Spring naar de content
bron: Bron: Instagram

Boerenbontbordjes als tattoo: op Insta ben je er hip mee

Alexandra Besuijen neemt wekelijks de wereld van mode en trends kritisch onder de loep. Deze week bespreekt ze: de nieuwste fitnessrage, tatoeages van servies en make-up voor mannen. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Alexandra Besuijen

Spiegeltje spiegeltje

Ligt het aan mij, of bestaat er niks gênanters dan jezelf te zien stuntelen en zweten tijdens een zumbaklasje of iets van die strekking in de spiegels van de sportschool? Vooral als je als enige steeds de verkeerde kant opgaat omdat je links en rechts door elkaar haalt en omdat je de enige bent in een ouwe joggingbroek in plaats van een charmante leotard. Ik bedoel, als ik zo’n pakje aankon, hóefde ik helemaal niet op Zumba!

Aan mij zou de nieuwste fitnessrage, de Mirror, dan ook niet besteed zijn. Kun je in de sportschool nog enigszins vermijden in de spiegel te kijken, bij de Mirror draait het daar juist om. Het is, zoals de naam al doet vermoeden, een spiegel die je thuis aan de muur hangt en die er uitziet als een gewone passpiegel. Echter, via een app tover je hem om tot een personal trainer in talloze disciplines: yoga, boxen, cardio dance – you name it.

Je ziet je zelf ten voeten uit en je trainer in kabouterformaat bovenin. Het voordeel is natuurlijk dat je kunt zien of je de oefeningen correct uitvoert, iets wat bij YouTube-filmpjes op je tablet of tv nog wel eens misgaat. En zoals mijn fysiotherapeut zegt: je kunt beter níet oefenen dan verkeerd oefenen.

Het ding is fiks aan de prijs, rond de 1500 dollar plus het lesgeld. Voorlopig is het dus een dingetje voor hippe Hollywood celebs, die er in alle privacy hun figuurtjes rodeloperklaar mee kunnen maken. Maar lang zal het niet duren voor de Connie Breukhovens, de Patricia Paays en andere door eeuwige jeugd geobsedeerde BN’ers ermee in de Privé staan. Ondertussen volg ik nog even de raad op van mijn fysio: níet oefenen. Ik hoef toch nooit op de rode loper.

Beeld: Mirror

Tuttige tattoos

Is er eigenlijk nog iemand onder de zestig zonder tattoo’s? Nu valt het niet zo op, maar als het straks zomer is en men zich weer in diverse stadia van ontkleding in het openbaar begeeft, is het een en al plakplaatjes wat de klok slaat. Van aarsgeweien tot sleeves, van tribals tot kekke quotes – het is inmiddels zo mainstream dat iemand zónder tatts meteen in het oog springt.

Zelf ben ik al dertig jaar in het bezit van een piepklein vleermuisje – door Henk Schiffmacher meesmuilend ‘the butterfly of the eighties’ genoemd – maar ik heb daarna nooit meer de minste aandrang gevoeld er nog eentje bij te nemen. Ik vind de meeste eigenlijk gewoon stom. Een tribal tattoo op een blonde polderslungel die nooit verder is gekomen dan Salou, of een diepzinnige Chinese wijsheid, die net zo goed ‘varkensbuik met zwartebonensaus’ kan betekenen. Of de namen van je kinderen met hun geboortedatum erbij. Is dat voor als je later dement bent en ze op je arm kunnen aanwijzen wie ze zijn?

Geef mij dan maar die lekkere old skoolshit. Een wulpse zeemeermin, een anker aan een ketting, een schip waarvan de zeilen bollen als je je biceps laat rollen. Of iets met harten en dolken, speelkaarten of een Harley met een skelet erop.

Maar in elk geval helemaal niet wat nu de nieuwste rage is: tattoos van je favoriete serviesdesign. Huh? Ja echt. Dat je gek bent op je bij de kringloop gescoorde boerenbontbordjes begrijp ik, maar ik hoef ze toch echt niet op mijn bovenarm. De woorden tuttig en tattoo horen niet in dezelfde zin. Maar goed, op Instagram ben je er momenteel hartstikke hip mee. Van de zomer gaan we het meemaken.

Bron: Instagram

Mannen en make-up

Of het een goed idee was dat mannen make-up dragen, werd me laatst gevraagd. Ouwe taart die ik ben dacht ik natuurlijk meteen aan de ooglijntje à la Maarten van Poelgeest – dat Google je maar even-, maar dat was niet wat vragensteller voor ogen had. Niet een wolkje poeder tegen de glim, niet een beetje lipgloss, zelfs niet een beetje rouge om je bleke snuitje wat te doen opleuken, nee hardcore contouring, eyeliner, oogschaduw en de hele mikmak. Zeg maar Kim K, maar dan dat je je eerst moet scheren.

Sinds David Beckham met groene oogschaduw op de cover van Love Magazine verscheen, wordt er in cosmeticakringen vanuit gegaan het wel eens mainstream zou kunnen gaan worden. Er waren natuurlijk al zeer succesvolle mannelijke beautyvloggers zoals James Charles – die wij thuis een gepoetste kastanje zouden noemen -, maar geen van allen met het man appeal van Beckham.

Nou kan David wat mij betreft alles hebben – vooral die fijne witte Calvin Kleinslip ?-, maar de gemiddelde Nederlandse man zie ik er nog niet mee lopen. Met zijn halflange afritsbroek, zijn verwassen T-shirt en zijn crocs. Zelfs al kleurt die oogschaduw nog zo mooi bij zijn tattoo…

Bron: Love