Spring naar de content

Boekenweek 2021: wokiaanse censuur en de stuitende lafheid van schrijvers

Arthur van Amerongen las over de sensitivity readers van uitgeverij Meulenhoff en moest denken aan de Nederlandse Kulturkammer en De Bond van Sovjetschrijvers. “De bende van woke wappies die Nederland nu terroriseert, is piepklein maar zeer machtig.”

Gepubliceerd op:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

Nergens maar dan ook nergens zag ik de afgelopen weken schrijvers protesteren tegen het walgelijke plan van de roomblanke uitgeverij Meulenhoff om sensitivity readers aan te stellen. En het kan nog woker, want de rooƒmblanke uitgeverij Atlas Contact organiseert voor haar roomblanke auteurs en roomblanke lezers een gratis challenge over wit privilege, witte fragiliteit, tooncontrole, wit zwijgen en witte superioriteit. In de Sovjet-Unie heette zulks ‘heropvoeding’.

De challenge wordt nota bene gegeven door de gehoofddoekte autreutel Layla F. Saad, die vrijwillig in een van de meest racistische en misogyne oorden ter wereld woont: de islamofascistische heilstaat Qatar.

Stel je toch voor dat je als schrijver bij Meulenhoff of Atlas Contact ineens een sensitivity reader met een kersvers ROC-diploma of een oorkonde van de BIJ1-cursus Giftige Witte Mannelijkheid boven je krijgt die alle kwetsende opmerkingen over dwergen, potten, poten, transgenders, travestieten, vetzakken, schelen, bochelaars, klompvoeten, puistenkoppen, al dan niet gehandicapte personen van kleur, eskimo’s, knoflooketers en mohammedanen gaat zitten uitgommen!

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Kies een abonnement

De enige onderwerpen waar je nog grapjes over mag maken in je zoutloze, woke driestuiverromannetje, is over de Heere Jezus, י ה ו ה‎/YHW en Siddhartha Gautama Boeddha, want hun aanhangers steken je kantoor toch niet in brand als je ze kwetst.

Als schrijver met een iets hogere opleiding dan Jesse Klaver zou je toch op de hoogte moeten zijn van de De Bond van Sovjetschrijvers en de Nederlandse Kulturkammer tijdens de Tweede Wereldoorlog?

De bende van woke wappies die Nederland nu terroriseert, is piepklein maar zeer machtig en roept hele nare herinneringen op aan de Kulturkammer van moffen en NSB’ers én aan De Bond van Sovjetschrijvers.

De Bond van Sovjetschrijvers werd onder Stalin in 1932 opgericht door het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie. Het doel van de bond was partij- en staatscontrole binnen de literatuur. Voor de schrijvers was het lidmaatschap zo goed als verplicht, want niet-leden konden hun werk vrijwel nergens meer publiceren. Dit betekende dat de bond bepaalde schrijvers kon uitsluiten en zo hun publicaties kon stoppen. Schrijvers kregen voorwaarden opgelegd waar hun werk aan moest voldoen, waarbij de norm bepaald werd door het socialistisch realisme. Ze moesten de toekomst als het heden afschilderen, verhalen waarin alle beloften aan het volk zijn waargemaakt. Hun werd een belangrijke functie toegekend, Stalin zag ze als ‘ingenieurs van de menselijke ziel’. Maar het schrijven over andere dingen dan het Vaderland, Stalin en het communisme werd afgedaan als ‘filosofisch idealisme’ of burgerlijk individualisme. Dit strakke ‘kunstkorset’ leverde maar weinig literaire hoogstandjes op. Veel gerenommeerde schrijvers hielden gewoon op met schrijven, of emigreerden. Als ik dit zo lees op Wikipedia, hoor ik een donderpreek van dominee Gloria Wekker die ongetwijfeld een topbaantje had gehad in de USSR, die heilstaat waarin niet werd gediscrimineerd.

De Nederlandsche Kultuurkamer was een door de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog ingesteld instituut, waar alle kunstenaars, architecten, schrijvers, journalisten, muzikanten, filmacteurs en podiumartiesten bij aangesloten moesten zijn om te mogen werken. Het oogmerk was de pers en de kunstenwereld onder strenge controle te houden en waar nodig te censureren.

