Spring naar de content
bron: ANP

DENK eist alcoholverbod tijdens carnaval

Ik hoor de lezer denken: die dekselse Van Amerongen zit daar in zijn stinkhut in de zinderende Algarve weer idioot fake news uit te poepen terwijl hij zijn vloeibare ontbijt naar binnen giet. Maar zoals het enige echte Goede Boek zegt : er is geen rook zonder vuur. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

De titel van mijn wekelijkse essayette annex donderpreek is tweeledig. Wie carnaval zegt, zegt Roermond, en wie Roermond zegt, zegt Selçuk Öztürk.

Ik heb in Limburg gewoond en zelfs voor dagblad De Limburger gewerkt. Dat kunt u na mijn dood allemaal in mijn memoires lezen die dus postuum worden uitgegeven.

Ik ben nu nog druk met deel 1 en dat betreft de jaren tussen 1945 en 1959, mijn geboortejaar. Mijn Limburgse jaren komen in deel 43 aan de orde.

Ik heb nog steeds een uitgebreid netwerk van Limburgse journalisten en spionnen die mij van alles en nog wat op de hoogte houden. Waarom denkt u dat ik zoveel gevoelige informatie over Frans Timmermans heb? Gisteren kwetterde Frenske dit.

Nu denkt u: wat schattig, die vier koters die lekker spijbelen en achter dat griezeltje uit Zweden aan marcheren. Welnu, de waarheid is anders want die kinderen zijn allemaal dik in de twintig en werken op een kantoor en krijgen helemaal geen vrij om te demonstreren. Ik meen dat de oudste zoon klimaatdepressief is en de hele dag in koffiesjop De Rif te Heerlen zit te blowen. Ik hoor dat dus van mijn Limburgse bronnen en wat de lezer met mijn triviale geleuter doet, moet ie zelf maar weten.

Frenske gooit dus zelfs zijn bloedjes van kinderen in de verkiezingsstrijd maar het mag niet baten want hij staat op een vernederende achterstand op Manfred Weber in de polls. De coalitie EPP/ALDE staat op 277 zetels, Frenske in zijn uppie op 129.

Goed, Selçuk Öztürk dus. In het Roermondse wist iedereen destijds van ‘s mans grote liefde voor rode port. Hij zat natuurlijk bij de PvdA, en wat krijg je als je de katholieke kerk, de PvdA, gesloten mijnen en Roermond combineert? Juist: buitenissig alcoholgebruik.

Ik ken heel veel nederturken en die zuipen allemaal als ketellappers en straatvegers en dat is echt geen schande. Maar toen Selçuk Öztürk, opgehitst door graaf Kuzu Dracula, uit de Roermondse PvdA stapte, moest hij wat aan zijn imago gaan doen om het mohammedaanse stemvee te lokken. Hij had vroeger een lekker blozend bol portkoppie, en daar moest een baard op.

Vervolgens kwam de huismarokkaan van Denk met het briljante idee om drie blauwe kostuums bij de HIJ te kopen, voor de prijs van twee. Kennelijk heeft de Hollandse Sturmabteilung van Recep Tayyip Erdoğan nog nooit van Martin Bril gehoord want wat riep die altijd? Brown shoes don’t make it. En wat doen de toyboys van DENK? Bruine schoenen onder een mariablauw confectiepak van het rek! Daar komt alleen minister Hugo de Jonge mee weg, en wellicht Gordon.

Ik ben nog steeds op zoek naar carnavalsfoto’s van Öztürk en die moeten er volgens mijn Limburgse bronnen zijn. Wel heb ik diverse foto’s van de mannen van DENK in gewaagde poses tijdens het olieworstelen en in de hamam, maar dat heeft niks met carnaval, het thema van mijn preek vandaag, te maken. De directeur van Dikke Maatjes, een gezelligheidsclub voor harige dikke mannen, wil ze graag posten op hun Facebookwandje, maar voor niks gaat de zon op. Ik wil minimaal 20 euro.

Het zou dus wel heel brutaal zijn als Eusturk, met zijn bonte verleden, een alcoholverbod zou eisen tijdens carnaval. Nou is dat niet heel vreemd, zo’n dollemansoekaze, want in München eiste een 14-jarige Somalische asielzoeker (met een gebit van een dertigjarige) dat er een alcoholverbod moest komen tijden de Oktoberfeesten en dat mannen en vrouwen gescheiden moesten worden in de bierkelders, die tot theekelders zouden worden omgedoopt. Bij1 en DENK hebben die actie van Ali Baba nog ondersteund maar uiteindelijk zag de VVV van München in dat een en ander tot een aanzienlijke inkomstenderving zou leiden.

Ik maakte hierboven al de vergelijking tussen de Sturmabteilung van Ernst Röhm en DENK en die is zo gek nog niet.  Zo eiste DENK van de week een verbod op De Nieuwe Maan, dat programma van de geweldige Fidan Ekiz.

De mannen van Ernst Röhm zouden gewoon met knuppels en boksbeugels naar de studio gaan om de set te verbouwen maar DENK beperkt zich vooralsnog tot Grijzewolvenbierkeldergebrul in de media. Het is echt een vreselijk eng partijtje, met straatvechters en ander straatschuim en de retoriek en het begrippenapparaat van een tweedejaars ‘student’ ROC, richting brommertechniek.

Blaffende honden bijten niet, zeg je dan, maar met de agenten-provocateur van Recep Tayyip Erdoğan weet je het maar nooit.

Ik was vandaag eigenlijk van zins een hommage te schrijven aan Joost de Vries, de nieuwe Harry Mulisch. Die hield afgelopen zondag een schitterend pleidooi voor meer engagement in de literatuur, zeg maar wat Harry op Cuba deed.

Ik vond die foto van Har in Havana episch, vooral toen ik met mijn loep zijn zwembroek nader ging inspecteren en ik zag dat Har een tentje had gebouwd, vermoedelijk opgewonden door een chocoladekleurig schoonmaakster van het vijfsterrenhotel.

Ik ben net zo’n intellectueel als Joost en Har, alleen leef ik in vrijwillige ballingschap. Overigens vond ik het heel kinderachtig van Kluun om op zijn website te gaan tieren tegen Joost, na diens pleidooi voor meer engagement in de vaderlandse bellettrie.

Ik vat het geschuimbek van Kluun even samen: het is toch van de gekken dat schrijvers én auteur zijn én recensent én dus collega’s zoals ik afzeiken én ook nog eens in jury’s zitten, zoals die de Vries met zijn dikke reet en zijn demente grootvader Kees ‘t Hart. Nondeju, een dergelijke belangenverstrengeling zag je vroeger nog niet eens in de Sovjet-Unie bij de fameuze, de macht likkende corrupte Schrijversbond waar echte grote schrijvers zoals Boelgakov en ik, Kluun, vanzelfsprekend non grata waren. Het gesmijt met modder hield niet op want ons aller Joost werd ook nog eens vergeleken, in fysieke zin en qua kapsel, met een piepjonge Mathilde Santing maar dan dik. Goed, dat is er niet van gekomen, mijn hommage, omdat het carnaval er tussen kwam. Ik zelf ga met mijn drie honden naar het carnaval in Loulé, en marcheer mee in de huisdierenoptocht. Ik ga u niet verklappen hoe de hondjes verkleed zijn, dat leest u volgende week in mijn Volkskrant-cursiefje. Ik wilde graag afsluiten met een leuk plaatje voor Prins Öztürk den Erste. Allaahf!

 

 

Onderwerpen