Khadija Arib in Zomergasten: Koning Hassan op het Binnenhof
Vorige week vroeg Jan Kuitenbrouwer zich af of Theo Maassen zich tegenover Khadija Arib minder meegaand zou opstellen dan bij zijn twee eerdere Zomergasten. 'De politica Arib moet natuurlijk wél aan de juiste tand gevoeld worden.' Maassen voelde haar inderdaad aan de tand, maar helaas de verkeerde. Plus: het geschrapte fragment.
Wat kan Khadija Arib hebben bewogen om mee te doen aan Zomergasten? Dat de affaire waarvan zij het middelpunt vormt aan de orde zou komen was onvermijdelijk. Dat het gesprek dan ongemakkelijk en pijnlijk kon worden was ook duidelijk. Zou zij een poging hebben kunnen doen de kijker van haar onschuld te overtuigen? Zou de VPRO haar toestaan om de avond in te richten als een geïllustreerde analyse van wat haar is overkomen? Dat wringt misschien met de formule, maar die formule is vaak genoeg behoorlijk elastisch gebleken, en als het boeiende televisie oplevert, waarom niet? Maar het werd de gebruikelijke gemengde videoruiker. Sterker nog, het fragment uit The Singing Detective dat Arib had gekozen als illustratie van de kafkaiaanse gewaarwording om te worden beschuldigd van feiten die geheim dienen te blijven, werd tijdens uitzending geruisloos geschrapt. 'Vanwege de tijd’ was het antwoord toen Arib vroeg waar het bleef. Het klonk niet erg overtuigend - waarom uitgerekend dát fragment schrappen? - en Arib was not amused.
(Hieronder dat fragment)
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
