ik heb altijd gezegd dat de Top-3 een logische volgende stap voor mij is.’
‘En het buitenland?’
‘Kom ik regelmatig.’
‘Je zult ook wel gehoord hebben dat er onder de lezers vanochtend verschillende Duitsers waren.’
‘Als het concreet wordt, dan hoor ik dat snel genoeg. Het is nu niet aan de orde.’
‘Zou je in Duitsland passen, met jouw schrijfstijl?’
‘Goh ja, das weiss ich ja gar nicht. Vielleicht, haha. Het is natuurlijk wel zo dat ze in Duitsland vaak de hele flank van een pagina bestrijken, de zogenaamde Aussenbahnschriftsteller zijn dat, en dat ik het liefst kriskras in een krant opduik. Maar daar is vast wel een mouw aan te passen.’

‘Hoe is je Italiaans?’
‘Bella, pizza.’
‘Ik vraag dat natuurlijk vanwege het gerucht dat ook La Gazzetta dello Sport naar je geïnformeerd heeft.’
‘Daar weet ik niets van.’
‘Het stond anders in je eigen column.’
‘Wat ik zeg: ze schrijven van alles.’
‘En bij HP blijven?’
‘Ik houd alle mogelijkheden open.’
‘Alle?’
‘Alle. Behalve dat ze ooit een Danoontje met chocoladesmaak maken.’

‘Je hebt al vaker gezegd dat er wat jou betreft iemand bij moet voor het maatschappelijk middenveld. Die aankoop is er nog altijd niet.’
‘En dat levert een stukje teleurstelling op, dat sowieso. Maar ik heb alle vertrouwen.’
‘Sorry, waarin precies?’
‘In van alles. Maar sowieso in de bestaande Danoontje-smaken.’
‘Je schrijft al jaren je columns op beeldschermen. Is dat nog een overweging, dat je weer op echt papier zou kunnen gaan schrijven?’
‘Sowieso dat columns natuurlijk van oudsher op papier geschreven worden. Ik moet zeggen dat ik daar wel eens melancholisch van word. Maar goed, daarvoor tikten we onze stukkies op kleitabletten, en daar hoor je niemand meer over.’
‘Dus?’
‘Zeg jij het maar.’
‘Ik wilde je nog vragen naar de vriendin.’
‘De vriendin… Je bedoelt DE de vriendin?’
‘Je weet wie ik bedoel. Als jij gaat, gaat zij dan mee.’
‘Ach… Kijk, jij weet dat wij goed met elkaar omgaan. En jij weet ook dat er in de columnwereld niks te voorspellen valt.’
‘Dus als jij vertrekt…’
‘… heeft zij nog een contract, geloof ik. Dan moet er geld op tafel komen.’
‘Hoeveel?’
‘Wat de gek ervoor over heeft, zou ik zeggen. Maar ook zeker niet meer.’
‘Slotvraag: waar schrijf jij na 1 september?’
‘Aan dat keukentafeltje.’
‘Is er eigenlijk überhaupt wel enige belangstelling voor je?’
‘Geen commentaar.’