In een goeie bui heb ik Mark Rutte wel eens vergeleken met herpes: je komt er nooit meer van af. Tot zover mijn zeer beperkt politiek en medisch inzicht. 

Zijn diverse kabinetten waren, om nog even in de sfeer van zeer irritante huidaandoeningen te blijven, als steenpuisten op de bips. 

U kent ze wel, de furunkels en karbonkels op uw toges, die als overrijpe vijgen uit elkaar kunnen spatten als u iets te hard neerploft.

En dan laat u die etterende steenzweren weg laseren en denkt u nooit meer terug aan die gehate furunkels. 

Over Kaag hoef ik het verder niet meer te hebben want Twitter ontplofte toen ze bekend maakte dat ze de plaat ging poetsen omdat ze zo gepest was door mij en Rob Hoogland. 

Sieg en ik hebben veel lol gehad samen en de schat bleek een aanstekelijk, zij het enigszins verborgen gevoel voor humor te hebben toen ze mijn hilarische twiet rietwiette.

Zoek de verschillen 😉 https://t.co/4QHRiqo4s3

— Sigrid Kaag (@SigridKaag) September 20, 2021

Ik heb toen publiekelijk mijn liefde betuigd aan Sieg, want ineens zag ik de mens Sigrid, en ik dacht: “Wat zou er gebeuren als ik een avondje met haar in de kroeg zou zitten, of desnoods bij haar thuis, onder het valse voorwendsel dat ik mij aanbied als social media-spindoctor…” We hebben allebei Arabisch en islam en Midden-Oosten gestudeerd, we kunnen heerlijk roddelen over het seksleven van beroemde professoren in ons vakgebied, we kunnen romantisch en nostalgisch kwebbelen over het dakterras van het Nijl-Hilton in Caïro, hotel Baron in Aleppo, het American Colony-hotel in Jeruzalem en nog veel meer.

Bovendien heb ik net als Sigrid jarenlang de Palestijnse zaak gediend en ik zal haar dan ook tientallen artikelen overhandigen die dit bewijzen. Zoals dit vlammend pleidooi voor Hamas! Ik kan bovendien uitstekende Libanese mezze maken, want dat heb ik geleerd van Nouna, mijn hospita in Beiroet destijds. Ik schud het zo uit de mouw: tabouli, baba ganoush, hummus, falafel, kishk, kibbe, fattoush etc. etc. Ik zorg voor een schitterende rode wijn van Chateau Kefraya Comte de M uit de Bekaavallei, een blend van de druivensoorten syrah, cabernet sauvignon, cabernet franc en mourvèdre. Uiteraard heb ik een puike kruik araq bij me, het liefst van Al Massaya, Ksarak of Chateau Nakad, en ik zorg voor heerlijke baklava bij het kopje Arabische koffie. Ik kan niet onverdienstelijk koffiedik kijken en dan ga ik vol op het orgel. Deze vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken, mensen! Ik zet na mijn erotisch getinte toekomstvoorspelling Habbaytak Bessayf van Fayrouz op en fluister in haar oortje: ‘Sigrid, wat was er gebeurd als we elkaar in de jaren tachtig waren tegengekomen op het dakterras van het Nijl-Hilton, in zo’n zwoele broeierige Caireense nacht. Ik was in de kracht van mijn leven, een jonge God, jij was een jonge blom, en misschien hadden we dan wel twee weken naakt gezwommen in de Rode Zee en gedanst met de bedoeïenen in Sharm Al Sheik en jointjes gerookt en blindmakende whisky gedronken van het merk Black Table.’ Dan grijp ik haar hand en zeg met een bijna gebroken stem (wat ze in de Jordaan de snik noemen): “Na dat twietje dat jij rietwiette, poppedijn, kreeg ik weer eens te horen dat ik een hekel aan sterke vrouwen heb en dat slaat natuurlijk als een tang op een varken. Ik ben altijd dol geweest op Ien Dales, Elizabeth Schmitz, Ed Nijpels, Irene Vorrink, Els Borst en zo kan ik nog wel even doorgaan. Bovendien was ik getrouwd met Edith Mastenbroek van de PvdA (dat haar herinnering tot een zegen mag zijn) en dat was een onversaagde tankgirl.” 

Enfin, het mocht er nog steeds niet van komen maar nu heeft Sieg vast meer tijd voor mij, en ik ben dertig jaar jonger dan haar liefhebbende echtgenoot dus: win win. Ik blijf beschikbaar, darling! 

Ik vind het dan ook niet gepast om Sieg nu af te gaan zeiken. De heer Dijkgraaf heeft een en ander keurig samengevat in een rapportje over de beste premier die we nooit hadden. 

