Stenen in de kunstvijver
Is de kunstwereld in de greep van moraalridders, zoals kunstverzamelaar Christiaan Braun veronderstelt? Gender en etnische afkomst zijn belangrijker geworden dan de kunst die gemaakt wordt, concludeert hij. Drie (voormalige) directeuren in de kunstsector – Tanja Elstgeest, Melle Daamen en Wim Pijbes – reageren.
Christiaan Braun (83), tegenwoordig directeur van stichting Over Holland, gooit eind januari een grote steen in de kunstvijver. Publiekelijk uit hij stevige kritiek op het Amsterdamse Stedelijk Museum. En dat terwijl hij jarenlang zo’n warme band met die instelling had; lang geleden was hij er zelfs gastconservator.
Braun merkt dat het museum vrij onderdanig de subsidiecriteria ‘inclusie en diversiteit’ van de gemeente omarmt. Dat strookt helemaal niet met de opvattingen die hij over kunstbeleid heeft. De identiteit van makers mag niet belangrijker gemaakt worden dan de kunst die ze maken, stelt hij dan ook in een opiniestuk (NRC, 30 januari 2023). Instemmende reacties (onder anderen van kunstenaar Jan Dibbets) en kritische replieken volgen – zoals een opiniestuk van kunstcriticus Hans den Hartog Jager. Termen als witte superioriteit, cancelcultuur en neokolonialisme buitelen erachteraan.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
