In een van zijn typische tirades, waarbij hij alles uit de kast haalt en in de richting van zijn tegenstander werpt, of het nu borden, glazen, pollepels, Jumbo-spaarkaarten of servetten zijn, bracht Geert Wilders onlangs tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen ook de oprukkende gendergekte ter sprake. Hij had een afbeelding meegenomen van de ‘Genderkoek’, een soort pop van koek, verdeeld in verschillende kleurvlakken, die corresponderen met verschillende ‘genders’, ‘geslachten’ en ‘aantrekkingen’. De mensheid bestaat niet gewoon uit mannen en vrouwen die op vrouwen en mannen vallen, het is oneindig veel ingewikkelder, leren kinderen van zes tot twaalf jaar in de ‘Week Van De Lentekriebels’ (Wilders: ‘Je moet het maar verzinnen.’). Er zijn vijf hoofdcategorieën, met ieder weer vijf varianten. Je vraagt je af wat een kind aanmoet met 3125 (5x5x5x5x5) genderidentiteiten om uit te kiezen, op een leeftijd waarop zaken als geslacht, seksualiteit en romantiek nog grotendeels terra incognita zijn. Wie zich afvraagt waar de vloedgolf aan transidentificaties van de laatste jaren vandaan komt – zou die bontgestreepte koekfiguur er iets mee te maken hebben? ‘Hou toch eens op met die gekkigheid!’ riep Wilders. ‘Leer die kinderen fatsoenlijk lezen en schrijven, in plaats van deze woke onzin!’

Uit de D66-bankjes verhief zich Rob Jetten, die in 2018 tot veler verbazing werd gekozen als fractieleider van D66. De enige verklaring die Binnenhof-watchers konden bedenken voor zijn benoeming, is dat de SP en GroenLinks met Marijnissen en Klaver vrij jonge fractieleiders hebben, en dat D66 dacht die partijen te overtroeven met een nóg jongere fractieleider, ook al betekende dat een keuze voor de uiterst brave, uiterst hardwerkende, uiterst kleurloze en uiterst correcte bestuurskundige Rob Jetten.

Wist Wilders wel dat onder LHBT-jongeren meer zelfmoord voorkomt dan gemiddeld, vroeg Jetten. Hij beleed zijn trots op inclusiviteitsbevorderend onderwijs, wees nog even op de eerste Nederlandse transgender parlementariër Lisa van Ginneken, lid van zíjn fractie, en stelde Wilders gerust dat hij echt niet bang hoeft te zijn om door dit soort voorlichting zelf in verwarring te worden gebracht omtrent zijn gender of seksuele voorkeur. Dat laatste was goedkoop, maar wat mij vooral frappeerde was dat Jetten Wilders’ opmerkingen dacht te kunnen afdoen met één volautomatisch geproduceerd argument: de zelfmoordcijfers onder LHBT-jongeren, en verder nergens op in ging.
Die zelfmoordcijfers zíjn hoger dan gemiddeld, LHBT-jongeren hebben meer moeite om aansluiting te vinden bij hun peers en zijn vaker het slachtoffer van bullying, maar is dat het juiste argument om kinderen al op zeer vroege leeftijd voor te houden dat het cool is om voor zo’n alternatieve identiteit te kiezen? Hoeveel kinderen worden door dit soort ‘voorlichting’, over zaken waarvoor ze eigenlijk nog veel te jong zijn, op een gevaarlijk dwaalspoor gebracht dat zij anders zouden hebben vermeden? Die verhoogde zelfmoordkansen, zouden die in de Week Van De Lentekriebels ook aan de orde komen? Als Jetten ooit een gedachte gewijd heeft aan deze kwesties, wist hij het goed te verbergen.

Soms lijkt hij wel een tekstrobot voor politiek correcte te open deuren. Heeft Rob Jetten wel het kaliber dat nodig is voor een geloofwaardige rol in de top van zijn partij?

