Ik ben een clickjunk en ik had gisteren een topdag met deze tweet over Jaimie Vaes. 

Ik denk dat Jaimie Vaes naakt beter tot haar recht komt in de Donald Duck dan in de Playboy pic.twitter.com/ZZVP8suW0b

— Arthur van Amerongen (@DonArturito) August 2, 2023

U kent haar niet, maar Jaimie Vaes is naar eigen zeggen een tv-persoonlijkheid, beroemdheid, BN’ er, full-time zakenvrouw en een geweldige moeder van haar prachtige zoon Lìo. Ze is cum laude afgestudeerd in High Fashion en Art. Haar dagelijkse bezigheden zijn gefocust op Fashion, Beauty en Lifestyle. Verder kreeg Jamie landelijke bekendheid door haar ietwat stormachtige relatie met de nederrapper Lil’ Kleine. 

De laatste keer dat ik een Playboy kocht was vanwege Joke Bruijs in haar blote gat. Of was het nou Viola Holt? Of wellicht Ria Valk! Ach, wie waren Korsakov en Alzheimer ook alweer? 

De laatste keer dat de Playboy het landelijk nieuws haalde, was met een schandaal over assistenten uit de VVD-fractie van Ed Nijpels die in 1986 voor de fotograaf van Playboy uit de broek gingen in de banken van de plenaire vergaderzaal.

Ik citeer uit het artikel ‘Pikant in kamerbankjes‘ uit de Zierikzeesche Nieuwsbode van 27 maart 1986:

“Kamervoorzitter Dolman wil van VVD-fractieleider Nijpels opheldering over een erotische fotosessie in het aprilnummer van Playboy waarbij twee medewerkers van de VVD-fractie zich hebben laten fotograferen in de Kamerbanken. Het gaat daarbij om de foto waarop ambtelijk secretaris Cevaal gezeten in een kamerbankje van de vergaderzaal zijn linkerhand laat glijden over de ontblote rechterbil van secretaresse Welters van het kamerlid Metz. Dolman wijst in een brief aan Nijpels op de richtlijnen die in het Kamergebouw gelden voor het maken van opnamen. Zowel met filmcamera als fototoestel mag buiten de vergadertijd van de Tweede Kamer uitsluitend opnamen worden gemaakt met toestemming van de afdeling voorlichting en/of van de Kamerbewaarder. Dat is in dit geval niet gebeurd. Bovendien mogen in de vergaderzaal alleen opnamen worden gemaakt van Kamerleden of bewindslieden. Dolman kwalificeert voor het overige de hele zaak in de sector ‘ongein’.”

Tot mijn grote vreugde dook het Playboy-schandaal drie jaar geleden ineens op in notabene het Nationaal Archief! 

Hanneke Keultjes, sterverslaggever van het Algemeen Dagblad: 

“Het Nationaal Archief heeft een reeks boze brieven openbaar gemaakt over een Playboy uit 1986, waarin twee medewerkers van de VVD-fractie uit de kleren gaan. De toenmalige fractie werd overspoeld door berichten, vooral omdat één van de foto’s ín de Tweede Kamer werd gemaakt. Ook de Playboy zelf werd opgenomen in het archief. Op de foto’s zijn Arnoud Cevaal (toen 37) en zijn vriendin Lorette Welter (toen 30) te zien, die door het pikante tijdschrift ‘een Vrijmoedig Vrijend Duo’ worden genoemd. Het begint nog decent: in de Oude Zaal van de Tweede Kamer zit Cevaal in de groene bankjes en leunt Welter over hem heen – beiden zijn volledig gekleed. Zijn hand ligt op haar bil, onder haar rok, waar een jarretel speels onderuit piept. Maar op de pagina’s daarop zijn de kleren verdwenen. Het koppel ligt op zwarte satijnen lakens, ligt in bad en staat onder de douche. ‘Obscene afbeeldingen’, briest een boze VVD’er, ‘waarvan de foto op pagina 46, waar Cevaal met zijn tong de tepel van Welter beroert, het best als pure pornografie betiteld kan worden’.” 

