Als mij wordt gevraagd hoe Italianen naar Noord-Europa kijken, moet ik altijd denken aan Karl-Theodor zu Guttenberg.

Deze CSU-politicus was Minister van Defensie in een van de kabinetten-Merkel. In 2011 kwam hij in opspraak toen een jurist bij toeval plagiaat ontdekte in zijn proefschrift. Hij zag zich gedwongen af te treden. Ik kan mij herinneren dat de Italiaanse kwaliteitskrant La Repubblica een groot artikel wijdde aan de affaire waar de verbijstering van afdroop. Een Italiaans politicus die wordt betrapt op plagiaat zou nimmer ontslag nemen, aldus de krant. Sterker nog, hij zou stemmen winnen. Zo iemand bewijst furbo te zijn, slim en uitgekookt, en dat is wat het landsbestuur nodig heeft. Zo kijkt Italië naar Noord-Europa: met een mengeling van besmuikte bewondering en hoofdschuddend medelijden vanwege het feit dat zulke kleine, amateuristische vergrijpen van ambtsdragers bij ons zo hoog worden opgenomen.

     De Paasrevolte in het Forum voor Democratie heeft bij mijn weten de Italiaanse pers niet gehaald. Maar ik heb er van een afstand, vanuit mijn woonplaats Genua, met Italiaanse ogen naar gekeken. De grote roerganger Baudet werd op Goede Vrijdag 19 april overvallen door een interview in NRC Handelsblad waarin Henk Otten, medeoprichter, organisatorisch brein en penningmeester van de partij en beoogd voorzitter van de Senaatsfractie, kritiek had op het optreden en de koers van zijn partijleider. Baudet reageerde niet onmiddellijk, omdat hij naar eigen zeggen ‘lekker Pasen aan het vieren’ was. Ik vond het verbazingwekkend dat deze zelfverklaarde frontsoldaat tegen de teloorgang van Joods-Christelijke waarden kennelijk lekker Pasen viert op Goede Vrijdag, maar dat terzijde.

     Wat volgde was een opzienbarend staaltje damage control. Eerst werd Otten door Baudet beschuldigd van een greep uit de partijkas. Hij zou als penningmeester ruim 30.000 euro naar zichzelf hebben overgemaakt bij wijze van vergoeding voor gemaakte overuren. Vervolgens werd hij op opeenvolgende dagen ontheven uit zijn functies van penningmeester, medewerker van de Tweede Kamerfractie, lid van het driekoppige partijbestuur en beoogd fractievoorzitter in de Eerste Kamer. Het amateurisme van deze operatie was schokkend. Welke spindoctor zou bedenken om de imagoschade voor de partij te beperken door een aantal dagen lang elke dag steeds slechter nieuws naar buiten te brengen? Henk Otten was degene die van het begin af aan heeft gewaarschuwd voor LPF-achtige toestanden bij het FVD, maar dankzij deze operatie heerst er nu kamerbrede angst voor FVD-achtige toestanden.

     Maar wat mij met mijn geïtalianiseerde blik nog het meest schokte, was die som van 30.000 euro. Dat is het werkelijke bewijs voor het amateurisme bij het FVD. Dan zit je als penningmeester en alleenheerser over een driekoppig bestuurtje bovenop de partijkas en dan verrijk je jezelf met een bedrag van niet meer dan 30.000 euro? En zo’n dilettantistische scharrelaar zou ons land moeten vertegenwoordigen in de grote boze buitenwereld? Hij kan niet eens fatsoenlijk voor zichzelf zorgen. In Italië zou je een politicus die zoiets doet niet eens uit zijn functies hoeven te ontheffen omdat hij nooit herkozen zou worden vanwege dit bewijs van onvermogen om zijn functie serieus te nemen.