Het kan verkeren
2021 was wederom een bewogen jaartje, waarin trieste dieptepunten en mooie hoogtepunten stuivertje wisselden, schrijft hoofdredacteur Tom Kellerhuis.
2021 was wederom een bewogen jaartje, waarin trieste dieptepunten en mooie hoogtepunten stuivertje wisselden. Uit de crisis, dachten we, maar we zitten er verdorie weer middenin. Déjà vu. Corona gehad, en weer genezen. Gevaccineerd en toch weer besmet. Het was een annus horribilis voor Peter Schouten, die zijn maatje Peter R. de Vries verloor aan een moordaanslag. Maar het was een topjaar voor Eva Jinek, die het met haar talkshow beter deed dan alle Op1’ers bij elkaar. Sywert van Lienden dacht ongemerkt binnen te kunnen lopen, maar viel door de mand en zit nu op de blaren. Zegetocht en nederlaag ineen.
Ondertussen polariseren we vrolijk verder. Antivaxers versus gevaccineerden, huiseigenaren versus huurders, arm versus rijk, mensen in loondienst versus flexwerkers. De kloof groeit niet of nauwelijks, maar de tegenstellingen zijn verscherpt. Kim Putters, die straks na negen jaar bij het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) moet vertrekken, wordt er helemaal niet vrolijk van. Lilian Marijnissen (SP) ook al niet, die met de verkiezingen van 17 maart 5 zetels verloor. Volgens Marijnissen gaat in de politiek straks alles gewoon weer op de oude voet verder: niks nieuwe bestuurscultuur. D66-coryfee Alexander Rinnooy Kan daarentegen telt zijn zegeningen met de verkiezingsuitslag (vijf zetels erbij) en de overwinning van Sigrid Kaag.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
