Jokkebrokken
Politiek en de leugen zullen altijd met elkaar verbonden blijven, meent Rob, dat geldt dus niet alleen voor Mark Rutte en Sigrid Kaag. Arthur haalt herinneringen op aan zijn leugenachtige jeugd in de Bijbelgordel. De Foute Jongens fabuleren er weer eens lustig op los.
Rob: Waar zouden wij zijn zonder de leugen, mijnheer Van Amerongen? Ik gooi er meteen maar mijn favoriete Nietzsche-uitspraak tegenaan: “Hij die niet kan liegen weet niet wat de waarheid is.” Zoiets neem ik toch liever tot mij dan het wat al te zuivere getheoretiseer in de Bijbel (‘Leugenlippen zijn de Here een gruwel’ – Spreuken 12:22) of van Immanuel Kant, de doodsaaie puritein die oordeelde dat liegen onder alle omstandigheden verkeerd is. Zelfs het leugentje om bestwil beschouwde hij als not done.
Ooit, tegen het einde van zijn leven, sloeg deze ‘verlichtingsfilosoof’ een uitnodiging voor een etentje af met de smoes dat hij die avond een andere afspraak had. Daar ging de dramaqueen nadien zo onder gebukt dat het hem welhaast een depressie opleverde. Welnu, zelf verzin ik dit soort uitvluchten bij voortduring en zonder ook maar het allereerste begin van een gewetensbezwaar. Voor mij lopen etentjes, bij wie dan ook, altijd uit op bacchanalen. Daarvan kan mijn oude lijf er wekelijks nog hooguit twee verwerken. Zodra wij drie of meer uitnodigingen per week ontvangen, hetgeen regelmatig geschiedt, omdat ik (a) een buitengewoon intelligente en inspirerende persoonlijkheid ben en (b) een bloedmooie vrouw heb, lieg ik er dus onbekommerd op los.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
