Waarom wordt antisemitisme in Nederland zo overdreven?
Velen zijn bezorgd over een enorme toename aan jodenhaat, zeker sinds de terreurdaad van 7 oktober. Maar deze zelfkastijding leidt tot verharding van tegenstellingen en zwelgen in slachtofferschap. ‘Een antisemitische handeling kan ook verricht worden door iemand die per definitie zelf geen antisemiet is.’
Woedend kijkt hij de camera in, Rob Oudkerk. Antisemitisme viert hoogtij in Nederland. Het laait op en is weer aan de orde van de dag. Dat is de boodschap van zijn in januari uitgezonden tweeluik Na 7/10, antisemitisme in Nederland.
Wie kijkt Oudkerk zo boos aan? Voor wie is die priemende blik bedoeld? Voor een stel sociale-media-aso’s? Voor fanatieke islamieten die joden op één hoop gooien met Israëli’s? Nee, hij kijkt óns aan, de gewone Nederlanders. Joden worden afgerekend op de politiek van Israël. Verantwoordelijk gehouden voor de bombardementen op Gaza. “Na 7 oktober zijn joden weer ‘jullie’. Net als in de dertiger jaren van de vorige eeuw.”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
