Spring naar de content
bron: Instagram

Don Arturo had Saskia Noort en Ans Boersma nog zo gewaarschuwd…

Waar was u toen u hoorde dat Saskia Noort en Kluun uit elkaar zijn? Nou, ik weet het nog precies want ik zat de Story te lezen op mijn buitentoilet. Literair Nederland reageerde verbijsterd maar ik zat lekker te gniffelen, daar op mijn poepdoos die praktisch in de Atlantische Oceaan staat: Saskia Noort is weer vrij!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

Ik weet uit betrouwbare bron dat Sas een enorme fan van mijn columns is en we chatten dan ook regelmatig op Tinder. In het begin dacht ze dat ik op haar centjes uit was en dat ik mee wilde liften op haar succes.

Nou heb ik inderdaad eens geopperd om samen met Sas de Nederlandse Nicci French te worden. U weet wel, dat Engelse schrijverssetje dat gevormd wordt door Nicci Gerrard en Sean French. Van die psychologische thrillers inderdaad, die iedereen altijd van de goede Sint krijgt.

Natuurlijk ben ik stinkend jaloers op het succes van La Noort, en dat heb ik haar ook eerlijk opgebiecht. Maar goed, ik ben nog van die generatie die meent dat een kunstenaar geteisterd moet worden door krankzinnig makende en alles verterende miskenning, diverse hardnekkige geslachtsziektes, een dikke lever en chronische pecuniaperikelen.

Ik heb Sas wel gevraagd of ze wellicht een maandelijke bijdrage van 3000 euro in Don Arturo’s Hondenfonds wilde storten. De drie meissies Raya, Tita en Jamba zijn nogal kieskeurig en vreten alleen biefstuk van de haas en ganzenlever en de dagelijkse yogasessies met hun personal trainer kosten ook klauwen met geld.

Goed, toen kwam Sas dus met Kluun op de proppen want die wilde ook wel Nicci French gaan op Sas. Ik heb haar toen gewaarschuwd: Kluun is in het echt maar 1 meter 20, hij gebruikt in tegenstelling tot mij van die rotdrugs, hij draagt altijd rare glimmende kostuums die je eerder in het variété en bij Siegfried & Roy zou verwachten en hij komt, last but not least, uit Tilburg alias de Kruikenstad.

Nou nou nou Tuur, bromde Sas, hij heeft bij mij enorm zitten uithuilen, dat iedereen hem zo gewetenloos vindt en dat hij eigenlijk nooit over die vreselijke gebeurtenis heen is gekomen en dat de samenwerking met mij, als de Nederlandse Nicci French, eindelijk het gat in zijn hart zou kunnen dichten.

Alles goed en wel, reageerde ik, maar zo lang je nog hartstikke gezond bent is er niks aan de hand. I rest my case, Sas. En zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb, pop!

Enfin, een maand later was het uit.

Ans Boersma heb ik ook gewaarschuwd voor foute mannen. Ik ken haar al heel lang van Tinder en we hebben een gemeenschappelijke achtergrond: de bible belt. Ik heb Ans toentertijd al gewaarschuwd dat haar Vrije Universiteit het gedachtengoed van de onvergetelijke Abraham Kuyper, alias Brammetje de Geweldige, levend en wel begraven had en dat het calvino-jihadisme daarvoor in de plaats was gekomen.

Ik adviseerde Ans zich gezond-rechts te profileren want daar zit journalistieke handel in maar ze wilde persé stage gaan lopen bij De Joop en Frontaal naakt en Maroc.nl.

Ans kreeg net als ik de liefde voor het uitverkoren volk en het Heilige Land met de paplepel ingegoten maar smeet uiteindelijk het kind met het badwater weg. Toen ze bekende dat haar grote voorbeeld Rena Netjes was, brak mijn klomp.

Ik snapte best dat ze helemaal klaar was met de Nederlandse man, die gedegenereerd is tot een piemelloze dweil met een knotje en in een jurk. Ze miste bij ons de toxic masculinity, de giftige mannelijkheid die kerels uit het Midden-Oosten zo aantrekkelijk maakt bij de Rena Netjessen en de Anja Meulenbelten van deze wereld. Ik gaf haar het voorbeeld van mijn grote heldin Oriana Fallaci. Die werd smoorverliefd op de Griekse terrorist Alexandros Panagoulis. Over die heerlijk geile en spannende en onmogelijke relatie schreef ze een vuistdikke bestseller: A man.

Maar goed, met Alexandros kon je tenminste gezellig een ouzootje drinken en sappige zwijnssouflaki knabbelen. En Grieken zijn ook niet te beroerd om vrouwmensen af en toen een corrigerende tik te geven, bijvoorbeeld als ze te veel kwebbelen en snateren. Maar Alexandros hakte geen hoofden af voor de lol! Ja, zijn voorvader Alexander de Grote wellicht, maar dat waren andere tijden.

Ans wilde niet naar mij luisteren en radicaliseerde verder op de Gereformeerde Hogeschool der Journalistiek in Ede, net als de Vrije Universiteit een bolwerk van calvino-jihadisme en judeofobie. Het verbaasde mij dan ook niks dat ze op Lesbos (pun definitely not intended) prinsen op witte paarden ging verwelkomen.

En daar begon het gelazer en gedonder met die bal gehakt van Al Nusra. Gisteren maakte ik het nare grapje dat ze als freelance journaliste niet mocht klagen met zoveel free publicity want ze stond de hele dag keihard op de eerste plek van de twittertrends maar het is natuurlijk vreselijk pijnlijk dat ze activisme verwarde met journalisme. Een dergelijke drama overkwam mijn zeer gewaardeerd collegaatje Fréderike Geerdink die van Koerdoloog tot Pietenjager in de buurt van Dokkum transformeerde.

Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen en ook heb ik wel eens een lyrisch stuk over Hamas geschreven, al heb ik me nooit vergrepen aan een of andere bebaarde Palestijnse vrijheidsstrijder, laat staan aan een van zijn zussen.

Ik bid en hoop van harte dat de opdrachtgevers van Ans coulant zullen zijn, maar ik vrees het ergste. Turkije kan ze niet meer in en het is echt vreselijk wat haar nu overkomt. Ik kan alleen maar besluiten met de aloude wijsheid: bezint eer ge bemint.

Ik kan alleen maar besluiten met de aloude wijsheid: bezint eer ge bemint.