De soep der emoties
In Black-out steekt P.F. Thomése de draak met de neiging van de moderne maatschappij om in de ban van emoties te raken – en zo van alles een soap te maken.
Al in zijn debuut Zuidland (1990) bewees P.F. Thomése (1958) een meester te zijn van weemoedig proza over mensen die het leven nooit bij de lurven weten te grijpen; omdat ze te laat komen, er niet bij horen, hun eigen tijd niet verstaan of door een ingreep van het lot – zeg maar meteen noodlot – uit hun bestaan worden gezwiept.
De Slowhand van de vaderlandse letteren werd op wrange wijze in zijn wereldbeeld bevestigd toen in 2002 zijn dochtertje Elisa zes weken na haar geboorte stierf. Dat leverde de gedempte meesterproef Schaduwkind (2003) op, waarin de auteur tastte naar woorden om het verdriet dat niet te beschrijven of te delen was, wel degelijk in taal onder te brengen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
