Spring naar de content
bron: Johan Kleinjan

Mannen en vrouwen trekken weer vaker gescheiden op. Jammer!

De herenclub, het theekransje, het hengstenbal: even leken ze verdwenen onder de golven van de vrouwenemancipatie. Maar de hang naar gezellig ‘onder ons’ zijn met het eigen geslacht neemt weer toe.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: De Redactie

In mijn jeugd was het dagelijks leven, naar hedendaagse maatstaven, diepgaand naar sekse gesegregeerd. Mannen en vrouwen, jongens en meisjes leefden in parallelle werelden met eigen bezigheden, eigen regels en eigen omgangsvormen. In de vroege jaren zestig, toen ons gezin nog wekelijks naar de katholieke kerk ging (een paar jaar later kwam daar de klad in en binnen de kortste keren was het helemaal afgelopen met de toch al weinig strikte religiositeit), zaten vrouwen en kinderen links van het middenpad en mannen rechts.

Werden gezinnen opgebroken? Zat mijn vader in z’n eentje in de rechtervleugel en mijn moeder met de kinderen aan de linkerkant? Dat kan ik me niet meer herinneren, wél de zee van dames om me heen met de een of andere vorm van hoofdbedekking en aan de andere kant de mannen met hun opgeschoren koppen in het pak. En de banken links vooraan waren gereserveerd voor (loslopende?) kinderen, gesuperviseerd door een non. Misschien moesten die iets speciaals doen, zingen of zo. Dit tafereel speelde zich af in Wallonië, waar we een paar jaar woonden, en ik weet niet hoe het er in Nederland aan toeging bij de katholieken, maar het zal niet heel anders zijn geweest.

In moskeeën en orthodox-joodse gemeentes wordt die scheiding der seksen nog steeds gehandhaafd – zo vreemd is het niet dat het christendom daar ook volop aan meedeed. Toch is het merkwaardig, als je erover nadenkt, dat juist verbindende rituelen als liturgie en devotie apart van de andere sekse ondergaan moest worden. Zijn mensen niet allen schepselen van God? Waarom dan een indeling die aan bokken en schapen doet denken?

Het complete stuk kunt u lezen via Blendle.