4 en 5 mei: deugfestival met onduidelijk deurbeleid
Het tableau van 'oorlogsslachtoffers' dat wij op 4 mei herdenken, is wel érg heterogeen geworden, schrijft Jan Kuitenbrouwer. "Het is belangrijk dat wij luid en duidelijk zeggen waarvoor wij staan, en dat wij burgerslachtoffers tot vrijheidsstrijders bevorderen en oorlogsmisdadigers tot helden, niet over zeuren."
Michael Jackson had tijdens zijn kindertijd, zijn tienertijd en zijn adolescentie zoveel tijd geïnvesteerd in zijn ambitie om de King of Pop te worden, dat hij, toen die titel hem rond zijn dertigste verleend werd, besefte dat hij nooit kind geweest was, en ineens een enorme behoefte kreeg aan kinderlijk vermaak. Verstoppertje spelen, op de wip zitten, kussengevechten, hij kreeg er geen genoeg van.
Iets dergelijks lijkt zich bij Thierry Baudet voor te doen. Al vanaf jonge leeftijd staat zijn leven in het teken van zijn ambitie om ‘de grootste intellectueel van Nederland’ te worden. Hij promoveerde in de rechtsfilosofie, schreef diverse boeken, doorrijgt zijn conversatie achteloos met Grieks en Latijn, en mocht die felbegeerde eretitel dan ook in ontvangst nemen, zij het uit eigen handen. En nu realiseert hij zich dat hij nooit kattenkwaad heeft uitgehaald. En net als Michael Jackson haalt hij de schade in. Belletje trekken, bij de buren papieren pijltjes naar binnen schieten, aan een onzichtbaar touwtje een lege portemonnee op te stoep leggen - Thierry heeft de tijd van zijn leven.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
