Spring naar de content
bron: ANP

Voor zestig piek yoga met een luiaard

Alexandra Besuijen neemt wekelijks de wereld van mode en trends kritisch onder de loep. Deze week bespreekt ze de dierenprint, #Januhairy en Luiaard Yoga.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Alexandra Besuijen

Beestenboel

Als je wilt weten waarin je dit voorjaar en zomer gezien kan worden, dan is het de dierenprint. En dan bedoel ik niet de tijger- of panterprint á la de Veerkampjes (die blijven sowieso altijd on fleek), maar afbeeldingen van dieren. Ja oké, we hadden al de eenhoorn, de flamingo, de lama en de iconische Kenzotijger, maar nu is eigenlijk elk dier wel goed. Een beer, een konijn, een vogel – het maakt niet uit. En ook niet of het nou een sweatshirt is, een tas of een paar slippers, als het maar iets dierlijks heeft. In lekker neonkleuren ook nog eens. Wat je zeg maar als kinderkleding al decennialang bij de Wibra en aanverwanten voor je kinderen kunt kopen. Maar dan in het groot en het duur. Behoorlijk veel duurder als je bijvoorbeeld de met tientallen dieren geappliqueerde spijkerbroek van Gucci zou willen hebben, maar dan loop je er wel eh….spraakmakend bij.

Bron:Gucci Lookbook 2019.

Januharig

Behalve dat januari de maand is waarin we geacht worden geen alcohol te drinken, is het ook nog eens de maand van het dameslichaamshaar: Januhairy. Sorry, maar ik verzin dit niet zelf. Blijkbaar hebben wij een instagramhashtag nodig om ons te bevrijden van het ons door mannen opgelegde schaamtegevoel ten opzichte van onze donsjes. Want die zijn vies bah blergh. Tja.

Dus om te laten zien wat voor geweldige rebelse geest je bent, post je een foto van je okselhaar op Instagram. Maar was dit niet twee jaar geleden ook al een dingetje en heb ik daar toen ook niet over geschreven? Inderdaad, maar toen moest er nog een kek regenboogkleurtje in om het niet al te erg te maken. Tegenwoordig is het gewoon een flinke pluk shag in natuurlijke staat. Stoer.

Nou ja, als je het niet erg vindt blijf ik nog even zuchten onder het juk van de masculiene giftigheid en rats ik een paar keer per week onder de douche mijn stoppeltjes weg. Een oud paard leer je geen nieuwe truukjes meer.

En nu ga ik een lekkere cocktail drinken. In regenboogkleuren. Want die dry january kan me ook gestolen worden!

Luiaardyoga

Had ik maar een luiaard! Dan kon ik ook Luiaard Yoga geven en zestig piek per uur rekenen zoals het Wildlife Learning Center in Californië! Ik bedoel, hoe fijn is dat! Zestig piek! En terwijl de deelnemers zich in het zweet werken, hangt de ster van het gebeuren een beetje aan zijn twee tenen te schommelen. Meesterlijk.

Yoga met dieren is al een tijdje hip – we hadden al honden, geiten en lama’s – maar een luiaard is toch weer net even briljanter. De meest relaxte functionarissen ooit die geen stap harder lopen – of hoe heet dat bij sloths – dan strikt noodzakelijk. Luiaard zou zo mijn sterrenbeeld kunnen zijn. Ascendant Huispoes.

Het centrum biedt in het kader van bescherming en educatie nog meer get togethers aan met dieren. Zo kun je stekelvarkens voeren, gordeldieren aaien en kletsen met krokodillen. Op zichzelf natuurlijk hartstikke goed, maar ik ben toch altijd bang dat mensen hierdoor op gekke ideeën komen. Om bijvoorbeeld een luiaard als huisdier te nemen. Want ja, dat gebeurt. Wil je weten hoe ze aan die stakkers komen? Kijk hier. Dat is echt heel naar. Dus nee, ik hoef geen luiaard. ?