D66 is de partij van de redelijkheid, de feiten en het intellect, met een gezonde afkeer van kortzichtigheid en orthodoxie. Van die eerste twee heeft Jetten nog niet veel laten zien, maar van die laatste twee des te meer. Soms lijkt hij wel een tekstbot voor politiek correcte open deuren. Heeft Rob Jetten wel het kaliber dat nodig is voor een geloofwaardige rol in de top van zijn partij? Of is hij de Suit Supply-verkoper die per ongeluk werd aangenomen door de Society Shop?
In een Kamerdebat over klimaat en energie kwam hij onlangs ook nogal zwak voor de dag. Joost Eerdmans van JA21 hield een vurig pleidooi voor de inzet van kernenergie, naast wind en zon, voor het terugdringen van fossiele brandstoffen. Jetten hoorde hem aan met een verveeld, superieur glimlachje, alsof bijdragen van Eerdmans sowieso niet serieus hoeven te worden genomen.

‘Energie wordt kernenergie, meneer Jetten,’ besloot Eerdmans. De Kamervoorzitter gaf het woord aan Jesse Klaver, en terwijl die zich naar de microfoon begaf, zei Jetten: ‘Ik probeer ondertussen te bedenken hoe je een huis verwarmt met kernenergie. Dat lukt me nog niet.’
Dus: Nederland heeft sinds deze week een minister voor Klimaat en Energie die niet begrijpt hoe je kernenergie kunt gebruiken om huizen te verwarmen. Dat betekent dat hij de natuurkundige principes achter de opwekking en het gebruik van energie, niet begrijpt. Als je Rob Jetten uitlegt dat al die elektrische fietsen bedoeld zijn voor de opwekking van stroom, gelooft hij het.

Waar zou kernenergie wél voor gebruikt worden, denkt de nieuwe klimaatminister? Om van die mooie grote stoomwolken te maken die zo’n centrale uitbraakt? Om al die leuke windmolens aan te drijven? Om benzine te maken voor auto’s en kerosine voor vliegtuigen? Voor de fabricage van batterijen?
‘Ik probeer te bedenken hoe je een huis verwarmt met kernenergie. Dat lukt me nog niet.’
De hemel spijt zich, paukenslagen, koorzang en hoorngeschal weerklinken en een wereld van onbegrip gaat voor ons open.

Dus: Nederland heeft sinds deze week een minister voor Klimaat en Energie die niet begrijpt hoe je kernenergie kunt gebruiken om huizen te verwarmen. Dat betekent dat hij de natuurkundige principes achter de opwekking van energie, niet begrijpt

Nederland heeft een forse achterstand op klimaatgebied, vrijwel alle Europese landen hebben tot nu toe meer bereikt dan wij. De Nederlandse politiek grossiert in grootspraak en onrealistische prognoses, en, als na enige tijd blijkt dat die wéér niet gehaald zijn, in nóg meer grootspraak en nóg onrealistischer prognoses. Maar, let op, dit kabinet, dit fonkelnieuwe, grensverleggende kabinet dat alles helemaal anders gaat doen (behalve dan de coalitiesamenstelling en het voorzitterschap) gaat al die gebroken beloften, gemiste targets en opgestapelde achterstanden in één magistraal, alles verpletterend offensief wegvagen, zodat wij over vier jaar niet meer het zwakste jongetje van de klas zijn, maar het beste, de positie die ons uit hoofde van onze aangeboren Nederlandse voortreffelijkheid sowieso toekomt. En die haast onmenselijk ambitieuze operatie is in handen gelegd van een minister voor Klimaat en Energie die niet weet hoe je kernenergie kunt gebruiken om een huis te verwarmen.

Als de media binnenkort berichten dat minister Jetten om het leven is gekomen tijdens een werkbezoek aan een energiecentrale omdat hij even aan een hoogspanningskabel likte, hoeven we niet verbaasd te staan. Als Nederland over vier jaar nóg verder achterop geraakt is met het klimaatbeleid, ook niet.