Spring naar de content
bron: ANP

De stijl van Boris Johnson

Het is Boris Johnson gelukt. Hij treedt in de voetsporen van zijn grote voorbeeld, Winston Churchill, de excentrieke premier die de Britten door de Tweede Wereldoorlog loodste in driedelig pak met vlinderdas en bolhoed. Al verbleekt Johnson daar toch wat bij, in dat ruimvallende jasje met schoudervulling en tomatensoepvlekken.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Kevin van Vliet

Allereerst het haar. Het is een rommeltje, het is platinablond en Johnson krijgt het maar niet in bedwang. Het doet denken aan de verwaaide toupet van collega-wereldleider Trump: onconventioneel, cabaretesk, schreeuwerig.

Dan de das. Altijd te lang en te lullig gestrikt. Het hemd argeloos in de broek gepropt. Het jasje is vrijwel altijd te ruim en schreeuwt mottenballen. En dan die schoudervulling en die korte mouwen.

Maar belangrijker nog, aldus etiquettekoningin Amy Groskamp-ten Have, is de houding. Het gebaar liegt niet. ‘Afgezakte schouders, een ronde rug, een traag uitgestoken slappe hand; kwieke stap, forse greep, snelle oogopslag.’ Johnson loopt er geregeld bij als een uitgebluste archiefmedewerker. Handen in de zakken, sloffend, ongeïnteresseerd.

En zie daar, de man die queen and country zonder kleerscheuren door de Brexit moet sleuren.

Minister van Buitenlandse Zaken Johnson, 2018. Foto:ANP

Over de stijl van Alexander Boris de Pfeffel Johnson – zoon van een EU-bureaucraat, classicus, voormalig tabloidjournalist en ooit burgemeester van Londen – is het nodige gezegd en geschreven. ‘The archetypal upper-class eccentric’ (zijn biograaf), ‘wilfully scruffy’ (zijn ex-schoonmoeder), ‘the anti-dandy’ (The New York Review of Books). De leukste vergelijking komt uit The New Yorker. ‘He is Bertie Wooster. His hair is a mess. He falls into ponds.’

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

In de ongeautoriseerde biografie Just Boris: A Tale of Blond Ambition memoreert een journalist een bezoek aan de familie Johnson in Waterloo. “We hadn’t been led to expect anyone else so it was a surprise to see this outstandingly blond chap jump out in the loudest pair of Bermuda shorts possible. I’ll never forget it.

Churchill kan trots zijn.

Boris Johnson is niet te missen. Een uit de kluiten gewassen student die net uit bed is komen rollen. Al vermoedt The New York Book Reviews dat er opzet in het spel is. Het bewijs: een beschrijving van de hoofdfiguur in Johnsons eerste en laatste roman Seventy-Two Virgins, over de avonturen van een Tory-fractiemedewerker in Westminster. “He had the air of a man who had just burst through a hedge after running through a garden having climbed down a drainpipe on being surprised in the wrong marital bed.”

Een puik staaltje zelfreflectie, en het doet vermoeden dat er achter die studentikoze slonzigheid enige strategie schuilgaat. Paul Gorman, een Britse schrijver, wijst de Financial Times er deze week maar weer eens op dat in Engeland alles moet worden bezien vanuit klasse. Ook slonzigheid. “There’s long been that aristocratic or upper-class look of the frayed cuffs on a great shirt, worn with a suit with soup stains. It’s the don’t-really-care way of dressing. Of course, it’s about privilege. It means you’re showing that you don’t really need to get a job. You don’t have to go and see a bank manager. You don’t have to appear in court.”

Eén mantelpakje en broche van Theresa May hebben minder slagkracht dan de totale garderobe van Boris Johnson. Het eerste is keurig, het ander op en top elitair.

Churchill kan trots zijn.

Foto:ANP

Onderwerpen