Mewe klinkt vooral als een heel kinderachtig onomatopee, als de Road Runner en als een schaap dat door een grizzlybeer in de poepert wordt genomen.

Ik ben er toch maar lid van geworden, want het biedt mij nieuwe mogelijkheden om opgewekte schoolmeisjes te groomen.  Ik heb op dat schimmige terrein ontzettend veel geleerd van de twaalf stokoude kindervrienden die met hun vuisten in de mohammedaanse sokpop en lokpuber Nora zaten. Nog bedankt mannen, en geniet van het bedrijfsuitje naar Sri Lanka!

Om nog even terug te komen op de uittocht van Mozes Lubach: de ouwe joodse visboer op de Albert Cuyp, die met die pet en dat stompje sigaar in zijn mondhoek (dat zijn herinnering tot een zegen mag zijn), vertelde mij tot in den treure die witz over Mozes en de Israëlieten: waarom ging Mozes door de woestijn naar het Beloofde land? Omdat ie met dat schorem niet over straat durfde!

Overigens heb ik de bewuste uitzending van Lubach niet gezien, want ik kijk geen treurbuis. Ik volg televisie via Twitter en de onvolprezen Mediacourant en die site is valser dan Goor, Geer en Job G. bij elkaar. Wat de Mediacourant allemaal over Kemna Casting schrijft is ongehoord! Smullen hoor!

Nou las ik dat Arie Boomsma als enige van honderden knullen de circle jerk op de Friese boerderij van Job G. heeft geweigerd en daar geloof ik geen biet van.

Televisiepersoonlijkheid Arie Bee doet alles voor de roem en is sowieso geen acteur, dus wat moest ie bij Job Gee? Maar goed, over Arie wordt ook altijd gezegd dat ze hetero is, dus actreutel kan er ook nog wel bij op haar cv.

Lubach lijkt mij een geestige en spitsvondige vent. In de courant lees ik louter jubelende recensies en dat is hem gegund maar dat Facebook-dingetje vond ik een beetje Mewe.

Ik heb net Wild Wild Country gebingewatcht, over die lijpe Osho in Oregon, en als die tijdens een seance tegen die roze mafketels zei: jullie moeten elkaars bah eten (dat had die ouwe gezien in de 120 dagen van Salo van Pasolini) dan deden ze dat stante pede want dat viel in de categorie worshippen.

Ik moest ook denken aan die vriendelijke dominee en negeremancipator Jim Jones. Als die toentertijd gezegd had: stop met Facebook, dan hadden de leden van zijn junglekerk dat ook gedaan.

Enfin, ik ben de trotse bezitter van twee Facebookwandjes, elk goed voor 5000 vrinden, en er gebeurde niks die woensdagavond. Niemand liet mij in de steek. Het was dus een storm in een glas water en Lubach had iedereen weer gefopt.

Ik ben al een keer of acht geblockt door FB, meestal door een verdwaalde tepel of bil maar de laatste keer was er een serieuze ban van drie maanden. Ik had, een jaar voor de ban, gereageerd op een posting van iemand over Mohammed Morsi, opperhaatbaard van het Egyptische NIDA en ex-president van die bonen- en bananenrepubliek. Ze moesten de sleutel van zijn cel weggooien, schreef ik. Drie maanden ban aan mijn broek.

Ik heb FB Nederland verschillende keren gemaild, maar kreeg geen uitleg. Nou ben ik een sportief iemand en ga ik niet als een krenterige kaaskop zeuren en jengelen over een gratis service die mij 8000 wisselende onbeschermde vluchtige contacten heeft opgeleverd. Wel was ik verdrietig, want een grapje over Morsi en een tepeltje mag niet maar een kiek met dertig afgehakte koppen mag wel, mits die door de juiste Soenitische persuasie van de rompen zijn gekliefd. Toen zag ik dat een Saudische soepjurk een bod had gedaan op Facebook en viel het kwartje.

En dan kreeg Ali Baba de ouwe moeder van Zuckerberg er ook nog eens bij, gratis en voor nakkes nada! The Independent hebben ze al, Real Madrid, Manchester City, die luizenploeg uit Parijs, ze kochten de FIFA, het WK 2022, het Wereldkampioenschap Schaken, de toko’s Mensenrechten en Vrouwenrechten van de VN en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ze doen maar, die mohammedanen, het zal mijn tijd wel duren. Als ze de Sagres bierbrouwerij maar niet kopen!

Ik ben dus, net als iedereen, niet gestopt met Facebook. Omdat ik niet flauw wilde zijn naar Lubach toe, ben ik wel met Pornhub en Xhamster gestopt. Nou had ik alle filmpjes in alle categorieën toch al vier keer bekeken en op een gegeven moment kwam dat dwergvuisten (m/v/vreer) mij echt de neus uit. Bovendien betaalde ik me blauw aan Kleenex. Bij de Makro zagen ze me weer aan komen sloffen: “Nog een pallet Kleenex, Dom Arturo, heeft u weer zoveel moeten wenen terwijl u naar uw fadoplaatjes luisterde?”

