Spring naar de content
bron: RTV Drenthe

De andere kant van bouwmiljardair Dik Wessels

Dik Wessels, de dinsdagochtend op 71-jarige leeftijd overleden selfmade bouwmiljardair en grote man achter VolkerWessels, was niet alleen zeer succesvol, hij kon ook bikkelhard zijn. Getuige onderstaande passage uit de proloog van De kantorenkoning, het dit voorjaar jaar bij Uitgeverij Balans verschenen boek over de opkomst en ondergang van Eurocommerce, het vastgoedimperium van Ger Visser.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jan Smit

Wessels en Visser waren zowel zakelijk als privé met elkaar bevriend. Al sinds halverwege de jaren zeventig. Ze hadden een klik. Dat was niet zo vreemd. Beiden waren ambitieus, zoon van een ondernemer, ongeveer even oud en gedoemd om in de voetsporen van hun vader te treden – Wessels nam in 1968 het toen nog kleine bouwbedrijf Wessels Rijssen over van vader Arend, Ger en broer Kees Visser tien jaar later dat van Henk-senior.

Beide bedrijven groeiden als kool. Mede door de succesvolle samenwerking, waarbij ook vastgoedbank FGH nauw was betrokken. Amsterdam, Utrecht, Almere, Arnhem: overal stampten de drie bedrijven enorme kantoorpanden uit de grond. Eurocommerce groeide uit tot de grootste private kantorenbouwer van Nederland. Maar in 2011 raakte Eurocommerce in grote financiële problemen. De banken zegden het vertrouwen in Visser op. Die zocht hulp bij Wessels.

Wessels en Visser hadden een klik. Beiden waren ambitieus, zoon van een ondernemer, ongeveer even oud en gedoemd om in de voetsporen van hun vader te treden

Wessels zegde zijn steun toe. Hij ging namens Visser onderhandelen met de banken en kreeg daartoe een mandaat. Eurocommerce stond voor ruim 700 miljoen euro in het krijt bij onder andere FGH, Rabobank, ING, ABNAmro en SNS Bank. Die hulp leek vruchten af te werpen. De redding van Eurocommerce was nabij, dacht Visser. Met dank aan zijn vriend Dik Wessels.

Uit De kantorenkoning:

Dinsdagmiddag 5 maart 2012. In de grote zaal van hotel-restaurant De Roskam in het Gelderse Gorssel, het Wassenaar van het oosten, hangt een koortsachtige spanning. Ger Visser, directeur-eigenaar van Eurocommerce, de grootste particuliere kantorenbouwer in Nederland, neemt kort na twee uur het woord, als altijd onberispelijk gekleed, met wit pochet en een gouden speldje van een pikeur met sulky op zijn revers – paarden zijn Vissers grote passie.

Tegenover hem zitten zo’n vijftig juristen, financieel experts en bankiers van onder meer ABN Amro, ING, SNS, FGH en Rabobank. Vooral de Rabo is prominent aanwezig; de bank heeft een delegatie afgevaardigd van wel tien man. Ze zijn naar Gorssel gekomen voor een presentatie door een aantal adviseurs van Ernst & Young. Die hebben Eurocommerce op verzoek van de banken doorgelicht.

Visser maakt een grapje, over het bonte gezelschap dat een paar dagen daarvoor in diezelfde zaal nog uitbundig carnaval heeft gevierd. ‘U bent ook een bont gezelschap,’ zegt hij. Zijn grap slaat volledig dood. ‘We zijn met elkaar in een bijzonder avontuur beland, maar ik denk dat we uiteindelijk toch tot een oplossing zullen komen,’ vervolgt de Eurocommerce-directeur. De toehoorders staren stoïcijns voor zich uit.

Later realiseert Visser zich dat het nooit de bedoeling is geweest om zijn bedrijf die middag te redden. Eurocommerce móést kapot, zijn kop móést eraf. Voor de bijeenkomst begint is Visser nog optimistisch. Hij spreekt verscheidene bekenden, onder wie bouwmiljardair Dik Wessels, zijn zakenpartner en vriend. Ze vormen een twee-eenheid: Visser ontwikkelt kantoren, Wessels maakt de begroting en bouwt ze, Visser zorgt voor huurders en verkoopt het pand vervolgens aan een belegger.

‘Hoe gaat het?,’ vraagt Wessels, terwijl hij een Lucky Strike opsteekt.