Het is niet de enige boze brief die toenmalig partijleider Ed Nijpels ontvangt over ambtelijk secretaris Cevaal – en toenmalig nummer 58 op de kieslijst en fractiemedewerker Welter. Veel liberalen klimmen in de pen om hun afkeuring uit te spreken over de ‘scabreuze situatie’. Vaak wordt óók benadrukt dat ‘een afschrift van deze brief’ is verzonden naar ‘J. Kamminga’, destijds partijvoorzitter.

Ik heb het even opgezocht in mijn dagboeken en een van mijn manische plengoffers was bestemd voor Viola Holt.

Cevaal en Welter zagen, getuige het begeleidende interview in de Playboy, de ophef niet aankomen. “Ach, Nijpels is zelf ook niet schuw van publiciteit”, zegt Cevaal. “De een laat zich fotograferen in een vliegtuig van Transavia, de ander in Des Indes. Het is toch iemand die vrij ruimdenkend is en dat soort dingen ook niet schuwt. Hij heeft genoeg gevoel voor publiciteit.” Het duo voerde ook samen campagne. Toen hij op een partijbijeenkomst de vraag kreeg of de twee geliefden wel tijd voor elkaar hadden in de drukte, verhaalt Cevaal vrolijk dat er ‘op de weg van Amsterdam naar Zoetermeer weinig parkeerplaatsen zijn die we ’s nachts niet van dichtbij hebben gezien’. Dat Cevaal en Welter zich letterlijk en figuurlijk blootgaven, wordt hen niet in dank afgenomen. Cevaal werd geschrapt van alle kieslijsten, geroyeerd als VVD-lid en in juli 1986 ontslagen. Welter keerde ook niet terug omdat het Kamerlid waarvan zij medewerker was zijn zetel kwijtraakte. Ze mocht wel lid blijven.

De VVD ging bij de Tweede Kamerverkiezingen van mei 1986 van 36 naar 27 zetels. Hoewel 1986 voor de VVD sowieso een politiek turbulent jaar was, heeft de ‘Playboy-affaire’ volgens één partijlid zeker ‘een nadelige invloed op het stemresultaat’ gehad.

Those were the days! En nu bent u natuurlijk allemaal reuze benieuwd naar de spectaculaire naaktfoto’s van de VVD-pin-ups, en die heb ik na lang grasduinen gevonden bij Bart Nijman, mijn gewaardeerde buurman en collega bij de GeenStijl. Kijk dan! 

Ik heb nog even wat research gedaan naar de verdere loopbaan van Cevaal en Welter na deze stunt, maar ze zijn helaas onvindbaar op het internet. Gelukkig bleef Ed Nijpels voor de politiek bewaard! Lees hier mijn doorwrochte psychoanalyse van Edje Raketje. 

Ik biechtte zojuist op dat ik de Playboy in een ver verleden gebruikte als inspiratiemateriaal voor zelfbevlekking. Zelfbevlekking is eigenlijk niet de juiste term want de lauwe but landde op de pagina’s van de Playboy. 

Ik groeide op in een verstikkende schaamtecultuur die te vergelijken valt met die van Marokkaanse en Turkse migrantenjongeren.