Hier een paar wapenfeiten: liegen over haar huwelijk met een Arafat-aanhanger om toegang te blijven houden tot gekwalificeerde stukken, scheidende wegen die toch niet scheidden, volkomen gesneefd ‘nieuw leiderschap’, een geënsceneerde tafeldansfoto, bemoeienis met de inhoud van documentaires bij de Staatsomroep, meewerken aan ‘functie elders’ voor Pieter Omtzigt, het Drimmel-drama, het laten verspreiden van schandalige geruchten over vermeend drankgebruik van informateur Johan Remkes, het in de doofpot houden van kwesties binnen de partij op het gebied van seksueel en anderszins grensoverschrijdend gedrag, de diskwalificatie van de trouwste bondgenoot (ChristenUnie) in het kabinet (“Roestige auto”), het sponsoren van de bommen waarmee Rina Shnerb werd vermoord, het vernietigende oordeel van de Raad van State over de begroting van Rutte IV, de armoedeval van miljoenen Nederlanders, het totale gebrek aan empathie voor de Nederlandse bevolking buiten de eigen bubbel, de weerzinwekkende Magere Mannetjes, na 29 jaar werken in het buitenland de voeling met het vaderland volkomen kwijt zijn, het scouten van kindervriend Sidney Smeets, de evacuatie van Nederlandse ambassadepersoneel en hun Afghaanse steuntroepen uit Afghanistan toen de Taliban het daar weer overnam, het “eigenstandig, langs de lijnen van de inhoud” wegjagen van de helft van de eigen aanhang, het heulen met Twitter-vuilspuiters zoals Sander Schimmelpenninck et cetera, et cetera.

Jan Paternotte en Rob Jetten lijken de enige serieuze kandidaten voor de opvolging van Kaag en met die twee druilorige sokpoppen win je geen oorlog, laat staan verkiezingen.

Maar wat nu? De strijd om de opvolging van Kaag zal in alle hevigheid losbarsten. Jan Paternotte en Rob Jetten lijken de enige serieuze kandidaten voor de opvolging van Kaag en met die twee druilorige sokpoppen win je geen oorlog, laat staan verkiezingen. Dat worden hoogstens acht zeteltjes in november. 

Het CDA is op sterven na dood en zal zeer zeker geen premier leveren. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat Pieter Omtzigt weer afdaalt in die slangenkuil en Mona Keijzer wil ook geen lijsttrekker worden. 

Dilan Yeşilgöz-Zegerius is een prima lijsttrekker voor de VVD en het goede mens heeft mijn zegen, maar ze gaat de verkiezingen niet winnen omdat het xenofobe en misogyne Rotary-deel van het VVD-electoraat geen Turks-Koerdische vrouw wil (die ook nog eens met iemand van het Oude Volk is getrouwd). 

Niemand heeft het momenteel over mijn goede vriendin Caroline, maar dat lijkt mij kortzichtig. Bij iedere opiniepeiling komt ze er als populairste uit en in een direct gevecht met Dilan zal de struise Caroline glansrijk winnen, daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken.

Ik heb nog niet de Linkse Wolk genoemd, het monsterverbond tussen GroenLinks en de PvdA. Linkse Walm lijkt mij overigens een betere naam. Georg Büchner schreef het al in Dantons Tod (1835): ‘Die Revolution ist wie Saturn, sie frißt ihre eignen Kinder.’ De revolutie eet zijn eigen kinderen op.  

Dat zooitje ongeregeld gaat elkaar de pan uitvechten, mark my words. 

GroenLinks is de grootste partij binnen de Linkse Walm en zal de lijsttrekker leveren. Klaver is Tote Hose, kijk maar even naar deze beelden, en de woke gekkies van GroenLinks zijn het aan hun stand verplicht om met een vrouw (al dan niet met een piemel en klokkenspel) te komen. Dat wordt nog een heel probleem, met al die knettergekke fröbel- en macramévrouwtjes die krom lopen vanwege hun loodzware rugzakjes. 

Bij de PvdA lijkt alleen Marjolein Moorman een serieuze kandidate voor het lijsttrekkerschap. Ze lijkt mij oerdegelijk en ik vind haar een soort van sympathiek, maar ja… De PvdA is een splinterpartijtje en Moorman is bepaald geen premiermateriaal. 

Het is nog lang niet gezegd dat de Linkse Walm groter gaat worden dan de BBB of de VVD. Dat zou alleen maar kunnen met Frenske als Deus ex Machina. Als de klimaatpaus afdaalt uit zijn ivoren toren uit Brussel om het volk te redden, zal dat door de mainstream media (lees: alle dag- en weekbladen van het Vlaamse Mediakartel plus de NPO en RTL) gebracht worden als een goddelijk mirakel. Net als destijds bij Kaag, zullen al die blaadjes schrijven dat Timmermans het land gaat redden. Dat Frenske, een eurocratische, roomblanke, volgevreten, vleesetende stokoude cisgenderman en dus het tegenovergestelde van woke en progressief is, maakt het journaille geen ene reet uit want het doel heiligt de middelen.

