Dolf – Sjef van Oekel – Brouwers verdient een docu. Reeds!
Pitches bij producenten, aan tafel in het televisieprogramma Tijd voor Max, een stand op de LXRY Fair, de voormalige miljonairsbeurs: om geld in te zamelen voor een documentaire over het leven van hun en mijn jeugdheld Dolf Brouwers ging François Boulangé en Rob Spekking geen zee te hoog. Ze kregen louter positieve reacties. Maar de portemonnee trekken: ho maar. Zelfs crowdfunding dreigt nu te mislukken. Tijd voor actie. Waar is u?!
Voor zijn debuut in 1972 was ik nog te jong. Dolf Brouwers was toen al zestig jaar oud. Vakken als timmerman, kapper, reisleider en amateur-operazanger prijkten op zijn CV. Wim T. Schippers haalde hem uit de anonimiteit. Voor de Fred Haché Show zocht hij iemand voor de rol van de Belgische frietbakker S. van Oekel. Hoofdrolspeler Harry Touw tipte Brouwers, die hij kende van de Haagse Artiesten Club. Een tip die Brouwers’ leven totaal veranderde. Als Sjef – een voornaam die hij zelf had verzonnen – van Oekel brak hij tot zijn grote geluk eindelijk door.
Evert van der Pik
Catchprases als ‘Wie is u?’, ‘Ik word niet goed!’, ‘Pardon…Reeds!’ en zijn lak aan sociale conventies maakten Brouwers razend populair. Vooral onder jongeren. Helemaal toen hij een eigen programma kreeg: Van Oekel’s Discohoek, een soort parodie op Avro’s Toppop en gossipkoning Henk van der Meyden een actie tegen dit programma begon. Aanleiding: Van Oekel had tijdens een uitzending voor Kerst in de fietstas van zijn sidekick Evert van der Pik gekotst. De lezers van het tijdschrift Muziek Express kozen Van Oekel prompt tot populairste Televisiepersoonlijkheid van het Jaar.
Catchprases als ‘Wie is u?’, ‘Ik word niet goed!’, ‘Pardon…Reeds!’ en zijn lak aan sociale conventies maakten Dolf Brouwers razend populair.
Ik leerde Brouwers kennen als de Van Oekel in de door Schippers geschreven en door Theo van den Boogaard getekende stripreeks. Een komische, zeer succesvolle reeks met veel expliciet naakt waarin menig taboe werd gekraakt. Echt fan werd ik pas eind jaren zeventig toen Brouwers was te zien als de verlopen nachtclubeigenaar Waldo van Dungen in Het is weer zo laat (Waldola) en als ouderling en later opnieuw Van Oekel in De Lachende Scheerkwast.
Wat een verademing in een era waarin de Showbizzquizz gold als de gouden standaard op het gebied van televisieamusement. Voor de millennials: de Showbizzquizz was een pulpprogramma waarin kandidaten spelletjes moesten spelen die te maken hadden met show. Gepresenteerd door Ron Brandsteder, een gemarineerde platenplugger wiens carrière gelijke tred hield met die van zijn ex-vrouw Patty Brard. Die laatste maakte in haar ‘hoogtijdagen’ deel uit van Luv, een meidengroep die doorbrak dankzij Waldolala.
‘Parlementáár verslaggever’
In de eerste helft van de jaren tachtig daalde de ster van Brouwers. Van Oekel had zijn beste tijd gehad. Dat vond Brouwers zelf ook. Hij spande een rechtszaak aan tegen Schippers en Van den Boogaard waarin hij eiste dat er een eind zou komen aan de scabreuze Van Oekel-strips, werd ‘parlementáár verslaggever van de VARA’, figureerde zo hier en daar nog op de treurbuis en toen zijn vrouw Greet ziek werd stopte hij helemaal. In 1995 overleed Greet, twee jaar later Brouwers zelf.
Wat een verademing in een era waarin de Showbizzquizz gold als de gouden standaard op het gebied van televisieamusement.
Een tragisch einde. Die tragiek stond ook centraal in een toneelvoorstelling – Dolf Brouwers, Ben Ik Dat? – over Brouwers die in 2004 in première ging. Maar een echte ode aan de hofnar van de Nederlandse televisie in de vorm van een biografie of documentaire bleef uit. Tot grote spijt van velen, onder wie televisiemaker François – Mister Lingo – Boulangé en kunstenaar/imitator Rob Spekking. Zij vatten een paar jaar geleden het plan op voor de productie van een documentaire over het leven van hun jeugdheld.
Ze maakten met eigen geld alvast een begin en interviewden een aantal mensen die Brouwers goed hebben gekend – onder anderen zijn dochter Carla, wijlen Mimi Kok, op televisie veelvuldig aan de zijde van Brouwers te zien als Gé Braadslee, diens echtgenote, en Clous van Mechelen alias Jantje Vos. Maar daarmee was de financiële koek op.
Enthousiast
Pitchen bij verscheidene producenten bracht geen soelaas. “Allemaal waren ze razend enthousiast,” vertelt Boulangé desgevraagd. “Zonder uitzondering. Maar toen het over geld ging haakten ze af.”
De initiatiefnemers lieten het er niet bij zitten. Om financiers over de brug te trekken schoven ze onder meer aan bij het televisieprogramma Tijd voor Max en gaven ze acte de presence tijdens de LXRY Fair, de vroegere Miljonair Fair. Wederom oogsten ze louter positieve reacties. Maar ook de (would be) rijken, onder wie veel babyboomers en mensen uit de generatie Y – dé doelgroep –, hielden de knuist op de doorgaans goedgevulde knip.
Zelfs de bezoekers van de LXRY Fair – dé doelgroep – hielden de knuist op de doorgaans goedgevulde knip.
Als laatste hebben Boulangé en Spekking hun hoop nu gevestigd op crowdfunding. Sinds medio november staat het initiatief op VoorDeKunst, het platform voor crowdfunding in de creatieve sector. Vooralsnog wederom zonder het gewenste effect. Met nog elf dagen te gaan is van de benodigde 55 duizend euro slechts 3255 euro binnen. Zegge en schrijve 5 procent!
Geef voor Dolf Brouwers. Potverdomme!
Een goed moment voor een stevig kontje. Wat een succes!, de titel van de documentaire, ontleend aan een van Van Oekels sarcastische oneliners, moet er komen. Bekijk de hilarische trailer. En – serious request: geef. Potverdomme!
Krijgt u voor onder de boom alvast deze heerlijke kersteditie van de Fred Haché Show (“Waar heb dat nou voor nodig”) cadeau.
