Twee kwesties vielen mij deze week op: de krokodillentranen van Sigrid Kaag en het jaarverslag van de AIVD. Ik was best wel kwaad en verdrietig dat ik helemaal niet genoemd werd in het bijzonder alarmerende jaarverslag van de AIVD, want  sinds mensenheugenis demoniseer en ontmenselijk ik via deze HP-preek, via de Geenstijl en voorheen via de Volkskrant de overheid, politici, wetenschappers, rechters en journalisten, en met name die van het gezaghebbende blog Nieuwspaal. 

Ik ben een ouderwets mannetje en van mening dat de media de vierde macht moeten zijn. Maar tegenwoordig zijn de media vooral de roeptoeter en het verlengstuk van Rutte IV en zijn kornuiten. De Nederlandse verkiezingen zijn voor de kat z’n kont en doen mij denken aan de film Groundhog Day, omdat het electoraat net als Bill Murray gevangen zit in een tijdlus. Telkens nadat de burgerplicht braaf is vervuld in het stemhokje, ontwaakt de kiezer – ongeacht op wie hij stemde – wederom met bosmarmot Mark als premier. De nieuwe coalitie is al in kannen en kruiken, hooguit wordt er pro forma nog wat met de poppetjes geschoven. De formatie draait vooral om één ding: de schutkring rond PVV en FvD bestendigen (met de BBB gaat dat niet lukken, godzijdank) maar de drogreden die de hoeders van het cordon sanitaire én de banencarrousel verbindt, is de klimaatreligie en het stikstofnarratief. Wapperend met Frenskes New Green Deal is alles geoorloofd en de kiezer wordt gek gemaakt met de imminente klimaatapocalyps, die alleen maar kan worden afgewend door op Rutte en Kaag stemmen.

Zelfs de gecontroleerde oppositiepartij GroenLinks mag even ruiken aan de kabinetsformatie, indachtig de Nederlandse traditie dat de verliezer wordt beloond. Klaver is slechts een dankbare sokpop van Mark Machiavelli Rutte, die eigenhandig fusiepartij De Linkse Wolk bedacht. Een magistrale list van de eeuwig jonge tovenaarsleerling, want hij heeft Klaver en Kuiken volledig tegen elkaar uitgespeeld en nu implodeert en explodeert de Linkse Wolk. 

Het onafgebroken toetsen en fileren van de powers that be, nog niet zo heel lang geleden een vanzelfsprekende taak van de media, leverde mij het predikaat fascist op.

Het onafgebroken toetsen en fileren van de powers that be, nog niet zo heel lang geleden een vanzelfsprekende taak van de media, leverde mij het predikaat fascist op. De MSM, de diverse Magere Mannetjes van Kaag en andere agitproppers hebben de term fascisme echter dusdanig uitgehold dat het tot een volledig onzinnig en vooral onbruikbaar containerbegrip is verworden. Iedere Nederlander rechts van VVD66 is inmiddels een fascist. Ik beschouw mijzelf veel meer een reactionaire anarcho-liberaal. Geen idee wat dat precies inhoudt, maar het bekt lekker. 

Enfin. 

De AIVD wond er in het zojuist genoemde jaarverslag geen doekjes om en concludeerde dat de afgelopen jaren de kritiek op de overheid, wetenschap, journalistiek en rechtspraak toenam. Er ontstaat een klimaat waarin het vertrouwen in deze instituten ernstig wordt ondermijnd, wat vervolgens onze democratische rechtsstaat bedreigt. 

Anti-institutioneleextremisten beweren dat bij belangrijke instituties achter de schermen een kwaadaardige elite aan de knoppen zit, die uit is op totale wereldcontrole. Deze elite zou mensen willen onderdrukken, tot slaaf maken of zelfs vermoorden. 

Hee, dacht ik: de AIVD heeft het over radicale moslims en hun overtuiging dat de Internationale Jodenheid de wereld in een wurggreep houdt. Dat lezen ze namelijk in het pamflet De Protocollen van de wijzen van Zion, in de hele mohammedaanse wereld op iedere straathoek te koop, net als de Koran en Mein Kampf. Hitler en Mohammed: bien étonnés de se trouver ensemble. 