Eind mei 1942 waren 93 schrijvers lid, waaronder P.C. Boutens, Dirk Coster en Lodewijk van Deyssel, maar de meesten waren vrij onbekend. Veel schrijvers weigerden lid te worden van de Kultuurkamer en konden daarom tijdens de oorlog niet doorwerken, omdat zij hun werk niet mochten publiceren.

Geen schrijver die protesteert tegen walgelijke maatregelen als sensitivity readers, want als je protesteert tegen de woke wappies, ga je van het staatsinfuus en kom je nooit meer in de krant of op de treurbuis

De bende van woke wappies die Nederland nu terroriseert, is piepklein maar zeer machtig en roept hele nare herinneringen op aan de Kulturkammer van moffen en NSB’ers én aan De Bond van Sovjetschrijvers.

Volgende week kom ik met de Top 50 van de engste leden van deze griezelige calvinistisch-marxistische sekte die de krankzinnige waanideeën van dominee Wekker uitdraagt.

Maar geen schrijver die protesteert tegen walgelijke maatregelen als sensitivity readers, want als je protesteert tegen de woke wappies, ga je van het staatsinfuus en kom je nooit meer in de krant of op de treurbuis. Vorig jaar was het thema van de Boekenweek nog ‘Rebellen en Dwarsdenkers’. Het lijkt wel een eeuwigheid geleden en en het thema zou nu beter kunnen zijn: ‘Kontenkruipers & Aarslikkers’. 

De Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek wekte vorig jaar de stellige indruk dat Nederlandse auteurs en autreutels systematisch de kont tegen de kribbe gooien en bevestigde die vermeende heldhaftigheid op haar website: “Het lef van schrijvers om taboes te doorbreken en een steen in de vijver te gooien is van levensbelang voor onze samenleving.”

Maar wat is er een jaar later aan de hand? Uitgeverijen stellen sensitivity readers aan en de auteurs en autreutels zwijgen als het graf! Alle niet-woke boeken moeten nu op de brandstapel van de woke wappies want die werken des duivels zijn seksistisch, racistisch, islamofoob, mysogyn, koloniaal en uiteraard pedofilisch van aard.

Ik was recentelijk te gast in het televisieprogramma van mijn held Paul Haenen en tijdens een knus gesprekje over onze kinderboeken ontstond het idee voor een pretpark met al onze verboden jeugdhelden, van Pietje Bell tot Dik Trom en de jongens van Kameleon en een special gedeelte voor kinderboekenauteurs die wel héél erg verzot waren op het kleine grut. Dat gaat storm lopen, daar in de Flevopolder!

Louis-Ferdinand Céline, Curzio Malaparte, Gabriele D’Annunzio, Jan Montyn en Jean Genet: moeten hun schitterende werken op de brandstapel van de woke wappies? Als we zo gaan beginnen, kunnen we ook de bijbel en de koran in de fik steken, al zullen de roomblanke policor-extremisten dan piepen dat de koran een geweldig boek is waarvan wij veel kunnen leren.

Ik ben zo woedend omdat ik de nodige ervaring heb met censuur, want mijn mama schrapte alle godverdommes uit de boeken van Jan Wolkers, die ik daarna gewoon mocht lezen overigens. Een en ander kunt u lezen in mijn Boekenweekgeschenk over het Boekenweek thema Tweestrijd.

Over Tweestrijd in je Broekje is gegarandeerd geen sensitivity reader heen gegaan. Het omslag is getekend door Ruben Oppenheimer, de schrik van woke Nederland, en het voorwoord is van Pieter Waterdrinker, de man die angstvallig gemeden wordt door alle woke jury’s van de diverse boekenprijzen, maar een held van het volk is, gezien de oplages van zijn laatste romans. Zag u zijn twiet?

Enfin, van de staatsruiveniers die zich nog schrijver durven te noemen, hoeven we niks meer te verwachten. Maar gelukkig zijn er keiharde economische wetten. Wat dacht u van Get Woke, Go Broke.

P.S. Het Boekenbal vanavond gaat niet door, maar het CPNB kwam met een geniale, inclusieve geste: het falderappes kan zichzelf op de beroemde loper zetten op Instagram en eenmalig voelen wat De Sterren voelen.

P.P.S. Scoop! Robbie Muntz stapt over van de Partij voor de Republiek naar de koningsgezinde Feestpartij van Johan Vlemmix!