Vechten om de laatste pareltjes van Margaret Atwood
Na twee succesvolle series staan producenten in de rij om het werk van de Canadese schrijfster Margaret Atwood (78) te bewerken tot een volgend binge-succes. Voor twee productiemaatschappijen is die droom nu werkelijkheid geworden: zij kochten de rechten van Atwoods trilogie MaddAddam. Geen nood voor andere producenten: zijn er immers niet nog zo’n tweehonderd andere Atwood-schrijfsels die we tot in den treuren kunnen verfilmen?
De verkoop van de filmrechten van Atwoods werk waren een heuse oorlog tussen productiemaatschappijen. Geen wonder, want na het warme onthaal van respectievelijk The Handmaid’s Tale en Alias Grace, staat de naam Atwood garrant voor hoge kijkcijfers. Het waren uiteindelijk Paramount Television en Anonymous Content die er met de rechten van MaddAddam vandoor gingen.
Protest
De plotselinge interesse voor Atwoods werk komt niet uit de lucht gevallen. Tijdens de Amerikaanse verkiezingen in 2016 bestormde haar dystopische roman The Handmaid’s Tale (Het verhaal van de Dienstmaagd) uit 1985 de bestsellerlijsten. In maart vorig jaar werden de rode kostuums en witte hoofddeksel uit het boek door vrouwen gedragen tijdens protesten tegen de dreigende anti-abortuswetgeving van Trump.
De tekst gaat hieronder verder.
Women attended legislation sessions at the Texas capitol today dressed in Handsmaid’s Tale uniforms. Nice activist photo op ? #txlege @PPact pic.twitter.com/bXn8dDRtYV
— Dana Stevens (@thehighsign) March 21, 2017
Als reactie op de hernieuwde interesse voor het werk werd The Handmaid’s Tale opnieuw uitgegeven en zond streammingsdienst Hulu vanaf april 2017 de gelijknamige serie uit. Dit succes, met in de hoofdrol Elizabeth Moss, won acht Emmy Awards en twee Golden Globe Awards. Seizoen twee verschijnt naar verwachting in april dit jaar.
Alias #MeToo
Een tweede verfilming van Atwoods werk verscheen eveneens vorig jaar en is momenteel te zien op Netflix. De serie Alias Grace, naar het gelijknamige boek uit 1996, verscheen te midden van de #MeToo-discussie. Ook dit verhaal sluit volgens The Guardian-journalist Lisa Allardice aan op de recente gebeurtenissen in de maatschappij en gaat over ‘waarheid, geheugen en medeplichtigheid, hangende aan de geloofwaardigheid van een vrouwengetuigenis.’
Met president Trump en zijn ‘rode knop’, lijkt de volgende Atwood-verfilming een logische stap: de driedelige serie (Oryx and Crake, The Year of the Flood en MaddAddam) vertelt het verhaal van het einde van de mensheid, dat ten onder gaat aan een pandemie met slechts een klein groepje overlevenden.
Geen profeet
Het Amerikaanse tijdschrift New Yorker kroonde Atwood recent tot ‘Profeet van Dystopia’, gezien haar fictie zo waarheidsgetrouw aansluit op de huidige maatschappij en wellicht een realistisch beeld schets van de toekomst. Na confrontatie met deze titel reageerde ze fel: “Ik ben geen profeet. Laten we dat idee maar meteen van tafel gooien. Profetieën gaan eigenlijk over het nu. In Science Fiction gaat het altijd over het nu. Waar zou het anders over gaan? Er is geen toekomst. Er zijn vele mogelijkheden, maar we weten niet welke we gaan krijgen.”
De tekst gaat verder onder de video.
Atwood liet weten tevreden te zijn met de plannen voor de toekomstige serie. Eerder liet ze al zien erg betrokken te zijn bij de twee voorgaande televisieprojecten. Ze bezocht onder andere de filmsets in de Canadese stad Toronto en had een klein bijrolletje in beide series. “Ik ben erg blij met de visie zoals me die is beschreven,” zei Atwood over de toekomstige serie MaddAddam, ‘evenals de geweldige visuele presentatie die de producers hebben gemaakt. Ik kijk erg uit naar onze samenwerking’.
Merk
Met twee succesvolle series achter de rug en een volgende in maak, lijkt het gevaar te bestaan – om te spreken met de woorden van actrice Elizabeth Moss – op een ‘overdosis’ Atwood. Communcatiedeskundige Kathy Thompson zocht al eens naar de reden achter het eindeloze succes van filmreeksen van schrijvers als J.R.R. Tolkien, J.K. Rowling en Suzanne Collins. Zij kwam simpelweg tot de conclusie dat dergelijke verfilmingen ‘ontsnapping (bieden) uit school of werk naar een andere wereld’.
Volgens Paramount-directeur Amy Powell vloeit de huidige opleving voor het werk van Atwood eerder voort uit het ‘overkoepelende probleem waar onze huidige samenleving mee kampt’. Daarom dreigt er wellicht minder gevaar dat het succes wordt uitgesmeerd met eindeloze verfilmingen van de ruim tweehonderd publicaties die het oeuvre van Atwood rijk is.
Ook het zogeheten binge-watchen van de series wordt sterk afgeraden: “Dat kan best,” zegt The Handmaid’s Tale-actrice Elizabeth Moss over de serie waar ze een hoofdrol in vertolkt. “Maar voor een serie zoals deze is het volgens mij belangrijker om te kijken, afstand te nemen en erover na te denken. Elke aflevering zit zo vol thema’s dat een snelle overdosis bijna schandalig is. Ik denk dat je er vooral van moet genieten. Het zit vol met nuance, het is gecompliceerd.”