Ik was in een vorig leven correspondent voor Het Parool in Beiroet en interviewde een hoge Piet van de Hezbollah in de Bekaa-vallei, verwoed kauwend op munt en peterselie, want ik had een arak-kegel van heb ik jou daar. Gelukkig ben ik decennia later geheelonthouder geworden en dat is best lastig, zeker nu ik in het schattige Italiaanse dorpje Predappio bivakkeer. De zondvloed heeft flink huisgehouden, maar normaliter klotst hier de Sangiovese-wijn tegen de plinten in plaats van goor bruin rivier- en bergwater. 

Terwijl Haidar, de hoge Hezbollah-bobo, hummus aan het vegen was, begon hij aan een opsomming wie er allemaal Joods waren en dus in het wereldcomplot zaten: Yasser Arafat, Saddam Hussein, Kadhafi, de koningen van Saoedi-Arabië, Jordanië en Marokko, Mubarak van Egypte en Ben Ali van Tunesië. Alleen Khomeini en Assad waren niet Joods. Zelfs de Libanese media werden volgens Haidar gecontroleerd door de Joden, terwijl er in het landje op dat moment nog maar één Hebreeër woonde, en die was straatarm.

In de 24 protocollen van de Wijzen van Zion komen verschillende zaken aan bod, zoals de internationale politieke en economische samenzwering van de Joden, de te voeren propaganda, de pers, de vernietiging van religie als voorbode van de opkomst van de Joodse God en de toekomstige Joodse heerser. De geschiedenis van de totstandkoming van de Protocollen van de wijzen van Zion is erg ingewikkeld, maar het schijnt dat de Franse satiricus en advocaat Maurice Joly (ongewild) aan de basis van het geschrift stond. Hij publiceerde in 1864 een boek waarin Machiavelli en Montesquieu in de hel zaten te discussiëren over het beleid van de Franse keizer Napoleon III. Het boek van Joly zou zijn verboden in Frankrijk,  maar men zegt dat de tekst naar Rusland werd gesmokkeld, waar delen ervan werden gebruikt bij de conceptie van de Protocollen. Een ander gedeelte van de tekst is overgeschreven uit een boek van journalist-auteur Sir John Retcliffe, een pseudoniem van Hermann Goedsche. Hij was een antisemitische schrijver van historische romans tijdens de Duitse romantiek. Zijn boek Biarritz was gebaseerd op Joly’s boek, maar hij voegde aan de politieke dialoog een verhaal toe over een geheime bijeenkomst van vertegenwoordigers van de twaalf stammen van Israël, die ergens op een begraafplaats in Praag na middernacht plaatsvond. Aan het einde van het boek kwam een rabbi aan het woord die de wens uitsprak dat de Joden over honderd jaar over de wereld zouden heersen. Vooral dit gedeelte werd in het nationaalsocialistische Duitsland diverse keren gepubliceerd. 

Gelukkig sluit het AIVD-rapport geruststellend af, want er zijn in Nederland nog geen gewelddadige incidenten gepleegd door de extremisten en de AIVD heeft geen signalen dat die er komen, maar de dienst ziet wel incidenten gerelateerd aan deze doelgroep die zorgwekkend zijn.

Volgens de AIVD is het fenomeen anti-institutioneel extremisme al langer bekend, maar kreeg een enorme stimulans door de pandemie. Mensen zaten gedwongen thuis, kregen te maken met overheidsmaatregelen die verder gingen dan ze ooit eerder ervoeren en hadden veel tijd om online te zijn. Daardoor kwam een groeiend aantal mensen in contact met complottheorieën. De AIVD ziet in ons land zo’n twintig aanjagers daarvan. 

Twintig mensen! Twintig! Gevolgd door tweehonderd geheim agenten! 

Er zijn aanhangers van die twintig ‘influencers’ die de Great Reset als blauwdruk zien voor hun overtuigingen. Dat is een voorstel van het World Economic Forum (WEF) om de wereldeconomie na de coronapandemie te resetten en opnieuw op te bouwen op een eerlijkere manier. 

