Spring naar de content
bron: charlotte arnoldy

Lak aan de coronaregels: er is altijd wel een manier om een feestje te vieren

Hoewel het overgrote deel van de Nederlanders zich braaf aan de nieuwe coronamaatregelen houdt, zijn er ook steeds meer mensen die de grenzen van de regels opzoeken. Hun creativiteit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat ze altijd wel een manier vinden om een feestje vieren.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:

Afgelopen week beëindigde de politie een illegaal feest in Hilversum. Meer dan driehonderd mensen waren bij elkaar gekomen om te dansen en te drinken. Volgens een van de bezoekers was dit feest geen uitzondering en worden wekelijks raves georganiseerd. In dit geval kon de politie duidelijk optreden; bijeenkomsten met meer dan dertig personen zijn onder het huidige beleid verboden. Dat geldt echter niet voor alle gevallen, want vaak weet men de mazen in de wet wel te vinden. 

Komt men voor het hotel, of het restaurant?

De afgelopen weken is steeds een hoop te doen geweest om de oproer in hotels. De restaurants van hotels mochten namelijk open blijven én na acht uur ‘s avonds alcohol serveren. De hongerige consument – verlangend naar eten, maar nog meer naar een change of scenery – maakte hier dan ook gretig gebruik van. Inmiddels is het beleid aangescherpt, na berichten van overvolle restaurants en mensen die goedkoop hotelkamers in eigen stad boekten, om een avondje te kunnen eten en drinken. Toch mag je nog steeds uit eten wanneer je in een hotel logeert. 

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Erik (24) vindt ook dat dit moet blijven kunnen. Voor zijn verjaardag namen zijn ouders hem en zijn zusje recent mee uit naar een hotel. “Het was heel fijn om zo toch uit eten te kunnen. Volgens mij hadden wel meer mensen het idee, want het restaurant zat aardig vol, maar wel alleen met hotelgasten.” Op de vraag of ze ook naar het hotel zouden zijn gegaan wanneer ze in plaats van in het restaurant op hun kamer hadden moeten eten, antwoordt hij: “Nee, dat denk ik niet. Dan is de fun er toch een beetje af. Ik vind sowieso dat de horeca weer open kan met eerdere sluitingstijden, ondanks de oplopende besmettingen. Dan moet er gewoon duidelijk gecommuniceerd worden dat de kwetsbare mensen in de samenleving de horeca wat meer moeten mijden.”

Ik vind dat de horeca weer open kan met eerdere sluitingstijden, ondanks de oplopende besmettingen

De hotels worden niet alleen gebruikt voor hun restaurants. Er zijn namelijk ook een hoop verhalen van jongeren die hotelkamers boeken om een feestje te geven. Vooral hotels buiten de ring van de grote steden hebben hier last van. De hotels controleren wel steeds strenger. Zo lopen beveiligers meer rondes over de gangen en moet iedereen die binnenkomt (ook al komen ze slechts op visite) zich inschrijven. Gasten mogen soms op de dag van vertrek het restaurant of de bar niet meer in, maar alleen als ze nog een overnachting hebben. 

Rouleerverjaardagen

De overheid kan in de publieke ruimte handhaven, maar achter de voordeur staat het mensen vrij om te doen waar ze zin in hebben. Ze houden zich bijvoorbeeld wel aan het dringende advies van premier Rutte om slechts drie mensen tegelijk thuis te ontvangen, maar rouleren die drie personen vervolgens ieder uur. Voor zo’n rouleerverjaardag of een ander soort huisfeestje hoef je overigens geen keukenprins(es) te zijn. Het is nog steeds toegestaan om thuiscatering voor grote groepen in te huren. Daarnaast bieden verschillende partijen grote thuistaps te huur aan, die voor meer dan vier personen zijn bedoeld.

Michiel, werkzaam bij een van de grootste cateraars op locatie in Nederland, heeft de omzet de afgelopen maanden met zo’n tachtig procent zien dalen. Grote bedrijven nemen geen diensten meer af, trouwerijen worden uitgesteld en verjaardagsfeesten worden geannuleerd. Desondanks ziet hij nog bestellingen voor meer dan dertig man binnenkomen: “Op verzoeken van bedrijven gaan we niet in, maar wat mensen achter de voordeur doen, moeten ze zelf weten.”

Op verzoeken van bedrijven gaan we niet in, maar wat mensen achter de voordeur doen, moeten ze zelf weten

Hij is van mening dat de regelgeving ronduit krom is: “Volgende week komt een bedrijf met 23 personen vergaderen in een hotel met restaurant, maar dat mag hen geen lunch serveren. Wij mogen de lunch wel naar het hotel komen brengen. Zo komen er dus juist meer mensen van buitenaf binnen.” Voor Michiel is het afwachten of het cateringbedrijf de feestdagen overleeft. De financiële gevolgen en de sociale beperkingen die de maatregelen met zich meebrengen zijn duidelijk zichtbaar in de maatschappij. Hier tegenover staan abstracte cijfers en grafieken van het aantal ziekenhuisopnamen en coronadoden.

