Elektrisch? Welnee, waterstof!
Autofabrikanten mikken nu massaal op elektrische auto’s, ondanks de vele nadelen. Maar waterstof wordt een steeds serieuzer alternatief. Is dat niet de richting die we moeten inslaan?
Het is een bekend principe, de wet van de remmende voorsprong, voor het eerst beschreven door historicus Jan Romein, die van Annie ja. Die stelt dat een voorsprong op een bepaald moment er vaak toe leidt dat er weinig stimulans is om verbeteringen aan te brengen of vooruitgang te zoeken. Romein geeft als voorbeeld de straatverlichting van Londen, die op een gegeven moment nog steeds op gas brandde, terwijl andere steden allang op elektriciteit waren overgegaan. Dat kwam simpelweg doordat Londen er als eerste bij was om een gasverlichting aan te leggen, terwijl andere steden elke avond kaarsen of iets dergelijks aanstaken. Dan zit je met die gasleidingen, en zie die maar weer eens om te bouwen tot elektriciteitsdraden. Londen was ook haantje de voorste met een metro in 1863 die, jawel, eerst op stoom reed en pas in 1890 op elektriciteit. In Parijs bouwden ze in 1900 meteen een elektrische.
Kortom, een beetje afwachten kan soms geen kwaad. Dan gaat met een beetje geluk de andere wet werken, die van de stimulerende achterstand. Maar afwachten is voor de auto-industrie geen optie wanneer de politiek ze het mes op de keel zet en er stomweg auto’s verkocht moeten worden. Groen, groen, groen. Dus doet de industrie wat het meest voor de hand ligt. Ze maken auto’s met een stekker, die een vervuilende en slavenarbeid bevorderende batterij gedurende een eindeloos lange tijd oplaadt. En dat voor een zeer beperkte actieradius. Geniaal! Dat proberen ze ons wijs te maken. En wij laten het ons wijsmaken zolang de overheid het financieel aantrekkelijk houdt.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