Om nog even terug te komen op Arie Bee, Job Gee, Jelle BeeCee et les autres: van de week had ik in de Volkskrant een gevoelige column over de speurtocht naar mijn gender, eind jaren zeventig. Dat is natuurlijk slap gelul want het ging enkel over die blauwbaard van GroenLinks in Utrecht. Het is de meest gelezen column van de driehonderd die ik tot nu toe schreef voor de Volkskrant. Leest en rolflolt.

Wie schetst mijn verbazing toen ik van de week een aangetekende brief van Tedje himself kreeg!

Hallo Arthur,

Dat was weer een mooie column van je afgelopen maandag, zoals eigenlijk meestal. Ook in kringen van de ex-leden van Tedje & de Flikkers is die niet ongezien gebleven. Onze dank dat we nu gepromoveerd zijn tot “stijliconen” van Nijmegen in die tijd. Wat een cultstatus al niet vermag.

Wij tasten helaas allemaal in het duister wat jouw persoonlijke aantijging betreft. Als zanger – om die reden werd ik vaker voor Tedje versleten – kan ik me absoluut niet herinneren dat ik zo’n persoon als jij beschrijft – met een groen kapsel en satijnen pyjamajasjes – destijds voor trut heb uitgemaakt. Maar dat zegt niet zoveel, omdat mijn geheugen vol gaten zit, om zo te zeggen. En Tedje zelf, de toetseniste, kampt in dezen ook met geheugenverlies. Waarmee ik beslist niet gezegd wil hebben dat wat je schrijft, niet gebeurd is. Hopelijk ben je de door jou gevoelde “vernedering” intussen te boven gekomen.

Of dit je nu vrijpleit van het homofobie-label, daarover wil ik me niet uitlaten. Je remedie, een oranje baard kweken als aandenken aan je roemruchte rimnacht met de Potus himself, lijkt me afdoende.

Met vriendelijke groet,

marty pn van kerkhof
ex-zanger Tedje & de Flikkers

Dus Tedje was helemaal niet de zangeres, maar de toetseniste! Enfin, ik was opnieuw diep vernederd en reageerde ad rem en hoffelijk. U kent mij.

Beste Tedje,

Bedankt voor je opbeurende brief! Ik was die stille jongen in het hoekje in de Plak. Je zag me nooit zitten, bitch! Overigens draai ik in beschonken toestand graag jullie repertoire op Facebook en Twitter en het slaat erg aan bij de jeugd! Ik ga er brutaalweg van uit dat er geen reünie komt van Tedje & de Flikkers, tenzij jullie er allemaal nog uit zien als piepjonge godenzonen.

Maar mochten jullie toch optreden bij de Roze Rimpel van het COC te Amsterdam, dan kom ik wel effe backstage in mijn lederen hansopje!  Enfin, als ik de buurt ben gaan we sowieso een kopje warme chocomel met een taartje nuttigen in de Pompadour.

Kusje van je Tuurtje

Ik dacht aan mijn gloriejaren in Nijmegen, aan die adonis die ik was, een eigentijdse Ronaldo, en met een flinke doodswens draaide ik mijn singletjes van Tedje & de Flikkers terwijl ik een magnumkruik medronho van de Makro leegslobberde. Die kutfado van dat vreselijke mens Amalia Rodrigues kon wel even wachten.

Ik vind dit nog steeds het meest ontroerende liedje van Tedje & de Flikkers:

Wie schetst mijn nog grotere verbazing toen postbode Pinto Puk mij de volgende dag opnieuw een brief bezorgde! Een hartstikke lieve brief van Thijs, de drummer van Tedje, en, wat ik niet wist, de levenspartner van Tedje die dus Marty heet.

Hallo Arthur,

Leuk dat je aan Tedje & de flikkers in je column refereerde; ik was de drummer, Thijs. Het bleek achteraf een cultband, ik was toen 29 jaar oud, en opstandig. We speelden tussen 77 & 79 ongeveer 85 keer, toen meestal in jeugdcentra, maar ook driemaal in Paradiso.

 Ik herinner je nog van de Plak, het was een zondagavond volgens mij, met de pyjama, en de felgekleurde haren.

 Hopelijk gaat het je goed. Marty (zanger) en ik zouden je graag een keer ontmoeten. We wonen al ruim 40 jaar in Amsterdam, in de 9 straatjes.

Graag reply, groeten, Thijs de drummer

Tegen zoveel liefde is een gevoelsmens als ik nauwelijks bestand! Mijn dag was weer helemaal goed, ondanks dat gedonder met Lubach en Facebook en Arie Boomsma. Ik sluit daarom vrolijk af met het levensmotto van Tedje & de Flikkers, die net als ik alles overleefd hebben! Ik kom langs met bonbons, mannen! Ik ken de 9 straatjes als mijn broekzak!

“If men define situations as real, they are real in their consequences.”
William Thomas (1928)

Vooruit, nog een plaatje om het af te leren!

Omdat dit uiteindelijk een stichtelijke vrijdagpreek is, wil ik op de valreep nog woorden van troost schenken aan die sneue kuddedieren die hun FB-wandje annuleerden omdat Mozes Lubach dat had verordonneerd.

Koop gewoon een poesiealbum en laat je dinnetjes daar leuke rijmpjes in kalken. En als je wilt neuken – want dat was het originele idee van Zuckerberg, Fuckbook – ga je gewoon lekker rondhangen bij de brommerjongens voor de snackbar. Get a life, girls!