Nationale Week Zonder Vlees: Het einde van de gehaktbal?
Van 11 tot 17 maart vindt de Nationale Week Zonder Vlees plaats. Vlees wordt steeds meer een schuldig genot. Milieuactivisten en dierenliefhebbers willen de vleesindustrie aan banden leggen, wat weer verzet oproept van boeren, slagers en consumenten. Een reportage. ‘Mijn vlees nemen ze mij niet af. Al moeten er doden vallen.’
Op een wandbord in de schaftruimte van slachterij Kroon Vlees in Groningen staan het varken en het rund met slagersoog getekend, in flankaanzicht. Het dier in onderdelen: rug (ribkarbonade), buik (speklap), ham/schnitzel, sukadestuk, ribeye, entrecote/ossenhaas.
Ergens in het proces kort na de slacht verandert het beest van dier in vlees. Voor de overgang is het bloederige gedeelte, dat mensen liever niet zien. Als het kadaver eenmaal ontdaan is van huid en ogen, volgt het ‘schone’ stuk, de verwerking tot de heerlijkheden in de slagersvitrine.
Het is een schuldig genot aan het worden, vlees, steeds een beetje schuldiger en minder plezierig. De jongste aanval komt van het in december gepresenteerde ontwerp-Klimaatakkoord. De paragraaf over voedsel pleit ervoor de huidige consumptie van zestig procent dierlijke en veertig procent plantaardige eiwitten om te draaien naar veertig procent dierlijk en zestig procent plantaardig in 2050.
Met razendsnel rekenwerk kwam De Telegraaf tot de kern van de zaak: “Twee gehaktballen per week, meer blijft er niet over.” Een dystopie, die de lezers mogelijk nog zouden moeten meemaken. Op de foto stond een beteuterde heer, met de twee toekomstige hoogtepunten van een volle week warm eten op vorken geprikt. Volgens een peiling vond een overweldigende 84 procent: ze zijn gek geworden.
Lees het volledige artikel via Blendle.
