Bob Soeverijn zonder filter – dagboek van een oude witte man
Enige tijd geleden viel op de redactie van HP/De Tijd een grote, lichtbruine enveloppe in de bus, zonder opschrift. Hij bevatte een stuk of honderd A-4tjes, met fragmenten uit een dagboek.
De afzender was ‘Bob Soeverijn’, een pseudoniem. “Als u dit leest, zult u begrijpen waarom” schreef hij. “Er staan dingen in die je in Nederland niet hardop kunt zeggen, maar die wel gezegd moeten worden, en dus doe ik het op deze manier. Maar ik verzeker u: er is geen woord van gelogen.”
Het is inderdaad niet mals, wat de auteur allemaal noteert. Hij heeft een carrière achter de rug in de wetenschap, door een reorganisatie op de universiteit – gericht op meer diversiteit – is hij op een zijspoor beland, waar hij zijn laatste jaren voor zijn emeritaat uitzit. Hij woont ergens in de provincie in een comfortabele villa, tuiniert, fietst, maakt stedentrips met zijn vrouw, past soms op zijn kleinkind, probeert zijn apathische, wiet- en gameverslaafde zoon op het goede spoor te krijgen, leest veel, volgt het nieuws en de politiek en houdt een soort dagboek bij.
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeOf HP/De Tijd misschien geïnteresseerd was in publicatie? Welnu, dat waren wij zeker. Dus vanaf morgen, elke dinsdag, een selectie uit zijn actuele dagboek, aangevuld met fragmenten uit het verleden.
