Stefano Keizers: ‘Ik zou het schrijfonderwijs willen laten bombarderen’
Stefano Keizers is het alter ego van theatermaker Gover Meit (Amsterdam, 1987). Zijn transformatie tot Stefano Keizers – gekscherend kleinkunstenaar en blikvanger in De Slimste Mens – registreerde Meit vijf jaar lang op papier. Het kwam tot een boek.
Het woord ‘debutant’ is nog niet gevallen, of Meit wil daarover al iets kwijt: “Ik word zelf helemaal kriegel van de hoeveelheid jongetjes en meisjes van twintig die zichzelf intellectueel ontplooid voelen en een boek gaan schrijven. Ik heb een hekel aan debutanten.” Stoïcijns, zoals bekend uit De Slimste Mens 2016: “Het zou verboden moeten worden om je eerste boek uit te mogen geven.”
‘Het zou verboden moeten worden om je eerste boek uit te mogen geven.’
Zeg, waar gaat dat boek eigenlijk over?
“Dit boek is geschreven door de persoon die bestond voordat Stefano Keizers ontstond, niet met het idee dat iemand het ooit zou lezen. Ik zat zwaar in de put. Ik was toen al een megalomane, narcistische kunstenaar (Meit studeerde in 2009 af aan de Rietveld Academie – KvV) maar de wereld zag mij nog niet. Het zoveelste kunstproject mislukte, mijn band Wooden Constructions hield op te bestaan, ik had geen geld en geen relatie. Ik was compleet vastgelopen in de hunkering naar succes terwijl die hunkering wel was blijven bestaan. Ik was een mislukkeling.
“Het enige wat ik nog kon verzinnen was om ’s avonds op mijn computertje A4’tjes vol te schrijven. En door te schrijven bleek ik iets te kunnen waar ik goed in was, namelijk: het in kaart brengen van het niets-kunnen. Wat ik hier voor me heb liggen is de oerknal van Stefano Keizers.” Meits eerste theatervoorstelling, Erg Heel, ging begin dit jaar in première en kreeg lovende recensies.
Benaderde u de uitgeverij, of de uitgeverij u?
“De regisseur van mijn voorstelling, Jelle Kuiper, heeft ook de theatervoorstelling Judas geproduceerd, naar aanleiding van het boek van Astrid Holleeder, dat is uitgegeven bij Lebowski. Jelle stond op een borrel van Lebowski dronken op te scheppen dat hij met mij werkte en dat ik ook weleens iets had geschreven. Hij had nog geen letter gelezen.
“De volgende dag kreeg ik van Jelle een berichtje met de vraag of ik onmiddellijk iets naar Lebowski wilde sturen, ‘want anders sta ik voor lul’. Alle teksten had ik toen al geschreven. Uiteindelijk ben ik door de uitgeverij gedwongen dit naar buiten te brengen. Ik had er allang vrede mee dat het op de kast had liggen verstoffen.”
Hoe snel schrijft u zo’n tekst, zo’n A4’tje vol?
“Extreem snel. Ik dacht niet na als ik schreef, ik kotste de woorden er gewoon uit. Maar het perfectioneren van alle details was een extreem intensief monnikenwerk. Elke komma, elke spatie, elk woord heb ik op een weegschaal gelegd, om te verklaren waarom het er stond zoals het er stond. Uiteindelijk heb ik vijf jaar gedaan over deze 128 pagina’s.”
Waar schrijft u mee?
“Ik ben begonnen op een oude Pentium-95-computer met Windows 95, en later Windows XP. Dat was echt mijn lievelingscomputer. Alleen al het aanzetten duurde anderhalf uur. Gaandeweg het schrijfproces is de computer definitief kapotgegaan. De rest van de teksten heb ik op verschillende laptops geschreven. Ik heb alles blind getypt want ik heb vroeger een typecursus gedaan.”
‘Ik heb alles blind getypt want ik heb vroeger een typecursus gedaan.’
Wat is de ergste tegenslag die u te verduren hebt gekregen tijdens het schrijven?
“Dit boek is in eerste instantie ‘ontdekt’ door een redacteur van Atlas Contact, maar dan spreek ik over vier jaar geleden. Ongeveer een jaar geleden vertrok hij na een conflict bij de uitgeverij. Dat was het moment waarop ik dit boek begroef.”
Hoeveel verdient u eigenlijk met zo’n boek?
“Daar heb ik eerlijk gezegd geen flauw idee van. Ik heb wel een voorschot gefactureerd van drieduizend euro, maar dat moet ik nog ontvangen.”
Welke schrijvers schaart u onder uw vrienden?
“EenhoornJoost (YouTuber en muzikant Joost Klein – KvV). Hij is tien jaar jonger dan ik, maar zeker een geestverwant. Hij brengt ook een debuut uit en hij heeft minstens zo’n hekel aan het debutant-zijn als ik. Dat waardeer ik zeer in hem.”
Wie is uw favoriete Nederlandstalige schrijver?
“F. Bordewijk. Mijn opa is een Roemeen die in zijn jeugd op Curaçao terechtkwam, vluchtend voor de Russen en de Duitsers. Op Curaçao leerde hij de Nederlandse taal en vond hij de boeken van Bordewijk, daaraan heeft hij de familieleer opgehangen. Eén zo’n principe: dat juist de tegenslag het vuur in iemand aanwakkert.”
Tot slot: op het huis van welke schrijver zou u wel een precisiebombardement willen laten uitvoeren?
“Los van het feit dat ik houd van precisiebombardementen, ben ik tegen het uitschakelen van de concurrentie. Stel dat ik iemand zou laten bombarderen, zou dat voor diens carrière of voor diens oeuvre heel erg gunstig zijn.
“Ik zou wel het volledige schrijfonderwijs willen laten bombarderen. Ik denk dat die cursussen echt funest zijn voor heel veel grote talenten in dit land. Je krijgt daar het gevoel dat je het creatieve proces kunt aanleren. Er wordt de pretentie gewekt dat er een bepaalde formule is om iets te kunnen maken, terwijl ik denk dat iets pas bestaansrecht heeft, wanneer het per ongeluk ontstaan is. Ik heb tijdens het schrijven van dit boek constant gedacht: hoe kan ik deze zin zó schrijven, dat-ie op de schrijfcursus afgekraakt zou kunnen worden?”
Twee Luitenanten van Stefano Keizers is verkrijgbaar bij Lebowski Uitgevers (€17,99)
