Spring naar de content
bron: ANP/Bart Maat

2017 was een fake jaar

Om meteen maar met de deur in huis te vallen: dit jaar is nooit gebeurd, dit is een nepjaar. Het is gefabriceerd in zo’n Russische bunker waar ze dag in dag uit nepnieuws spinnen. Dit jaar is een verzinsel van onze politieke tegenstanders, een fake. En zelfs dan is het moeilijk te bevatten. Hoe fantaseer je dit bij elkaar? Daar moeten flink wat Nikita’s op hebben gezeten, met heel wat liters wodka achter de kiezen. 2017 is in een delirium bedacht. Een trip misschien, maar wel eentje op radioactieve lsd.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Stella Bergsma

Het begon allemaal met Trump, natuurlijk. Toen zijn we in een stroomversnelling geraakt, een verkeerde treinwissel, ontspoord. We razen nu voort in een onzekere ruimte. Suizen tussen vraagtekens, dode of levende katten in hun eigen Schrödinger-bubbel. Een alternatieve werkelijkheid. Waar woorden niets meer betekenen en feiten niet waar zijn. Waar de waarheid onbetrouwbaar is als een fipronil-ei bij je Russische roulette-ontbijt of een AD-oliebol op oudejaarsavond. Waar het Witte Huis in een soap is veranderd en in ons eigen land iedereen tegenover elkaar staat, zelfs de mensen in het midden. Waar de gebeurtenissen elkaar zo razendsnel opvolgen, dat het niet meer bij te houden is.

Oorlogen, terroristische aanslagen, massaschietpartijen, complotten. Nazi’s zijn uit hun holen gekropen en lopen met vlaggen op straat te wapperen. Wereldleiders met hun vingers aan de knoppen betweeten elkaar met dreigementen van vuur en furie. Nederlanders staan aan weerszijden van een grote kloof naar elkaar te roepen dat de ander normaal moet doen, terwijl ze zelf de snelweg naar de overkant blokkeren. Een wereld vol onwil en onbegrip. Een wereld op ontploffen.

Ergens in een parallel universum zweeft het echte jaar nog rond. Daar is Hillary president en is er niets aan de hand. Trump zit lekker met een emmer KFC en een pussy op schoot Fox News te kijken. Kim Jong-un is braaf aan ‘t spelen met zijn eigen raket en in Dokkum heeft Jenny net de piepers opgezet. Iedereen is enorm voor verandering van Zwarte Piet, alleen moet precies de goede manier waarop nog even gevonden worden op precies het juiste tijdstip. En als buitenlanders niet vervelend doen, wordt er ook niemand gedwongen om racistisch te zijn. Er is balans, er is overzicht. Zelfs de kloof is een probleem wat buiten de Randstad helemaal niet serieus wordt genomen.

Mannen kunnen daar goddank nog steeds beter voetballen dan vrouwen en winnen alle mediaprijzen. Oranjeglans komt zoals altijd van de schwanz, die op ongepaste momenten best even uit de broek gehaald mag worden zonder dat daar dan een proces aan komt. Doctor Who en de Ghostbusters hebben nog ouderwets kloten en Wonder Woman komt gewoon niet uit, omdat niemand gelooft in het succes van een film over een vrouwelijke superheld. Geert doet er ook nog toe. En GeenStijl. En Gijp en Genee! Derksen hoeft zijn kostbare wauweltijd niet een kwartier lang te verspillen aan het bespreken van de totale onbelangrijkheid van bepaalde vrouwtjes.

Sterker nog, niemand hoeft nog rekening te houden met de vrouwtjes. Die vallen elkaar gewoon na vier Chardonnay, huilend en ‘IK OOK’ roepend op feestjes in de armen en laten de grote mensen met rust. Die staan zoals gebruikelijk uitgebreid te douchen na de zoveelste nare ervaring op hun werk en hebben geen tijd om zich te verdiepen in de kracht van sociale media of de invloed van de consument. Hysterische maar verder machteloze aandachthoeren, zoals we ze kennen. Weinstein is nog steeds de baas van Hollywood en rukt gewoon af en toe eens in een cactus op zijn kantoor. Nou en? Moet hij weten.

Louis CK is nog cool, Kemna houdt gewoon van het boerenleven en niemand, ik herhaal, NIEMAND hoeft zich een voorstelling te maken van de onderbroek van Van Jole. Godverredomme, wat had ik dat jaar graag meegemaakt dit jaar. Ik wil het. Geef het, kut-Russen! Ik wil mijn echte jaar terug, pokke-Poetin. En als je toch bezig bent, kom dan ook eens over de brug met die Patricia plastapes van the Don.

Och, och, wat verlang ik ernaar. 2017. Het ware, goede, fijne jaar. De Joke Smit-prijs zou daar nog gewoon een totaal irrelevante, paralympische wijvenprijs zijn, waar geen column aan wordt vuilgemaakt. Alles in balans. Geen oproer, geen gezeur van minderheden. Iedereen kan vredig slapen want niemand hoeft woke te zijn. En nergens, nergens zou er een Wekker gaan.

Onderwerpen