Het geheim van Wijk aan Zee
Hoe zou het zijn in Wijk aan Zee? Grafietregens en luchtvervuiling door Tata Steel, een transformatorstation. Toch wonen er ruim tweeduizend mensen, die voor een groot deel loyaal zijn aan de staalfabriek. Waarom verhuizen ze niet? ‘Er is hier een laboratorium van sociale en culturele projecten ontstaan.’
Wat grazende paarden, een witte partytent, uitgestrekt groen. De dorpsweide – een veld van circa zeven hectare – kan je niet ontgaan als je via de Zeestraat Wijk aan Zee binnenrijdt.
Rechts de Spar-supermarkt, links zijn achter de duinen de draaiende schoepen goed zichtbaar van de windmolens langs de weg naar de Noordpier. Met een wiekhoogte van 131 meter torenen ze ver boven de duintoppen uit; minstens vier keer zo hoog reiken ze als de twee kerken die het dorp telt. Langs de witte huizen aan de Zeecroft verder naar het Julianaplein, het hart van Wijk aan Zee. Hier is de halte voor de bus naar Beverwijk.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
