Hergé kleurde de wereld van Kuifje in zonder te reizen, en zonder beeldmateriaal
Hergé begon al in 1929 aan wat later als zijn levenswerk zou gelden: de nu op deze website veelbesproken stripreeks Kuifje. In 2010 verscheen, in Nederland bijna onopgemerkt, een dvd-box met de titel Sur les traces de Tintin – in de voetsporen van Kuifje. In deze documentaireserie komt aan het licht dat de tekenaar vaak op de gok in kaart bracht hoe een Kuifje-bestemming eruit moest zien.
Glasvezel en Google
In een tijd waarin een maanlanding nog als sciencefiction gold, maar ook fotografie en film een primitief karakter hadden, was het voor Georges Prosper Remi Remi oftewel Hergé een uitdaging om landen als Marokko, Egypte, India, Nepal, China en Peru geloofwaardig in beeld te brengen. De tekenaar was allerminst reislustig en had zelden fatsoenlijk laat staan gekleurd beeldmateriaal tot zijn beschikking. Lastig, zeker voor een reeks verhalen die grof genomen niet onrealistisch van aard is. De hedendaagse striptekenaar tikt iets in op Google en de enen en nullen van het glasvezel-internet helpen hem verder. Zo niet Hergé.
Nergens een weitje grazende koeien
De wereldreizen van Kuifje worden overgedaan in de documentairereeks. In De Sigaren van de Farao opereert de journalist in Egypte en India, De Blauwe Lotus voert de kleine globetrotter naar China, De Krab met de Gulden Scharen beschrijft de opiumhandel in Marokko en in Kuifje in Tibet is hij met zijn inmiddels onafscheidelijke vriend Archibald Haddock op zoek naar zijn vermiste maatje Tchang in Nepal. Wanneer huisvriend Trifonius Zonnebloem wordt gekidnapt door afstammelingen van de Inca’s, reizen Haddock en Kuifje af naar de Peruaanse Zonnetempel. Haddock, na de zoveelste kennismaking met de inheemse fauna: “Smerig, donderduivels land. Nergens een weitje grazende koeien!”
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeOp de vingers getikt
De beelden brengen de Kuifje-albums opnieuw tot leven. Dat was ook het geval met Steven Spielbergs 3D-animatiefilm The Adventures of Tintin, maar wat Hergé flikte is vele malen knapper. Deze moest het immers hebben van een minimum aan informatie over al die landschappen, architectuur, planten, dieren en volkeren. Voor de wijze waarop hij de laatste categorie in beeld bracht, is hij postuum op de vingers getikt (Kuifje in Afrika), net als zijn latere collega Willy Vandersteen. Af en toe werpen die oude strips ons dus terug in het heden. Maar dan zijn er nog altijd de andere aspecten van landen die qua afstand en beleving lichtjaren van zijn atelier in België verwijderd waren. De gelijkenissen zijn – denk ook aan het gebrek aan kleur op het minimale beeldmateriaal in die tijd – met terugwerkende kracht verbluffend te noemen.
