Hoe God verdween uit Nederland
Voor het eerst hoort een meerderheid van de Nederlanders niet bij een religieuze groepering, zo maakte het CBS onlangs bekend. Wereldwijd neemt het aantal gelovigen nog altijd toe, maar ons land is in rap tempo aan het seculariseren. Kerken maken plaats voor voetbalstadions; de eredivisie is de nieuwe hoogmis.
Onlangs zei terreurdeskundige Beatrice de Graaf, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht, in een interview met de Volkskrant: “Ik krijg beurzen, prijzen en erkenning voor mijn wetenschappelijke werk, maar zeg je in Nederland: en ik geloof ook nog in God, dan word je weggehoond.”
Daarmee maakt Beatrice de Graaf precies duidelijk voor welk dilemma de moderne wetenschapper staat. En eigenlijk niet alleen de wetenschapper, maar in feite ook de hele moderne mens, als ik het tenminste voor deze ene gelegenheid zo holistisch mag formuleren. Op haar (of zijn) werk aan een instituut gaat de onderzoeker zo rationeel mogelijk te werk. Niets wordt als vanzelfsprekend aangenomen, verifiëren en falsificeren is het devies. Maar zodra hij of zij thuiskomt, waait er ineens een andere wind. Het geloof in een hogere macht of in hogere machten wordt omarmd als de gewoonste zaak van de wereld. Zonder te willen honen zou je hier van een zekere schizofrenie kunnen spreken – ik ben beslist niet de eerste die dit zo benoemt.
Het hele artikel leest u op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier in onze gloednieuwe app.
