Onvervalste kroeglogica: waarom Albanië wel of niet bij de EU moet
In een van mijn favoriete kroegen hijst Remco zich langzaam op de barkruk naast mij. Hij heeft een postuur dat ze in een opsporingsbericht zouden omschrijven als gezet. Remco heeft een eindeloze voorraad sterke verhalen en grappen die worden afgesloten met zijn eigen bulderlach. Aan een gezonde dorst en een mening ontbreekt het hem eveneens nooit.
Zijn betogen zijn meestal volstrekt onnavolgbaar, al vindt Remco het dat hij het scherper ziet dan het ‘gespuis in Den Haag’. De rest van de barhangers vergeven hem zijn dronkemansgeouwehoer. Remco laat de barvrouw namelijk regelmatig alle barhangers, inclusief toevallige passanten, een drankje op zijn kosten voorzetten. Bovendien laten weinigen zich in het clubhuis van de levensfilosofie iets gelegen aan logica.
Eenmaal bovenop zijn kruk aangekomen vraagt hij wijzend naar dezelfde kruk: ‘Weet je waarom ik dit een Junckertje noem?” ‘Nee”, zeg ik.”Van die klotekrukken krijg ik altijd pijn in mijn rug. Tenminste, dat is wat ik mijn vrouw wijsmaak als ik strompelend thuiskomen.” Een bulderlach vult het café. Mijn andere barbuurman Hans moppert dat de Europese Unie sowieso een schande is met al die zakkenvullers. “Nou willen ze Albanië en nog zo’n achterlijk corrupt land toelaten, las ik. Da’s toch belachelijk, wat jij Rem?” Nu ziet Remco elke vorm van verandering, anders dan van een leeg naar een vol bierglas, als achteruitgang dus het antwoord laat zich raden.
“Je gelooft het niet, maar ik heb laatst wat boekjes gelezen over Albanië. Dat schijnt dus een prachtig land te zijn hè. Je denkt dat daar allemaal arme schapenscheerders wonen, maar dit dus helemaal niet zo. Het ligt gewoon naast Griekenland en heeft ook van die witte zandstranden. Niet dat daar ooit buitenlanders komen. Alleen van die maffiose Albanezen met zo’n schuifpui op hun porem en dikke Duitse bak onder hun reet. De Albanese maffia zit trouwens echt overal schijnt, zelfs in België las ik. Zonde eigenlijk, want mijn werkgever importeert alle werkschoenen uit Albanië. En da’s geen rommel hè, die gasten weten wel hoe ze een stalen neus moeten maken. Laat je een stoeptegel op je poten vallen, dan voel je net zo weinig als jouw vrouw komende nacht”, grijnst Remco.”Wil je nou dat Albanië wel of niet bij de EU komt?”, vraagt Hans.
“Ach, weet je waar het omgaat in de politiek? Ik zag laatst op Facebook trouwens dat de zoon van Thea wel in Albanië is geweest. Ze hebben daar dus schitterende bergen, net Zwitserland man. Maar dan kost het allemaal geen klote hé, met die roebel daar. Volgens dat jong zijn die Albanezen zo vriendelijk dat zelfs je schoenveters voor je strikken. Herkenbaar, vorig jaar was ik in Kroatië en toen was iedereen heel vriendelijk. Goeie lui. Ik hoop dat ze wereldkampioen worden. Maar of Albanië bij die EU moet? Ach, weet je dat moet je lekker aan de mensen zelf over laten. Ik las trouwens dat die Albanezen begin dit jaar tegen hun eigen corrupte overheid hebben geprotesteerd, maar ja zo is er natuurlijk overal wat. Weet trouwens niet of die voor of tegen de EU waren, maar misschien kregen de mensen niet wat ze wilden. Overigens hebben we daar echt een fantastische gozer voor ons werken. Hij zal het wel met me eens zijn.”
“Briljant Rem, je zou de politiek in moeten”, zegt Hans. “Ja, daar zou het land een stuk van opknappen. Alleen heb ik daar geen zin. In zo’n politieke functie kun je nooit een keer te veel zuipen. Voor je het weet kraam je onzin uit”
