De familie Meijsing: ‘We sloegen elkaar vaak in de touwen’
Nu de Chabots door het land trekken in het kader van het Boekenweekthema ‘Bij ons in de familie’, is de tijd ook rijp voor een terugblik op een andere creatieve familie: de Meijsings, waarvan zus Doeschka en broer Geerten elkaar in 2005 verbaal te lijf gingen in de onderschatte dubbelroman Moord & Doodslag.
De scène is zo vaak beschreven, en telkens met een ietwat andere belichting, dat alleen de herhaling al aantoont hoe ingrijpend de gebeurtenis geweest moet zijn. Aan het begin van de jaren vijftig verhuisde het katholieke gezin-Meijsing van Eindhoven naar Haarlem, waar vader en jurist Joop (1920-2004) uiteindelijk lange tijd als gemeentesecretaris zou werken. De ouders en twee van de kinderen (zoon Joep, 1946, en dochter Marjan bijgenaamd Doeschka, 1947) waren al op de nieuwe bestemming, toen de verhuiswagen arriveerde. Tussen twee grote verhuizers in zat kleine Geerten (1950), die dat privilege met stampen en brullen voor elkaar had gekregen. Onder luid gejuich werd het ventje (blonde krulletjes, rond buikje) uit de verhuiswagen getild. Vanaf dat moment gingen de gesprekken alleen nog over zijn avonturen op de reis van Zuid- naar West-Nederland. Dat Doeschka diezelfde route had afgelegd, maar dan ‘in het poppenautootje van mijn peetmoeder tante Polly, een Renault 4 uit 1946, sprak tot niemands verbeelding.’
Te gewagen van een trauma is overdreven, maar we zien de scène terug in Doeschka’s verhalen, romans en interviews, en toen na haar dood in 2012 het onvoltooide verhaal ‘Het kauwgomkind’ werd gepubliceerd, bleek ook dát weer te beginnen met die verhuizing, haar eigen roemloze rit in het piepkleine Renaultje van haar peettante, en met als contrast de glorieuze tocht ‘hoog in de cabine’ van de verhuiswagen die haar vertederende kleine broertje had mogen maken.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
