Spring naar de content
bron: ANP/Lex van Lieshout

De mooiste én de meest tenenkrommende woorden van 2017

Aan het eind van het jaar is het traditioneel gezien tijd voor verhitte discussies (en nee, dit stuk gaat niet over Zwarte piet!). Over smaak valt niet te twisten, zo zegt men. Maar over taal hebben we echter allemaal wel onze mening klaar. Wat is hét woord van 2017? En welk misbaksel roept de meeste weerzin op? We gaan het allemaal zien.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Paul Geraedts

Om maar eerst eens te beginnen met de laatste categorie: het meest verschrikkelijke woord van het jaar. Taalpuriteinen gruwelen doorgaans van een overmatig gebruik van uit het Engels afkomstige popiejopie-termen, maar in de Nederlandse top-10 valt dat dit jaar — thank god — mee. Zo’n 23.000 mensen stemden via de verkiezing Weg Met Dat Woord op woorden die volgens hen wel mogen verdwijnen.

Engelse leengedrochten

Op plek 4 staat ‘shinen’, een onder corpsballetjes en de Toppers populaire term die iets vergelijkbaars betekent als schitteren, of flaneren. Het andere Engelse leenwoord is ‘loverboy’, op plaats acht. Dat betekent zoiets als gewetenloos stuk vreten die iemand tot prostitutie dwingt, en heeft verder niets met love te maken. In de Vlaamse lijst staat het tenenkrommende me-time — niets minder dan even wat tijd voor jezelf — als overbodig angelsaksisch gedrocht genoteerd.

Bloedirritant kantoorjargon en loze termen

Verder is het grappig om te zien dat een paar termen in de lijst van woorden die wel mogen verdwijnen uit de kantoorjungle afkomstig zijn. De grote vraag: komt dat door de weerzin die managers en kantoorwerk in zijn algemeenheid opwekken? Of zijn het oprecht termen die massaal bloed onder de nagels vandaan halen?

Op de tweede plaats staat ‘in je kracht staan’, doorgaans gebruikt door veel te drukke en enthousiaste coaches, op een druilerige maandagochtend in november. Direct daarna komt de alom gehate papadag. Niet louter toe te schrijven aan de werkvloer maar desalniettemin tergend zijn de loze, te pas en te onpas gebruikte termen ‘een stukje’, ‘super’, ‘soort van’ en ‘eigenlijk’. Allemaal bruikbaar, mist op een juiste manier en met mate toegepast. En daar schort het hem nou juist vaak aan.

En dan is er nog ‘duurzaam’, dat van een nobel streven naar een hol, betekenisloos containerbegrip is gegaan. De top van de lijst wordt in Nederland aangevoerd door een woord dat we het afgelopen jaar steeds meer voorbij zagen komen. ‘Genderneutraal’. De reden volgens Weg met dat woord? We hebben er al jaren een perfecte term voor: unisex. In Vlaanderen wordt de lijst aangevoerd met de eveneens terechte winnaar: ‘ik heb zoiets van’.

Het woord van 2017

Naast alle negativiteit is er natuurlijk ook nog de verkiezing van het woord van 2017, vaak een begrip dat uit het nieuws afkomstig is. De jaarlijkse verkiezing, uitgeschreven door woordenboekenboer Van Dale telt weer een aantal pareltjes. Zo is er het inmiddels alom bekende fipronilei, leek op de valreep van 2017 opeens iedereen aan cryptokoorts te lijden en zit een appongeluk tegenwoordig in een klein hoekje.

Het metoo-verhaal staat er ook in, evenals de Merkellego (betonblokken die terreuraanslagen met voertuigen moeten voorkomen). Stemmen kan nog tot 18 december, de winnaar wordt de dag daarna bekendgemaakt. De winnaar van vorig jaar was overigens de inmiddels volledig ingeburgerde term treitervlogger. Zo snel kan het dus gaan.

Onderwerpen