Wat is woke?
Dilan Yesilgöz, de minister van Veiligheid en Justitie, spuwde onlangs haar gal over de zogeheten ‘woke-beweging’. Onder het mom van 'inclusiviteit' sluiten zij juist mensen buiten, zei zij. Applaus was haar deel. Hoe komt het dat de haat van rechts voor links zoveel sterker resoneert dan die van links voor rechts, vraagt Jan Kuitenbrouwer zich af.
Dilan Yesilgöz, de minister van Veiligheid en Justitie, spuwde onlangs haar gal over de zogeheten ‘woke-beweging’. Onder het mom van 'inclusiviteit' sluiten zij juist mensen buiten, was haar voornaamste bezwaar. Er stak een discussie op. Had zij gelijk? Die woke-beweging, wat was dat nu eigenlijk, en bestaat er ter rechterzijde misschien ook een beweging die je hetzelfde kunt verwijten?
Rechts is duidelijk beter in het munten van pejoratieven over links dan links over rechts. Ooit stond links voor verbeeldingskracht en rechts voor dufheid en conformisme, maar zo is het niet meer. Het is alweer lang geleden dat links iets deed waardoor ik dacht: het is niet alleen goed dat ik links ben, maar ook leuk. In de jaren negentig en nul wist de SP nog geregeld te verrassen met vernieuwende campagne-ideeën. Gekke filmpjes, digitale kettingbrieven, originele muziek. Dat hebben we al in geen jaren meer gezien.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