Filip Dewinter vertelde mij eerder dit jaar: “Ik gebruik The Great Reset, het boek van Schwab, altijd als voorbeeld tijdens mijn speeches. Daar staat het allemaal in. Zit daar nu een mastermind achter, zoals bij Mein Kampf en Das Kapital? Ik denk van niet. Wel is er een intentioneel proces om tot die globalisering te komen, grenzen te laten vervagen, te streven naar supranationale structuren, die steeds moeilijk democratisch te controleren zijn omdat ze zo groot zijn geworden. Multikul heeft de zegen van de G7, de Schwabs, het WEF, de VN. Er is een ongeschreven consensus: als we de winst willen maximaliseren, en de productiekosten zo laag mogelijk willen houden, dan moeten we globaliseren, een standaardconsument hebben die over de hele wereld hetzelfde is. Overal dezelfde jeans, horloges, iPhones, hamburgers en cola. De verschillen tussen culturen en identiteiten moeten vervallen. Economisch rechts en de nieuwe communisten, die multikul zijn, hebben elkaar daar tijdelijk gevonden. Voor zo lang het duurt natuurlijk. Beiden zeggen: als we alle grenzen openen en de multikul zijn werk laten doen, en streven naar een zo groot mogelijke superdiversiteit, dan zijn we perfect bezig. Een samenleving, die globaal 150 woorden Engels spreekt. We consumeren hetzelfde, de behoefte is hetzelfde van al die consumenten.”

Nog even terugkomend op het rapport van de AIVD: de aanhangers van de twintig aanjagers en agitators zijn ook van mening dat de elite de coronapandemie en de oorlog in Oekraïne heeft verzonnen, om het volk bang en gehoorzaam te maken en zo ‘hun grote plan’ te kunnen uitvoeren. Het helpt daarbij in de ogen van de AIVD niet dat overheid en politiek kampen met een serie problematische dossiers, zoals de Toeslagenaffaire, het stikstofdossier en de perikelen rond de gaswinning in Groningen, die ze maar niet opgelost krijgen. Terwijl ze tegelijkertijd wel een verhit debat voeren over of de premier wel of niet sms’jes mag wissen van zijn diensttelefoon. 

Gelukkig sluit het AIVD-rapport geruststellend af, want er zijn in Nederland nog geen gewelddadige incidenten gepleegd door de extremisten en de AIVD heeft geen signalen dat die er komen, maar de dienst ziet wel incidenten gerelateerd aan deze doelgroep die zorgwekkend zijn. Zoals het fakkel-incident bij het huis van minister Sigrid Kaag (Financiën), een man die vorig jaar werd aangehouden omdat hij een aanslag op premier Mark Rutte beraamde en een recordaantal dreigementen aan het adres van politici in 2022.  

Tot slot de krokodillentranen van Kaag. Het betreft hier een larmoyante theatershow uit de koker van de Magere Mannetjes, in samenwerking met de geflopte Unilever-lakei Twan Huys  – die niet wist dat Willem Holleeder een crimineel was en ook niet wist dat Stormy Daniels een strippende pornoster was, met als specialiteit triple anal. 

Hier een gedetailleerde analyse van de de Opkomst en Ondergang van het politieke product Kaag.

En dat is de portee van mijn preek: de schaamteloze samenwerking tussen de regering en de staatsomroep, en het inzetten van sokpop Twan Huys om Kaag op een keurige manier het toneel te laten verlaten.

Ik vind het behoorlijk weerzinwekkend om de dochters van Kaag in te zetten in haar Grote Ik Vertrek-show. En nog weerzinwekkender vind ik het om de moord op Els Borst er bij te slepen. Van Pim Fortuyn hadden de twee Engels  sprekende dochters kennelijk nooit gehoord. Bah.

En dat is de portee van mijn preek: de schaamteloze samenwerking tussen de regering en de staatsomroep, en het inzetten van sokpop Twan Huys om Kaag op een keurige manier het toneel te laten verlaten. En dat terwijl de AIVD het rapport afsluit met een dwingende boodschap: 

‘Een van de belangrijkste dingen die overheid, wetenschap, media en rechtspraak zelf kunnen doen tegen de dreiging die van het kwaadaardige elite-narratief uitgaat, is het vertrouwen van de samenleving (her)winnen. Daarvoor moeten ze zich betrouwbaar tonen en betrouwbaar communiceren. Dat is cruciaal.’ 

Wat nou betrouwbaar communiceren? 

Ik blijf het herhalen: Mediahuis, Roularta en DPG Media, in handen van drie schatrijke Vlaamse families, hebben het monopolie op vrijwel alle kranten, tijdschriften in Nederland en België. De neuzen staan allemaal dezelfde kant op. Of het nu over de zegeningen van wokeness, transgendergekte, de Europese Unie, Oekraïne, vaccinaties, migratie, de zegeningen van de islam, het klimaat of ‘extreem-rechts’ gaat: nergens in de mainstream media lees je nog een dissident geluid, en al helemaal niet onder de columnisten en opiniemakers van de dagbladen.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.