Arthur en Rob nemen het op voor ‘mislukte schrijver’ Gerard Reve
Is Gerard Reve een mislukte schrijver? Behoren columnisten tot het rijk der literatuur? Waarom werd Arthur op een gegeven moment niet meer uitgenodigd voor Edese fuiven? Over deze en andere belangwekkende vragen breken de Foute Jongens zich het hoofd.
Rob: Onlangs, mijnheer Van Amerongen, is Gerard Reve postuum beledigd. Een van mijn grootste literaire helden, die mij ondanks zijn platvloersheid en onhebbelijkheden – het ex-liefje van uitgever Johan Polak vertelde mij ooit dat Reve op feestjes vaak plompverloren zijn voortplantingsorgaan op tafel pleegde te deponeren – tot het schrijverschap heeft gebracht, indien men columneren daartoe althans kan rekenen. Twijfels nemen eerlijk gezegd de overhand wanneer ik dat laatste overpeins, doch daarover straks.
Ik heb het nadrukkelijk níet over zijn debuutroman De avonden, die hij schreef toen hij nog Simon van het Reve heette. Dit gewrocht moest ik op de middelbare school van mijn leraar Nederlands lezen. Ik kwam er niet doorheen, hetgeen overigens tevens gold voor Max Havelaar van Multatuli, nog zo’n doodsaai verplicht nummer. De ware Reve stond voor mij pas op met Op weg naar het einde, Nader tot u, De taal der liefde en Moeder en zoon. De stijl van die man, de ironie die van zijn vaak archaïsche taalgebruik afdroop: onovertroffen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
