Spring naar de content
bron: Netflix

Netflixwietserie Disjointed geeft de wietapotheek een gezicht

Wekelijks neemt Alexandra Besuijen op deze website de wereld voor mode en trends kritisch onder de loep. Deze week bespreekt ze de nieuwe serie Disjointed en bier op een stokje. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Alexandra Besuijen
Disjointed
Beeld:

Wietjewel

Je verwacht het niet. Terwijl in Nederland een overijverig Harderwijks wijkagentje eigenhandig vijf hele wietplanten aan stukken scheurt omdat hij dat ‘geen gezicht vindt’ (anno 2017!) komen uitgerekend in Amerika tien soorten ‘Netflixwiet’ op de markt. Een eenmalig ding weliswaar, maar toch.

Naar aanleiding van de nieuwe serie Disjointed, die dit weekend wereldwijd in première ging, zijn in samenwerking met een wietapotheek in West-Hollywood tien verschillende wietsoorten ontwikkeld. Bij series als Orange Is The New Black, Grace and Frankie, Ten years later en natuurlijk Disjointed zelf, kun je nu een bijpassend pretsigaretje opsteken. Lekker mellow bij de comedy’s, beetje opwekkend bij de dramaseries.

De serie draait om wietadvocate Ruth Whitefeather Feldman (Kathy Bates) die met haar net afgestudeerde zoon een wietapotheek begint. Hippiemoeder, keurige zoon… het soort humor dat we al van Greg and Dharma kennen — ouwe hippies die fuck zeggen en zich het schompes blowen. Nou ja, dan wiet je het wel ?.

Tepelperfect

Even voor de goede orde: ik mag dan wel een knorrig oud wijf zijn, maar ik heb absoluut geen hekel aan mooie jonge meiden. Ik zie echt wel hoe prachtig bijvoorbeeld een Kendall Jenner, Bella Hadid en Rihanna zijn, maar ik hoef niet op ze te líjken. Nog even afgezien dat dat een onmogelijke opgave zou zijn voor een cosmetisch chirurg, ook in mijn jonge dagen zou ik er niet over gepeinsd hebben mijn neus of borsten naar een celebrity te laten modelleren.

Wat zeg ik, ik heb zelfs nog nooit een foto meegenomen naar de kapper van een of andere beroemdheid! Laat zij maar een foto van míj meenemen. Ik heb goed haar.

Hoe dan ook, heden ten dage vinden zo veel jonge meiden dat ze in alle opzichten moeten lijken op hun idool. Of nou ja, Amerikaanse meiden in elk geval. Ik was eens op een bruiloft in Manhattan, en daar leken alle aanwezige dames wel door hetzelfde malletje geperst van de chirurg op de hoek: zelfde neusje, zelfde minimale taille, zelfde huge boezem… pfff! Wel mooi, maar eigenlijk ook best wel saai, dat perfecte.

De tekst gaat hieronder verder.

De New Yorkse cosmetisch chirurg Norman Rowe zag het afgelopen half jaar een vervijfvoudiging (!) van het aantal tepelcorrecties dat hij normaal deed: van vier naar twintig per week. Te-pel-cor-rec-ties! En dan niet van vrouwen wier borsten waren vergroot, verkleind of gereconstrueerd, maar gewoon van meiden die hun tepels niet perfect genoeg vonden voor onder een doorschijnend truitje.

Ze moesten groter, kleiner of stijver om er maar vooral zo uit te zien als hun rolmodellen op Instagram. Je gelooft het niet. Eén van de fijnste plekjes op een vrouwenlijf laten versnijden en boetseren voor een paar likes. Terwijl een ijsklontje al genoeg is. Meiden… *eyeroll*

Disjointed
Beeld:

Bier op een stokje

Persoonlijk drink ik liever helemaal geen bier, dan dat laffe 2%-spul – het doet me altijd denken aan Snor, die geflopte frisdrank uit de jaren zeventig. Maar de échte Radlerfans boffen: hun ‘bier’ is er tegenwoordig ook in een ijsvariant. Op een stokje.

Mét twee procent alcohol en de ‘typerende Radlersmaak’. Bij de supermarkt te koop; voor boven de 18, dus vergeet vooral je identiteitskaart niet.

Dan neem ik ondertussen een lekkere Texelse Skuumkoppe. In een glas. Proost.