De weldoener
Sander de Kramer (48) haalde in Sierra Leone weeskinderen uit de diamantmijnen en richtte scholen voor hen op. Nu gaat hij naar Congo om kindslaven te redden die grondstoffen delven voor onze smartphones. De Rotterdamse weldoener is niet beroemd, maar won dit jaar wel de prestigieuze Roosevelt Four Freedoms Award. ‘Ik ben in Sierra Leone bekender dan in Nederland.’
Sander de Kramer woont in een rijtjeshuis in de Rotterdamse wijk Nieuw Terbregge. Een duurzame woning, opgetrokken in elegante stijl. Voor en achter heeft hij kunstgras (‘lekker makkelijk, geen onderhoud’). Buiten speelt zijn zoontje Krijn, vijf jaar oud, binnen schaart vader zich aan de eettafel. Niets wijst erop dat we hier van doen hebben met de winnaar van de Roosevelt Four Freedoms Award, een prestigieuze mensenrechtenprijs die De Kramer ontving vanwege zijn inzet voor de Derde Wereld.
Camaraderie en eenvoud is wat de 48-jarige Rotterdammer uitstraalt. Voor de deur staat zijn gebutste Seat Marbella uit 1988. De Kramer is bekend, maar niet beroemd, althans niet in de zin van beroeps-BN’ers als Gordon en Joling. “Ik ben inderdaad geen Gerard Joling, en dat is heel fijn,” zegt de weldoener. “Mijn werk is opgevallen en niet mijn persoon. Ik denk dat ik in Sierra Leone bekender ben dan in Nederland.” Dankzij zijn prijs mag de filantroop zich scharen in het rijtje Nelson Mandela, Kofi Annan, Gorbatsjov, de dalai lama en Angela Merkel. Zou de dalai lama ook kunstgras hebben?
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
