Platte en ongevoelige schimpscheuten
Wanneer Rob om advies vraagt over een eventuele overstap van De Telegraaf naar het Egmondse medium Flessenpost, haalt Arthur herinneringen op aan het begin van zijn carrière, bij nieuwsblad Ede Stad. Algauw vliegen de Foute Jongens elkaar weer in de haren.
Rob: Tussen u en mij, mijnheer Van Amerongen: uw bejaarde penpal heeft een aanbod gekregen dat zelfs hem, op zijn leeftijd, nog kleine kopjes in de pendek bezorgt. Voor beklinking van de zaak is slechts mijn jawoord vereist, maar aan de andere kant word ik nog steeds door twijfels geplaagd. Indien ik mij inderdaad tot ondertekening van het contract laat verleiden, zal dat namelijk verstrekkende gevolgen hebben voor mijn functioneren als chroniqueur van de samenleving, in dier voege dat ik mijn gedachten over al wat op het ondermaanse gaande is dan vanaf een veel kleiner platform met de lezer zal moeten delen.
Aan mijn aarzeling ligt nog een andere reden ten grondslag: angst. Het idee alleen al dat ik het warme nest dat de T reeds 46 jaar voor mij vormt ervoor zal moeten verlaten, bezorgt mij de beverik, om het maar eens zoals wijlen Jan Heuvel te zeggen. (Ik citeer deze legendarische Amsterdamse horecaman tevens omdat ik de mening ben toegedaan dat hij nimmer in de vergetelheid mag verdwijnen. Zijn lijfspreuk ‘Waar een bil is, is een bef’ – die mijn enigszins hardhorende schoonmoeder tijdens een zeldzaam gezamenlijk bezoek aan zijn etablissement tot haar plezier deed concluderen dat zij met een hardwerkende caféhouder met een groot doorzettingsvermogen van doen had – getuigt weliswaar van een ordinaire inslag, maar hangt wel degelijk ingelijst aan een muur van mijn kantoor.)
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
