De oorlog van twee biljoen
De VS en zijn partners, waaronder Nederland, trekken zich na twintig jaar terug uit Afghanistan. De missie lijkt te zijn mislukt: het land werd niet daadwerkelijk bevrijd van de Taliban. Hoe nu verder? En hoe zouden de nabestaanden van de Nederlandse doden die er vielen op de voorgenomen aftocht hebben gereageerd?
2500 doden
Het bericht over de retirade raakte aanvankelijk wat ondergesneeuwd door alle corona-gelazer, maar dat maakte de impact er niet minder treurig om. Twintig jaar duurde de ‘eindeloze oorlog’ in Afghanistan. Dat aantal kwam als een schokje, want dat we al zo lang in dat betreurenswaardige land zaten, drong haast niet meer tot me door. Zo lang ook hadden we dus geprobeerd Afghanistan te vormen naar onze inzichten. Maar het was genoeg geweest, oordeelde de nieuwe president Joe Biden. Na vier voorgangers wilde hij niet de vijfde worden die ermee te maken kreeg. Afghanistan was te duur, politiek te ingewikkeld en de oplossing uitzichtloos. De Amerikanen investeerden ruim twee biljoen dollar. Bijna 2500 Amerikaanse soldaten lieten er het leven, ruim 20.000 raakten er gewond. In hun kielzog blazen ook de andere NAVO-troepen, waaronder de Nederlandse, de aftocht, met in totaal zo’n 7500 man. In de Kamer werd daar door sommigen schamper over gedaan. Nederland was het ‘schoothondje van de VS’ (Denk), de ‘vazal van de VS’ (SP), maar daarmee zeiden zij niks nieuws.
Biden beloofde dat hij de Afghaanse regering diplomatiek blijft steunen. Ongetwijfeld zal hij voorts scherp in de gaten houden of er geen nieuwe antiwesterse terreurorganisaties ontstaan, of oude bewegingen weer opbloeien. Maar dat was het dan. Per 11 september aanstaande, op de twintigste verjaardag van de aanslagen in de VS, die de directe aanleiding vormden voor de invasie, is het: so long, Afghanistan.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