Amateursporten

Niet alleen op het gebied van feestjes weten mensen creatief om te gaan met de coronamaatregelen. Alle amateursport is aan banden gelegd, behalve bij de jeugd, maar ook daar is publiek verboden. Desondanks weten de hockeyvaders en voetbalmoeders nog steeds de weg naar het sportveld te vinden, waarbij zij even hard voor de kleintjes juichen als normaal. Dit keer niet vanaf de verboden zijlijn, maar vanaf de openbare weg. Op veel plekken kunnen ouders vanaf de weg nog goed naar de sportende kinderen kijken, of beter nog: socializen met andere voetbalouders. Ze lijken zich dus niet geheel bewust te (willen) zijn van het nut van de maatregelen.

Een uitzondering op de anderhalvemetermaatregel bestaat voor de (amateur)beoefening van een aantal kunstvormen, namelijk toneel, dans, muziek en acteren. Hoewel de overheid mensen aanmoedigt om waar mogelijk afstand te bewaren, zijn zij hier niet toe verplicht. Dansscholen maken hier dankbaar gebruik van. Amateurdansers kunnen met z’n dertigen anderhalf uur in een balletles naast elkaar staan, terwijl restaurants en bars (die eerder eenzelfde aantal gasten mochten ontvangen) nu gesloten dienen te blijven. Ze maken hier dankbaar gebruik van, waardoor volwassenen balletdansers zich schouder aan schouder in kleine studio’s heen en weer bewegen. De regel was aanvankelijk ingesteld om professionele dansers in staat te stellen om hun vak te blijven uitoefenen, maar is nu dus ook tot de amateursport doorgedrongen.

Gaat het om de regels, of om gedrag?

Waarom gaan mensen op zoek naar manieren om de regels zo vrij mogelijk te interpreteren, terwijl ze weten dat het eigenlijk niet de bedoeling is? Volgens Hedy Greijdanus, sociaal wetenschapper aan de Rijksuniversiteit Groningen, komt dit doordat mensen hun gedrag eerder aanpassen door persoonlijke ervaring dan door droge feiten en cijfers. “De maatregelen zijn voor iedereen een dagelijkse en levensechte realiteit, het leed dat ermee wordt bestreden is dat voor slechts een minderheid”, legt zij uit. “Iedereen ervaart de effecten van beperkende maatregelen, maar een veel kleiner deel van de bevolking heeft ook concrete ervaring met het leed dat door het coronavirus veroorzaakt kan worden. Hoewel dit potentiële leed vele malen groter is, raakt dit de meeste mensen minder dan de beperkingen die ze ervaren in hun eigen dagelijkse leven.” Die beperkingen willen mensen nu eenmaal graag uit de weg gaan, en daarom komen ze met vindingrijke ideeën.

De kunst is om het levensechte leed achter de coronastatistieken net zo tastbaar te maken als de dagelijkse confrontatie met de gevolgen van de maatregelen tegen het coronavirus

Corona maakt dus creatief, en niet alleen op een goede manier. Alle kleine beetjes tellen nu eenmaal op. Is een aanscherping van de maatregelen wenselijk, of zullen mensen de randjes van de regels nog meer opzoeken opzoeken? Greijdanus meent dat duidelijke regels kunnen helpen, maar dat deze een positieve inslag moeten hebben: “Het gedrag van mensen wordt beïnvloed door voorschrijvende gedragsnormen, hoe mensen zich zouden moeten gedragen, en beschrijvende gedragsnormen – hoe mensen zich in werkelijkheid gedragen. Als een regel wordt verduidelijkt door een voorbeeld te geven van hoe het niet moet, bijvoorbeeld door te verwijzen naar illegale feesten, dan kan dit een averechts effect hebben. Het is dan weliswaar heel duidelijk wat we niet moeten doen, maar tegelijkertijd is de boodschap dat dit wél gebeurt.”

Positieve en persoonlijke boodschap

Het overgrote deel van de Nederlandse bevolking heeft geen ervaring met een situatie die zoveel van het collectieve aanpassingsvermogen vraagt als de huidige pandemie. Volgens Greijdanus doet de overheid er goed aan om regels duidelijk te communiceren en te blijven benadrukken dat de meeste mensen zich wél aan de regels houden. Daarnaast is het van belang dat mensen een realistisch beeld krijgen van de duur van tijdelijke maatregelen en dat de overheid meer gaat erkennen hoeveel mensen ervoor opofferen. 

Ten slotte is het zaak om het algemene persoonlijk te maken: “Hoewel feiten en cijfers van belang zijn voor gefundeerde beleidsbeslissingen, worden mensen, zoals eerder gezegd, veel meer geraakt door echte verhalen. De kunst is om ook het levensechte leed achter de coronastatistieken net zo tastbaar te maken als de dagelijkse confrontatie met de gevolgen van de maatregelen tegen het coronavirus.” 

De behoefte aan een uitspatting, een knuffel of een feestje bestaat. Daar kunnen we niet omheen. Zolang de overgrote meerderheid nog verontwaardigd is over feesten met driehonderd mensen, en zolang de regels aan de problemen worden aangepast – hotels mogen bijvoorbeeld na acht uur geen alcohol meer schenken – worden excessen in ieder geval de kop ingedrukt.