Nationale feestdag in Spanje. Maar wat viel er eigenlijk te vieren?
Trots om Spanjaard te zijn. Dat is het motto van Spanjes nationale feestdag, die vandaag (donderdag, red.) wordt gevierd. Al is 12 oktober in veel ogen al niet per se een datum waar het woord ‘trots’ op van toepassing zou moeten zijn. De politieke crisis in Catalonië lijkt het geheel er niet veel fraaier op te maken.
Donderdagochtend vanaf elf uur trekt er een militaire parade door de straten van Madrid. Behalve het Spaanse koningspaar, soldaten en agenten van de nationale politie zijn er ook shows van parachutisten en gevechtsvliegtuigjes én héél veel Spaanse vlaggen te zien. De feestdag wordt door Spanjaarden van oudsher de Día de la Hispanidad genoemd. Columbusdag, zegt men in de rest van Europa. Op 12 oktober 1492 ‘ontdekte’ Columbus onder de Spaanse vlag Amerika en gaf hiermee het startschot voor de verspreiding van de Spaanse taal en cultuur.
Día de la Raza
In Latijns-Amerika is 12 oktober ook een feestdag, maar daar heeft de dag toch echt een andere lading. Latino’s noemen het de Día de la Raza (Dag van het Ras). Want vanaf het moment dat Columbus voet aan wal zette in de Nieuwe Wereld, brak op het Amerikaanse continent een periode aan van vermenging van inheemse volkeren met Europeanen. Maar óók een periode van kolonialisme, genocide, onderdrukking en slavernij.
In Spanje lijken er steeds vaker stemmen op te gaan dat het eigenlijk écht niet meer kan, uitbundig feestvieren op 12 oktober. Verschillende politici spraken zich daar de afgelopen jaren al openlijk over uit. “We hebben Amerika nooit ontdekt. We hebben massamoorden gepleegd en een continent en haar culturen onderdrukt uit naam van God. Niets om te vieren”, zo liet de burgemeester van Cádiz twee jaar terug al weten.
De tekst gaat hieronder verder.
Zijn ambtsgenoot in Barcelona, Ada Colau, deelt ook al jaren die opvatting. “Schandalig dat een natie genocide viert en bovendien met een militaire parade die 800.000 euro kost,” schreef ze.
De tekst gaat hieronder verder.
Crisis
Of burgemeester Colau zich ook vandaag zal opwinden over de viering en bijkomende kosten, valt te bezien. Wellicht heeft ze andere dingen aan haar hoofd, nu Barcelona en de rest van de regio Catalonië zich in de ernstigste politieke crisis in tijden bevinden.
Na het volgens Madrid illegaal georganiseerde referendum van zondag 1 oktober, het buitensporige geweld dat de nationale politie die dag gebruikte, de grote protesten die daar op volgden en de onduidelijkheid die afgelopen dinsdag ontstond over het al dan niet hebben uitgeroepen van de onafhankelijkheid, lijkt de scheur tussen Catalonië en de rest van het land niet zomaar meer te lijmen.
De Catalaanse regiovoorzitter Puigdemont hoopte afgelopen dinsdag de deur naar dialoog met Madrid open te zetten. Hij riep de onafhankelijkheid uit, maar schoof die meteen weer voor zich uit. Premier Rajoy wil echter van geen wijken weten. De Spaanse staatsman wil voor aanstaande maandag weten of de onafhankelijkheid nu wel of niet is uitgeroepen. Mocht dat het geval zijn, dan volgen er zware maatregelen, die vermoedelijk bestaan uit het laten arresteren van Puigdemont en het afnemen van Catalaanse autonomie.
Trots om ‘Spanjaard’ te zijn? Voor veel Catalanen – voorlopig toch echt nog Spanjaarden – geldt dat motto vandaag allerminst.
