Spring naar de content
bron: ANP

Oh, oh, oh, wat is die Toine Beukering stil over MH17!

De laatste tijd keert steeds vaker de vraag terug wat wij nu eigenlijk moeten doen met al die gevangengenomen strijders van de Islamitische Staat. Laten we ze doorsturen naar Irak, waar zij – vermoedelijk niet onverdiend – allemaal de doodstraf krijgen? Toch is die oplossing niet bevredigend voor ons rechtsgevoel dat zegt dat ieder mens, ook de grootste misdadiger, recht heeft op een eerlijk proces.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Max Pam

Wat dan?

We zouden ze ter plaatse kunnen berechten, wat het grote voordeel heeft dat wij die lui niet naar Nederland halen. Ik ben geneigd te denken dat de Syriëgangers in vreemde krijgsdienst zijn gegaan en daardoor automatisch hun Nederlanderschap hebben verloren, zodat wij jegens hen geen enkele verantwoordelijkheid meer dragen. Voor hun kinderen ligt dat wat anders en naar ik meen heeft Nederland hier wel degelijk een humanitaire taak. Maar die IS-strijders kun je best laten berechten door rechtbanken aldaar. Nederland zou kunnen helpen bij het oprichten daarvan.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Door veel juristen wordt de bewijslast gezien als een probleem, maar dat is helemaal niet nodig, als je tenminste bereid bent het voorbeeld te volgen van de Duitse justitie bij het berechten van oorlogsmisdadigers. Ikzelf heb destijds het proces (2009-2011) gevolgd tegen Iwan Demjanjuk, de Oekraïner die bewaker is geweest van het vernietigingskamp Sobibor. Ook hier bleek het niet eenvoudig te bewijzen wat Demjanjuk precies in Sobibor had uitgespookt. Wel kon worden aangetoond dat hij als bewaker daarnaartoe was gestuurd – en daar ook was aangekomen.

Honderden IS-strijders blijken ineens het prachtberoep van bakker te hebben uitgeoefend!

Die wetenschap was, na een verandering in het Duitse recht, voldoende om Demjanjuk veroordeeld te krijgen. Als kan worden aangetoond dat je er was, dan moet je ook medeplichtig zijn geweest aan de misdaden die daar hadden plaatsgevonden. Demjanjuk kreeg vijf jaar, weinig misschien, maar in elk geval heeft hij zijn straf niet helemaal ontlopen. In een later proces tegen de 93-jarige Hans Lipschis, ook wel “de kok van Auschwitz” genoemd, kon de verdachte niet meer tegenwerpen dat hij alleen maar in de keuken had gestaan en verder niets van de gaskamers afwist.

Hij was er, en dat was genoeg.

Een dergelijke justitiële aanpak lijkt mij uitstekend bruikbaar bij de vervolging van IS-strijders. Journalisten en andere waarnemers die terugkomen uit de kampen waar de dappere strijders van de Islamitische Staat gevangen zitten, krijgen te horen: “Ik heb echt niks gedaan. Ik was daar alleen maar bakker.” Honderden IS-strijders blijken ineens het prachtberoep van bakker te hebben uitgeoefend!

Of automonteur.

Of websiteontwerper.

Of  kok.

Natuurlijk, want lekker eten hoort erbij.

Hoe in godsnaam al die lijken in de massagraven terecht zijn gekomen, daaraan bleek niemand nog een herinnering te hebben. Ook het keel afsnijden en het levend verbranden was uit het IS-geheugen gewist.

Staat dat op video? Hé, daar weet ik niets van. Ik heb alleen de website gemaakt.

In plaats van uitvoerig onderzoek te doen naar wat die lui precies aan misdaden hebben gepleegd, zou de aantoonbare aanwezigheid in IS-gebied voldoende moeten zijn voor een veroordeling. Het wordt dan slechts een veroordeling voor medeplichtigheid, maar goed, dan heb je wel in de kern het hele probleem opgelost. Breng voor medeplichtigheid de hoogst mogelijke straf in rekening – laten wij zeggen tien jaar – dan ben je toch voor enige tijd van die gasten verlost.

En over tien jaar kijken wij wel weer. Misschien is het Midden-Oosten dan onherkenbaar veranderd. Ik denk het niet, maar je weet nooit of de (radicale) moslimwereld nog eens bij haar verstand komt.

Tot zover de bewijslast inzake IS.

Laten wij het nu nog even hebben inzake de bewijslast van het neerhalen van de MH17. Je kunt en laag springen, maar het wordt toch onontkoombaar dat het Kremlin achter de aanslag heeft gezeten. Het behoort tot de algemene kennis dat Russische staatsorganen en staatsdienaren altijd liegen. Dat was in de tijd van Gogol al zo en het is nog steeds zo. In de huidige leugenpiramide staat Alexander Poetin eenzaam bovenaan. Helemaal lonely at the top.

Terwijl in Nederland het tegensputteren door Joost Niemöller een beetje zielig  begint te worden, is er nog iets dat mij onaangenaam opvalt: waar blijft het commentaar van Forum voor Democratie? Onlangs zei Toine Beukering, de beoogd FvD-voorzitter van de Eerste Kamer, tegen De Telegraaf: “Oekraïners kunnen de MH17 hebben neergehaald”.

Beukering had nog het geluk dat hij voor iets heel anders zijn excuses kon aanbieden, waardoor deze stommiteit in de mist bleef hangen. Maar de dagen verstrijken en inmiddels verwacht je toch wel een reactie.

Maar oh, oh, oh, wat is die Beukering stil!

Ik begin daar nu toch een onaangenaam gevoel over te krijgen. Weet u wat ik denk? Dat die Beukering de MH17 eigenhandig naar beneden heeft geschoten. Die man is per slot een oud-militair. Hij kan ongetwijfeld met een BUK of een bazooka omgaan. En in het Kremlin weten ze daar vast allang alles van. Als het waar is wat ik vermoed, dan kunnen wij dit niet ongemerkt laten passeren. Ik bedoel: die Beukering moet voorgeleid worden. En wat mij betreft ook veroordeeld, misschien niet meteen als hoofddader, maar toch zeker wel als medeplichtige van het Kremlin.

Onderwerpen