Spring naar de content
bron: Beeld: Gabriel Kousbroek

Overwinteren: Don Arturo over erwtensoep, eenzaamheid en alcoholisme

Arthur van Amerongen woont in de Algarve. Het wemelt er van de Nederlanders die de sombere Hollandse winters willen ontlopen. Zon, strand en kroeg zorgen voor gegarandeerd vertier. Maar achter alle pret gaat veel verborgen leed schuil.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

Ik ben niet bijster ordinair, maar toch zet ik in de tweede helft van december dagelijks dezelfde kiek van mijzelf op Twitter en Facebook: half naakt, gebronzeerd, proostend met een glas bubbels op een zonovergoten strandterras in de Algarve en bij voorkeur omringd door een half dozijn stoeipoezen in bikini (als ik tenminste voldoende centjes bij me heb om de troostmeisjes te bezoldigen).

Dan hoor ik vriend en vijand in de Lage Landen knarsetanden van jaloezie en machteloze woede en kraai ik van pret als een baby of een gek in een warm bad.

Ieder jaar krijg ik hetzelfde commentaar: “Wat ben je toch een mazzelaar, Tuurtje. Alles overkomt jou maar. Lekker de hele winter in het zonnetje zitten pimpelen. En wij maar ploeteren en belasting betalen in het ijskoude moeras dat Holland heet.”

Na het zoet krijgt ik het zuur: “Doe eens wat aan je dikke pens, je lijkt Frans Timmermans wel. Of Bertje Koenders, met je man boobs. En pas maar op dat je geen huidkanker en levercirrose krijgt!”

Nou moe, denk ik dan, ik sterf liever aan tanorexia dan dat ik doodvries. Bij de Arabieren is een vetschort een teken van welvaart en de drank is zo goedkoop in de Algarve dat ik niet ga zeuren over mijn leverperikelen. Cirrose hoort bij mijn vrolijke bacchanalen als drank bij Bonnie St. Claire en is net als couperose en geheugenverlies niks meer dan collateral damage. Mijn moedertje zaliger zou geroepen hebben: het is allemaal de kift, Tuurtje, ze gunnen je het licht in de ogen niet omdat jij lekker overwintert op die schitterende plek onder de zon en hullie niet.

Zulks schrijf ik natuurlijk niet op, want rancune en verbittering zijn mij vreemd. Bovendien is bescheidenheid my middle name.

Benieuwd naar de rest? Lees het hele artikel op Blendle!