Hoera voor de hoeren!
Sekswerk is werk. En de term ‘sekswerkers’ is eigenlijk de enige correcte term voor de OG zelfstandige zonder personeel, de professionele poenie van plezier. Maar ik zeg in deze kop expres ‘hoera voor de hoeren’, in plaats van ‘een saluut aan de sekswerkers’ – en dat is omdat het hier niet alleen gaat om de profs, maar om iedere vrouw die zelf bepaalt hoe ze gebruik maakt van het genot van eigen vulva. Want de vrijheid van vagina is fundamenteel.
Alles wat die rechten inperkt, ongeacht vanuit welke levensovertuiging of moreel geheven vinger, is een belediging en een beperking van de autonomie die een volwassen mens over zijn eigen lichaam hoort te hebben. De ene keer is die geheven vinger gekoppeld aan een vadertje, zoontje, en een heilig spook in de lucht. De andere keer aan een Allahlalalalaaa. De keer daarop aan een burgerlul die zich bedreigd voelt door andermans vrijheid, een verbeterend beschavingsoffensief, of een andersoortig redder die zichzelf op een paard heeft gehesen. Ik gun iedereen zijn eigen levensbeschouwing, maar dat betekent ook dat ik mezelf de vrijheid gun van een eigen levensbeschouwing. En dat betekent dat iedere sloerie soeverein is.
Pogingen om de rechten van prostituees verder in te dammen gaan alle vrouwen aan. Want een vrouw is pas volledig vrij als haar recht om zelf te kiezen waar ze ‘ja’ op zegt, even onvervreemdbaar is als haar recht om ‘nee’ te zeggen. Ook als dat betekent dat ze ‘ja’ zegt op dingen waar jij geen zin in zou hebben, of ‘nee’ zegt tegen dingen waarvan jij vindt dat ze ze maar zou moeten ondergaan. De een z’n ‘ja graag’ is de ander z’n ‘voor geen goud’. En die rechten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Wie het heeft over vrouwen die ‘hun lichaam verkopen’ als ze sekswerk doen, trapt in dezelfde achterhaalde, patriarchale ideologie als mensen die vinden dat vrouwen zichzelf moeten ‘bewaren’, en zich alleen aan hun echtgenoot mogen ‘weggeven’. Alsof een vrouwenlichaam een bezit is dat ‘geconsumeerd’ kan worden – alsof je seksualiteit geen onderdeel van je menselijkheid is, maar een teer bloemetje dat je weggeeft en daarna nooit meer terugkrijgt. Het zet vrouwen neer als passieve wegwerpvoorwerpen. Het is bullshit en het is schadelijk.
Wees op je hoede voor mensen die dingen doen ‘voor je eigen bestwil’, die over vrouwen praten, in plaats van met. Die zelfbeschikking een prima idee vinden, tenzij, behalve, want, als, mits, maar. Wees op je hoede voor mensen die redenen verzinnen waarom de vrouwen in kwestie zelf niet gehoord hoeven worden – omdat ze niet weten wat goed voor ze is, omdat ze zelf niet inzien dat ze onder dwang staan, omdat hun woorden niet te vertrouwen zijn, omdat hun website gelikter is en ze een petitie hebben met een boel andere goede bedoelingen. Wie een ander wil ‘redden’ zonder te vragen of de persoon in kwestie daarop zit te wachten, biedt geen hulp maar legt controle op. Je kunt mensen niet onder dwang bevrijden.
Omarm de mensen wiens keuzes het verst van je af staan, want zij bepalen hoe ver jouw vrijheid reikt. Wanneer we iemand anders de macht geven om restricties op te leggen aan die vrijheid, dan is het maar afwachten van wiens goede bedoelingen je nu weer afhankelijk wordt gemaakt. Wiens zedenleer er dan weer op jouw lichaam wordt geplakt. Wiens idealen leidend moeten zijn, over jouw realiteit en jouw bezwaren.
Dus lang leve de hoeren. Lang leve de lichtekooien, de sloeries, de slettenbakken. Lang leve de vrouwen die schijt hebben aan de kleinburgerlijke kutmoraal. De vrouwen die seks hebben met wie ze willen, wanneer ze willen, hoe vaak ze willen. Want zij zijn de avant garde, de frontlinie en de voorhoede voor iedereen die graag zelf bepaalt wat er met haar vulva en vagina gebeurt.
Ik neem geen genoegen meer met alleen baas in eigen buik. Ik eis ook het logische gevolg: controle over eigen kut.
