Spring naar de content

Geef het kind een naam, maar welke?

Sommige ouders weten het een lange tijd van tevoren, anderen dubben tot het laatste moment. Een kind een naam geven. Afgelopen jaar was Noah de meest populaire jongensnaam en Emma die voor een meisje. Wie let er werkelijk op de betekenis van een naam?  

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:

Wie zijn zoon Lars noemt denkt niet direct aan een dorpje in het hoge noorden van Zweden. Bij de naam Björn wordt dat al een beetje anders. Krijgt een zoon de naam Arvid of Per dan kun je er zeker van zijn dat je vragen krijgt over eventuele connecties met het noorden of dat het kind misschien in de sneeuw verwekt is. 

Babynamen, er is een wereld aan mogelijkheden, maar het is oppassen geblazen. Baby’s worden groot en als de jonge spruit uiteindelijk op eigen benen staat, moet het zelf verantwoording afleggen over de naam. Scandinavische namen lijken redelijk verwant aan Hollandse namen. Daan bijvoorbeeld klinkt zowel Hollands als Scandinavisch. 

Niet iedereen kent de betekenis van een naam

Schijn bedriegt. Daan is een Hebreeuwse naam en is afgeleid van Daniël, een van de vier grote profeten uit het Oude Testament. De betekenis: mijn rechter is god. In 2002 was de naam enorm populair, en wordt vooral gezien als een Nederlandse naam. Maar zo is het dus niet. Wie maakt zich daar druk om? 

Sommige ouders kiezen bewust en voor hen is de betekenis wel van belang. Volgens Naamkunde.net werden lange tijd nog veel kinderen vernoemd naar een familielid. Een eind jaren negentig gehouden Nipo enquête onder ruim drieduizend ouders met kinderen tot vier jaar, liet zien dat bij de keuze voor een meisjesnamen ruim dertig procent van de ondervraagden het kind vernoemde naar een familielid, bij de jongensnamen was dat ruim 34 procent.  

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Ook speelden de klank van de naam een rol en soms ging het er gewoon om dat de naam ‘mooi’ was. Allemaal heel persoonlijke redenen. Zowel meisjes als jongens kregen in ruim vijf procent van de gevallen een buitenlandse naam. Deze wijze van naamgeving kwam op de zesde plaats terecht. 

Het is een oud onderzoek en zegt niet zoveel over hoe tegenwoordig over het geven van een naam gedacht wordt. Rond de eeuwwisseling deden Britt en Bente het goed. Volgens kenners is het geven van een Scandinavische naam inmiddels echter al enige tijd op z’n retour. Anika hoor je nauwelijks meer, ook Jens of Brent zijn achterhaald. 

Terugkomend op de Hebreeuwse namen treffen we regelmatig nog wel de naam David. Evenals Boaz en Jordy (ja, Hebreeuws), maar Zakaria en Levi stukken minder. Deze jongensnamen doen het minder goed dan de meisjesnamen Anouk of Suze. 

De ambtenaar mag een naam weigeren

De keuze is reuze en het is aan de ouders, maar een ambtenaar van de burgerlijke stand mág bij het aangeven van het kind een naam weigeren. Dat gebeurt op grond van het Burgerlijk Wetboek 1, artikel 4 lid 2 en luidt als volgt: ‘De ambtenaar van de burgerlijke stand weigert in de geboorteakte voornamen op te nemen die ongepast zijn, of overeenstemmen met bestaande geslachtsnamen tenzij deze tevens gebruikelijke voornamen zijn.’ Best vaag en heel vaak zal het niet voorkomen. Nieuwsgierig welke namen dan toch geweigerd werden? Als we het internet moeten geloven gaat het onder andere om de naam Urine, Marieke Methadon, Frans Rolls Royce en Willemszoon.