Het is nog lang niet gezegd dat de Linkse Walm groter gaat worden dan de BBB of de VVD. Dat zou alleen maar kunnen met Frenske als Deus ex Machina.

Ik schat dat zo’n 75 procent van de troep schrijvende apen op de Linkse Wolk gaat stemmen en hun keuze ook als dwingend stemadvies gaat verkopen aan de insipide hersendode abonnees van hun blaadjes. En dus wordt Frenske de hemel in geschreven. 

Het is een mooi moment voor Frans Timmermans om Brussel te verlaten, met als excuus dat zijn volk hem nodig heeft. De pyrrusoverwinning gisteren, inzake de Natuurherstelwet, kan tussen nu en de EP-verkiezingen volgend jaar juni nog steeds verkeerd uitpakken. Er is geen wet aangenomen (zoals in de media wordt gesuggereerd): het EP heeft slechts haar standpunt bepaald over het voorstel voor een natuurherstelwet. Met dat voorstel moet onderhandeld worden met de Raad en de Commissie. En als er dan een akkoord mocht komen, heeft het Hof van Justitie alsnog het laatste woord. Mijn vrienden van het onafhankelijk Vlaamse medium Doorbraak schreven een prima analyse over de uitslag van de stemming in Straatsburg: 

Er mag gisteren dan een belangrijke horde genomen zijn, ook de onderhandelingen tussen het Europees Parlement en de lidstaten zullen niet van een leien dakje lopen. Spanje heeft intussen het voorzitterschap van de Europese Raad overgenomen van Zweden, en binnen twee weken staan er op het Iberische schiereiland parlementsverkiezingen op de agenda. Als we de opiniepeilingen mogen geloven, zou het radicaal rechtse Vox daarbij fors kunnen winnen. In dat geval is de kans verre van onbestaande dat de socialistische premier Pedro Sánchez baan moet ruimen voor een stevig rechtse coalitie van klassiek en radicaal rechts. Zo’n regering is de natuurherstelwet niet bepaald goed gezind, wat ongetwijfeld ook een impact zal hebben op de Spaanse bereidwilligheid om de onderhandelingen met het Europees Parlement vlot te trekken.

Komen de lidstaten en het Europees Parlement niet tijdig tot een compromis, dan zal die knoop moeten worden doorgehakt onder het Belgische EU-voorzitterschap, dat op 1 januari 2024 start. En wie kantte er zich enkele weken geleden nog tegen het oorspronkelijke voorstel van de natuurherstelwet? Alexander De Croo, jawel.

Frenske weet dondersgoed dat het gisteren zijn finest moment als klimaatpaus betrof. Von nun an geht’s bergab. Volgend jaar zijn er geen andere baantjes beschikbaar in zijn biotoop. Een derde termijn voor een ongekozen Eurocraat is zeldzaam in het Brusselse. Zijn nemesis Von der Leyen opvolgen is sowieso uitgesloten en het enige haalbare baantje is dat van minister van Buitenlandse Zaken van de EU oftewel Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid. Dat is nu nog Josep Borrell. Dan kan Frenske zijn bourgondische levensstijl, betaald door de onderdanen van de EU, gewoon voortzetten. Maar hij blijft natuurlijk second best en dat zal aan hem blijven vreten (pun not intended). 

Terug in Den Haag komt er een einde aan zijn gargantuesque levensstijl en worden het broodjes vegankaas en een glas havermelk in de halalkantine van de Tweede Kamer.

De vraag is op welk moment hij zich kandidaat kan stellen voor de Linkse Wolk. Het lijkt mij stug dat het groenrode blokje een interim-lijsttrekker aanstelt, die – mocht er een klinkende verkiezingszege worden behaald in november – stante pede wordt vervangen door Frenske. Dat zou kiezersbedrog maar het vrouwelijk stemvee wordt beslist spontaan tochtig van deze Tapetenwechsel. Feminist Frenske for president! 

Maar is Frenske niet een beetje te groot geworden voor Nederland (pun not intended)? 

Terug in Den Haag komt er een einde aan zijn gargantuesque levensstijl en worden het broodjes vegankaas en een glas havermelk in de halalkantine van de Tweede Kamer. In Brussel werd de klimaclown omringd door cronies, ja-knikkers en andersoortige paladijnen en leefde hij in een bubbel maar in Nederland – waar ruim de helft van het volk een bloedhekel heeft aan de arrogante, liegende, elitaire smulpaap, zal hij het permanente mikpunt van kritiek, hoon en spot worden en daar kan Frenske niet tegen. En ook het hoernaille zal zich uiteindelijk tegen hem keren als hij – net als Kaag- niet levert. 
Wat mij betreft mag Frenske premier van Nederland worden, ik woon toch niet in het treurige moederland. En als u dan  af en toe luid geschater hoort, dan ben ik dat, vanuit de Algarve.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.