Wessels staat op en neemt het woord. Wessels Rijssen, een van zijn bedrijven, heeft die ochtend bij de rechtbank in Zwolle het faillissement van Eurocommerce aangevraagd.

‘Ik ga ervan uit dat het goed afloopt,’ antwoordt Visser.

‘Joâh,’ monkelt Wessels op zijn Twents. ‘Maar die Rabobank, die dut rare.’

‘Het belangrijkste is dat jíj je stem laat horen. Naar jóu luisteren ze,’ vervolgt de projectontwikkelaar.

 ‘Ik doe-e mien best,’ zegt de aannemer.

Wanneer de onderzoekers van Ernst & Young na zijn welkomstwoord met hun presentatie beginnen, is Visser nog steeds optimistisch. Eurocommerce heeft weliswaar grote financiële problemen. Maar de presentatie zal de aanzet geven tot de wederopstanding van zijn bedrijf, verwacht hij.

Ver komen de onderzoekers niet. Wessels staat op en neemt het woord. Wessels Rijssen, een van zijn bedrijven, heeft die ochtend bij de rechtbank in Zwolle het faillissement van Eurocommerce aangevraagd.

De aanwezigen staan perplex – Visser voorop. Hij herinnert zich nog de teleurstelling die hij voelde toen Wessels in eerste instantie afwijzend had gereageerd op zijn uitnodiging om bij deze bijeenkomst aanwezig te zijn. Hij had graag zijn steun willen hebben. Tot zijn grote vreugde was Wessels toch gekomen, samen met Sini Wijnen, zijn onafscheidelijke secretaresse en Dick Boers, lid van de raad van bestuur van VolkerWessels, het bedrijf van de familie Wessels. Die vreugde was van korte duur.

Terwijl de meeste mensen opstaan en de zaak verlaten, blijft Visser zitten. Als door de bliksem getroffen. Alleen Peter Schrijver van ABN Amro klampt hem nog even aan. ‘Ik werk hier niet aan mee,’ hoort Visser hem zeggen.

Even later komt ook Wessels naar hem toe. ‘Zo gaat dat jong. Ik hoop dat je je huis en pensioen kunt houden,’ bast de aannemer, die vervolgens wegbeent en De Roskam verlaat.

De Eurocommerce-baas weet niet meer hoe hij het heeft. Is dít Dik Wessels?

Dezelfde Dik Wessels waarmee hij al meer dan 35 jaar samenwerkt? Waarmee het altijd zo fijn zakendoen was? Wessels is ook directeur-eigenaar en dat werkt toch vaak nét even iets prettiger dan met managers van bedrijven die zelf financieel geen enkel risico lopen.

Is dit de Dik Wessels die tot voor kort bovendien regelmatig bij hem en Patricia, zijn vrouw, in Gorssel over de vloer kwam, en daar zijn hart uitstortte, onder meer over zijn scheiding en zijn gevecht tegen de eenzaamheid? Met wie hij een jaar of wat geleden nog samen aan het sterfbed heeft gezeten van Herman, zijn broer?

Is dit de Dik Wessels die tot voor kort bovendien regelmatig bij hem en Patricia, zijn vrouw, in Gorssel over de vloer kwam, en daar zijn hart uitstortte, onder meer over zijn scheiding en zijn gevecht tegen de eenzaamheid?

Dit kán niet waar zijn!

Geschreven door Raymond Korse (journalist de Stentor) en Jan Smit (voormalig economieredacteur bij HP/De Tijd, tegenwoordig auteur)

Aanleiding voor de faillissementsaanvraag: Bouwbedrijf Wessels had nog 42,7 miljoen euro tegoed van Eurocommerce voor de bouw van Diana & Vesta, een groot kantorencomplex in Amsterdam-Zuidoost, vlakbij de Amsterdam ArenA. Nog geen dag later hoorde Visser dat de faillissementsaanvraag was ‘aangehouden’ (tijdelijk geparkeerd). Maar het kwaad was al geschied. Tal van kranten en andere media besteedden aandacht aan de faillissementsaanvraag. Op 12 juli 2012 ging Eurocommerce failliet. Ger Visser is eind vorig jaar veroordeeld tot 3,5 gevangenisstraf wegens oplichting en faillissementsfraude.

Verantwoording: Dik Wessels is destijds gevraagd om commentaar op deze passages. Hij wilde dat alleen overwegen wanneer hij het gehele manuscript te lezen zou krijgen. Garanderen dat hij dan ook zou reageren, wilde Wessels niet. Op een interviewverzoek reageerde hij eveneens negatief.