Ik heb het even opgezocht in mijn dagboeken en een van mijn manische plengoffers was bestemd voor Viola Holt. Onanie was in die tijd een heel ander fenomeen dan nu, met gratis websites als Pornhamster. Ik ben wat handkarren betreft een typisch product van de jaren zestig. Toen was er weinig lustopwekkend materiaal in omloop op de Veluwe. Bij de kapper aan de Stationsweg in Ede lag de leesmap en daarin zat De Lach. De Lach was, samen met de Piccolo, een Nederlands weekblad voor mannen dat verscheen van 1924 tot 1972. Het blad bevatte veel foto’s van schaars geklede vrouwelijke filmsterren in badpak en bikini. Voor die tijd, zeker in de beginperiode, zeer gewaagd. Het blad ontleende zijn naam aan de vele humoristische pagina’s met moppen en cartoons. De belangstelling van de lezers ging echter vooral uit naar de dames in bikini. Het blad was in kiosken te koop en lag bij de kapper. Van een seksblad kan niet echt gesproken worden, het ging overwegend om bedekte erotiek. Pas in de laatste jaren van het blad kwamen meer foto’s voor van geheel ontklede dames. ‘Actiefoto’s’ heeft De Lach nimmer geplaatst en ook de verhalen hadden weinig porno-achtigs, maar waren wel ondeugend te noemen. In de oorlogsjaren mocht het blad niet verschijnen, de reden is onduidelijk. In de jaren zestig, na de seksuele revolutie, kreeg De Lach het moeilijk doordat andere bladen opkwamen die veel meer lieten zien. De echte seksbladen ontstonden (vooral de Chick en de Candy) en de Panorama bevatte opeens ook bloot. De Lach probeerde mee te doen maar kon het niet bolwerken. In 1972 verscheen het laatste nummer. 

Ik groeide op in een verstikkende schaamtecultuur die te vergelijken valt met die van Marokkaanse en Turkse migrantenjongeren. Mijn ouders waren net zo preuts als de rest van het volk op de Veluwe. Ik heb ze nooit naakt gezien, laat staan dat ik wil weten op welke wijze ik verwekt ben. De borsten van mijn moeder zag ik pas toen ze in het ziekenhuis lag met uitgezaaide kanker. Één borst althans, want de andere was geamputeerd. Ze deed daar erg laconiek over – bikkelhard voor zichzelf als ze kon zijn – en liet mij het verse litteken zien. De andere borst had ze afgedekt, dat dan weer wel.  

Ik moest zelf maar uitvogelen hoe het zat met de bloemetjes en de bij. Er waren geen informatieve boekjes, er was geen fijn gesprek met papa en mama. Niks. Godzijdank! 

Ik ken redelijk veel mensen die met hun ouders mee moesten naar de naaktcamping en die zijn niet goed terechtgekomen. Een aantal van die getraumatiseerde kindertjes ging later aan de verdovende middelen en raakte zelfs in de prostitutie terecht of werd zelfs homoseksueel. 

En of de korsetten nou getekend waren of gefotografeerd: ik werd er geil van, in zoverre dat ik wel een stijf fluitje kreeg maar dat er nog geen pap uit kwam.

Bloot slaat dood, zegt men dan, maar ik moet er toch niet aan denken dat ik samen met pappa en mamma in de rij sta in de kantine van een naaktcamping in Cap d’Agde, met een plastic dienblad met daarop een stokbrood vol friet, tussen allemaal met schreeuwende naakte moffen met SS-tattoos, pullen bier en worsten. En dat ik van gekkigheid niet weet naar wat ik moet kijken: naar die moffen of naar de schaamdelen van pa en ma. Quelle horreur. 

Enfin. Na De Lach kwamen de De Termeulen Post en de gids van de Wehkamp. Uren zat ik op de plee te staren naar de ondergoedafdeling in de catalogi van deze postorderbedrijven. En of de korsetten nou getekend waren of gefotografeerd: ik werd er geil van, in zoverre dat ik wel een stijf fluitje kreeg maar dat er nog geen pap uit kwam. En om nog één keer die verloren onschuld te hervinden ga ik die Playboy met Jaimie Vaes kopen, vrienden, gewoon for sentimental reasons. Ik wil weer heel eventjes dat eenzame jongetje met de Wehkamp in het toilet van het ouderlijk huis zijn, maar nu met een happy ending. Of zal ik gewoon de nieuwe Donald Duck scoren, en mij concentreren op Katrien. De Donald Duck is een stuk goedkoper. Geen cent teveel hoor!

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.