Spring naar de content
bron: ANP

Een ziekenhuis is geen winkel!

We zijn geen bank, zei minister Bruins, terwijl hij wegliep van twee omgevallen ziekenhuizen. En waardere woorden heb ik zelden gehoord. Een bank is een kapitalistische organisatie die alleen ergens geld in steekt als hij er winst op kan verdienen. De Nederlandse overheid zou niet naar ons land moeten kijken in termen van rendement en marktwerking. Er wonen namelijk mensen in Nederland, geen consumerende productie-eenheden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Meredith Greer

Toen ik klein was vertelde mijn moeder me dat ik later als ik groot was alles kon worden. Want wij woonden in een land waarin we hard gewerkt hadden om iedereen dezelfde kansen te geven. Iedereen kon studeren, of je ouders nou geld hadden of niet. Iedereen kon naar de doktor als je ziek was. Er was een vangnet voor mensen die hulp nodig hadden. Iedereen moest ergens kunnen wonen.

Iedereen begrijpt ook wel dat er hele complexe ideeën, systemen en stelsels achter de zorgsector, woningmarkt en het onderwijsstelsel zitten. Het geld groeit ons nou eenmaal niet op de rug, mevrouwtje Greer. Maar het is gek hoe deze zekerheden, die we allemaal vanzelfsprekend vonden, langzaam veranderen in hele gekke extreme linkse waanbeelden.

De afgelopen tien jaar was helemaal nergens geld voor. Niet voor de GGZ, niet voor het basisonderwijs, niet voor een studiebeurs, niet voor een sociale huurwoning, niet voor investeringen in onze eigen cultuur en kunsten, en niet voor de zorg. Alleen voor oorlog, banken die dreigden om te vallen, en voor buitenlandse aandeelhouders groeide het geld ineens wel op de rug. Ineens hoppa, kijk nou eens wat er onder mijn coalitieakkoord zit, 2 miljard!

Het evangelie van de heilige vrije markt

We hebben sinds de jaren ’90 het evangelie van de heilige vrije markt steeds luider aan horen zwellen. Moge de efficiency met u zijn, in de naam van Thatcher, Nixon, en de privatisering, amen. En zo komen we op het punt dat de minister voor Medische Zorg een ziekenhuis ‘een stapel stenen’ noemt waar hij verder ‘alleen maar in de weg zou lopen’.

Met honderden medische zorgprofessionals en de medische zorg voor honderden patiënten heeft de minister voor Medische Zorg natuurlijk niet zo veel te maken. Net zoals het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap niet kan garanderen dat er een leraar voor de klas staat na de herfstvakantie – want het geld groeit ze niet op de rug mevrouwtje – en het ministerie van Economische Zaken en Klimaat het klimaatakkoord laat bepalen door de economische belangen van de industrie.

Het Ministerie van Marktwerking

Ik heb een voorstel voor Rutte-III, laten we al die ministeries anders onderbrengen onder één dak:
Het Ministerie van Marktwerking. Misschien daarnaast nog een Ministerie van Excuses Voor Ontstane Ophef, waar Halbe Zijlstra en Stef Blok om de beurt dingen mogen betreuren. Maar verder hebben we het dan wel een beetje gehad, denk ik, als we toch volharden in het idee dat dingen als zorg en onderwijs ‘producten’ zijn, die je aan de regels van de markt moet overlaten om te ‘verhandelen’.

Misschien kunnen we dan net zo goed een beetje vraag en aanbod bij Defensie en Veiligheid en Justitie introduceren. Een beetje privatisering kan onderlinge concurrentie en daarmee de efficiency alleen maar goed doen. De inwoners van Nederland zijn natuurlijk ook gewoon ‘veiligheidsconsumenten’.

Reclamespotjes voor reuma

Failliete ziekenhuizen horen nou eenmaal bij een vrije markt, schrijft het Financieele Dagblad. ‘Wie de patiënt niet weet te trekken, heeft geen bestaansrecht.’ Tsja jongens, hadden we maar vaker een beetje kankerbestraling moeten kopen. Tweede tumor was immer halve prijs. Stempelkaarten voor de spoedeisende hulp. Reclamespotjes voor reuma.

Als failliete ziekenhuizen bij een vrije markt horen, dan horen ziekenhuizen misschien – het is maar een idee – niet thuis op de vrije markt. Een ziekenhuis is geen winkel. Iemand die probeert nog heel even niet dood te gaan, is geen ‘zorgconsument’. Je gaat met je kinderen niet lekker even shoppen bij de afdeling pediatrie. Het is pervers om in deze termen over medische zorg te praten. Hetzelfde geldt voor onderwijs en sociale zekerheid. Dat zijn geen ‘producten’, dat zijn geen ‘winkels’. Dat zijn dingen die we voor alle mensen in Nederland hebben geregeld zodat iedereen hier dezelfde kansen en dezelfde rechten heeft.

Het is pervers om in deze termen over medische zorg te praten. Hetzelfde geldt voor onderwijs en sociale zekerheid

Het vrije marktdenken is een logica die graag doet alsof er geen enkele andere manier is om naar de wereld te kijken. Maar hoe de politiek belastinggeld uitgeeft, is een politieke keuze. Net zoals de vraag wie er belasting betaalt en hoeveel. En als je aan managers en bankiers en economen vraagt hoe de wereld in elkaar zit, zullen ze altijd zeggen dat alles draait om efficiency, geld, en de economie. Maar dit geeft geen enkel inzicht in hoe je een knie opereert, een vrouw helpt bevallen of een klas vol kinderen leert lezen, dus waarom laten we ze daar in vredesnaam de spelregels voor bepalen?

Nederland is geen bank, en ziekenhuizen zijn geen winkels. Laten we ophouden ze te besturen alsof ze dat wel zijn.

Onderwerpen